Berdel TÖRE

2.BÖLÜM

Merhaba canım okurlarımm 🤗🤍
Okuduğunuz tarihi yazın bakalım.
Hepinize iyi okumalar dilerim 🤍

                           

'''''''''''''''''''''''

"Ölüm olmaz Boran Ağa BEN OĞLUMU TÖREYE KURBAN ETMEM! BERDEL OLSUN! AL KIZIMI!"

Yazardan

babası bu cümleyi kurar kurmaz Dila ve azad şok içinde kalmış, annesi ise yere çöküp hıçkıra hıçkıra ağlıyordu..
Bir süre sessizlik oluştu ama bu sessizliği bozan Azad oldu

" Baba ne diyorsun! Baba hayır ben ablamı vermem! Beni öldürün ama ablamı vermeyin! " diye bağırdı.

" Ne dersin sen Baba?! Ben evlenmem!"
Genç kız koşarak Babasının ayaklarına kapandı
ve
" Baba daha okuyorumm! Ben evlenmek istemiyorum! Ne olur y-yapma!"

hıçkıra hıçkıra ağlıyordu çünkü evlenmek istemiyordu ve mesleğini eline almasına son bir sınav kalmıştı. Ama evlenmezse de iki kişinin ölüm sebebi olacaktı.

Babası sonunda konuştu " yeterrr! Karar verilmiştir! Ben oğlumu töreye kurban etmem! "dedi. Kahrolasıca babası bir şey dese O olurdu.

Ağlayarak " Baba başka çare vardır! Sen Sarahan aşiretinin ağasısın babaaa?!" dedi. Ama nafile dinlemedi...

O kadar dil döktüler, o zalim adamı ikna edemediler..

genç kız artık pes etmişti çünkü iki kişiyi ölüme sürükleyemezdi. Bu vicdan azabıyla yaşayamazdı.. Boran Ağa daha oradaydı. tam konuşacakken genç kız konuştu

"Kabul ediyorum.. berdel'e kabulüm!"
Herkes sevinmişti annesi, babası, Boran Ağa,Helin,cihan. Cihan genç kızın bu dik duruşunu gördükten sonra tam Karadağ aşiretine yakışacak bir gelin diye geçirmişti. Tıpkı eşi Seher gibi..

Fakat bir kişi hariç sevinmemişti o da azad idi. Ablasının mutsuz olmasına, hayatının kararmasına sebep olduğunu düşündüğü için... Azad daha Boran Ağa'yı tanımamıştı tabi.

Onu tanımayanlar hep kötü bilirler çünkü dıştan çok soğuk,zalim bir adama benziyordu. Ama Boran Karadağ dıştan öyle gözükse de içi merhametle dolu,adaletli bir insan..

O sırada Boran Ağa " Düğüne gerek var mıdır Abdullah Ağa? Berdel Kararını ben verdim sende bu kararı veresin?" Dedi Abdullah Ağa'ya sorarak.

Abdullah Ağa Dila'yı sevmiyordu ama büyük kızını seviyordu. Büyük kızı doğduğunda Allah'ın izniyle ikincisi erkek olur demişti fakat ikincisi de kız olunca Ondan nefret etmiş.. o günden beri Abdullah Ağa Dila'ya gün yüzü göstermiyordu.

Abdullah Ağa sonunda
" Düğüne ne gerek vardır Boran Ağa? Al kızı nikahı kıy işte!"

Herkes şok içinde kalmıştı. Cihan az kalmıştı adamı dövecekti ki Boran durdurdu. Cihan içinden " insan kızına böyle davranır mı lan!" Diye geçirdi.

Boran da şok içindeydi ama belli etmiyordu. İçi sızlamıştı kıza..
"Peki müsadenle, kızını alıyorum" dedi.
"Müsade senindir Boran Ağa" dedi.

Ve kızın elinden tutup arabaya doğru yürüdü...

Dila Sarahan 'dan

Adamın elimden tutup arabaya doğru götürmesiyle şaşırdım. Ne yani bu evden telli duvaklı çıkmayacak mıydım? Onu boşver babamın bu zalimliğine ne diyebilirim.. kimse bişey demiyordu, bende demedim.

Bu kararı mecburen kabul etmem gerekiyordu, bu törelere boyun eğmem gerekiyordu, öyle de yaptım.. çünkü mecburdum..

Beni bir arabaya bindirip dışarı gidip kardeşi ile konuştu bir süre sonra o da arabaya bindi. Galiba bu araba onundu ve arkamızda ki arabada Kardeşinin di.