Jesteś deszczem żółtych kwiatków,
Składasz moje serce
Rozerwane na miliony małych płatków.
Cisza z tobą jedyną komfortowa,
Dzięki tobie życie to nie knajpa portowa,
Tylko radosny wielki ocean.
Chciałbym znowu patrzeć w niebo,
Tak jak ty wtedy na niego.
Od ciebie zawszę telefon odbiorę
Jeśli tylko mam czas i mogę.
Czuję się jak Mały Książe w ogrodzie róży.
Ty, ta jedyna z zazdrości o inne się oburzy,
Ale tylko ty sprawiasz, że łzy lecą same.
Cały czas przed oczyma mam piękną damę.
CZYTASZ
Obiekt istniejący, a może nie?
PoesíaBędę zamieszczał tutaj różne moje twórczości także, miłego zapoznawania się z moimi dziełami💕
