I wear a simple croptop t-shirt and highwaisted jeans paired with my black nike shoes. I even wear my black bomber jacket. Yun naman ang uso sa Baguio eh.
"Apo I prepared your lunch box."
"Thank you lola." I put my baon in my backpack and carry it. Hindi ko din alam why I need to have my pack lunch. Wala bang resto sa sentro. Feeling ko naman meron.
"Mag-iingat ka."
"Yes po. Aalis na po ako."
Lumabas na ako ng bahay at pumunta ako kina Akira. Ang sasakyan kasi nila ang gagamitin namin para magpahatid sa school. It's like school bus but actually it's not. Mayaman din naman sila so it's okay.
"Pasok ka anak." kinikilig talaga ako kapag tinatawag niya akong anak parang gusto niyaa kong maging daughter-in-law.
"Thank you auntie. Si Akira po."
"Puntahan mo na sa kwarto niya."
"Sige po."
Umakyat naman ako sa taas at hindi din ako kumatok basta bigla na lang akong pumasok. Ganun naman talaga kaming dalawa eh. It's like normal.
"AHHHHH." tili niya na parang babae. Tinakpan niya pa ang nipples niya na akala mo naman nababastos siya eh ilang ulit ko ng nakita yun.
"Wow ha, bilisan mo ayaw kong naghihintay. Para kang babae kung makatili. Tsk!" mataray kong sabi at lumabas na. Shemms ang cute niya talaga. Bumaba na ako ng hagdan para hintayin siya sa sala.
Iniwan kami ni tito sa may plaza at kanina pa si Akira na naka-akbay sa'kin pero hindi ko na pinipigilan kasi kinikilig din naman ako.
"Akira." sigaw ng isang lalaki
"Reyvan."
"Sino yang kasama niyo. Girlfriend mo?"
"Si Thalia apo ni lola Trinity."
"Hi, I'm Jeide."
"Hello, Nathalia Ferrer."
"Pang mayaman." sabi naman ni Reyvan
"Medjo lang." I replied kaya natawa si akira.
"Tara na nga baka malate pa tayo." Alex said kaya naman nilakad na namin ang driveway at nagulat ako ng may gaurd na nagchecheck ng bag.
"Ano namang cheni-check nila sa bag?" kabadong tanong ko.
"Cellphone."
"Akira dala ko cellphone ko. I thought kasi it's okay to bring cellphone in here like in the city."
"Ano? Bakit hindi mo sinabi agad?"
"I don't know nga diba." nafufrustrate kong sabi. I really don't know and now I'm anxious on what to do.
"Asan cellphone mo?"
"It's in my bag."
"Itago mo sa mga notebook mo dali." I did what he said. Akala ko kasi it's okay to bring cellphone. Malay ko bang bawal pala. Wala naman sinabi si lola.
"Bawal kasi ang cellphone dito sa Saint Paul's, it's one of the rules."
"You didn't tell me Aki."
"Oo na sorry na."
Nakahinga ako ng maluwag ng papasukin ako ng guard kahit hindi niya tinitignan ang bag ko. Hanggang makapasok ako sa room namin ay kabado pa rin ako.
YOU ARE READING
Way back home
Teen FictionShe was used to city life where she was fun with online games. It wasn't just for fun but she lived with it. Home, computer shop, school but most of the time she was in a computer shop with her friends to play online games. That was her simple life...