KANAYAN KALPLER

4.BÖLÜM HAYALLER

Birkaç dakika sonra Miller'in kapıyı açtığını duydum , uyuyormuş gibi yaptım oda bir süre sonra yatağına uzandı. Biraz uyumasını bekledikten sonra kalkıp dışarı çıktım o kadar kötü hissediyordum ki yalnız kalmaya ihtiyacım vardı ama aynı zamanda yalnız kalmaktan korkuyordum. Bahçede gezinirken yarı baygın bir şekilde çimenlerin üzerine bir anda kendimi attım, başımı kaldırdığımda gökyüzünün o güzel ve derin duruşu beni bir az da olsa rahatlatıyordu.

Bunların hepsinin bir rüya olduğunu anlayana kadar , uyandığımda kendimi çok yorgun hissediyordum elimi hareket ettirecek halim yoktu. Karşımda Miller vardı o bende çok sonra uyanırdı saatin geç olduğunu fark etmiştim saatin kaç olduğunu sordum.

'' Beni neden uyandırmadın'' dedim.

'' Biraz uyumanın sana iyi geleceğini düşündüm bu aralar çok yorgunsun''

Olabildiğince hızlı hazırlanarak odadan çıktım derse geç kalmamıştım ama erken gitmekten bir zarar gelmezdim ama derse girmeden önce yapmam gereken bir şey vardı malzeme odasını kontrol edecektim kapı kapalıydı.

Kapı kolunun çevirirken kalbim yerinde çıkacakmış gibi hızlı atıyordu ve kapıyı araladığımda malzemelerden başka hiç bir şey yoktu biri burayı temizlemişti bu beni daha çok korkutmuştu.

Arkamdan bir ses'' Bir şey mi arıyorsun yardımcı olabilirim '' dedi. Bir anda vücudum titremiş göz bebeklerim büyümüştü yavaşça arkamı döndüm karşımda Zed vardı derin bir nefes verdikten sonra '' Hayır ,teşekkürler '' diyerek arkamı dönerek hızlı adımlarla uzaklaştım.

 Ders bittikten sonra hala kendimi toparlayamamıştım ,kahve almak için kafeteryaya indim. Kahvemi aldıktan sonra yukarı kata kütüphaneye doğru gidiyordum tam merdivenleri çıkarken ışıklar bir anda söndü ve hoparlörlerden cız bir ses yükseldi bu kulağımın çınlamasına sebep oldu. Koridorda çığlık sesleri yükseldi. Herkes aşağıya inmek için merdivenlere yöneldiğinde kalabalığın ortasında kaybolmuştum bir sağından bir solundan ittirip duruyorlardı hareket bile edemiyordum o sırada Dairen bileğinde tutup beni kalabalığın arasında çekti. Merdivenlerin tersi yönde yürümeye başladık bizimle beraber birkaç kişi sınıfın önünde bekliyordu.

Hoparlörlerden gelen seste kesilmişti , daha olanların şokunu atlatamadan Hrya sanki boğuluyormuş gibi öksürmeye başladı herkes ona bakarken bir anda yere yığıldı. Farx dengesin kaybederken yakalamıştı onu , Layra yanına koşup ismini haykırmaya başladı. Karanlığın içerisinde  herkes birbirine bakıyordu ve Dairen bileğimi hiç bırakmamıştı hatta daha sıkı tutmaya başlamıştı hızla bileğimi çekerek ''Bir daha kalkışma bile'' demekle yetindim. Araya Zed ve Aldo girdi ''Sakin olun revire götürmeliyiz'' dedi. Beraber revire gittik ,herkes panik halindeydi. Kapının dışında beklerken Dairen '' Sakladığın bir şey var ama bunu sormayacağım zamanı geldiğinde sen anlatacaksın'' ona dönerek '' Daha çok zamanımız var '' dedim. Zed ve Layra bize anlam verememiş bir şekilde bakıyorlardı ve Layra yanımıza gelip Dairen 'e tek koluyla sarıldı yavru kedi gibi '' Neden Hrya''dedi . Hennie , Layra 'nın oda arkadaşıydı. Dairen bir adım geriye çekildi ve kapı aralandı çıkan Farx idi .'' Zehirlenmiş'' dedi. '' Ne?'' diye bağırdı Layra. Herkes çok şaşkındı olanları bile anlayamamışken Hennie' ye olanlarda daha kafa karıştırıcı bir hal almıştı. Artık Layra'nın dram asına dayanamayıp herkesten bağımsız aşağı doğru indim hızlı bir şekilde yurda döndüm  ve kendimi çok kötü hissediyordum son zamanlarda yaşadığım olaylar bana artık ağır gelmeye başlamıştı taşıyamıyordum artık sadece bana ne olduğunu soruyorlardı. Bir anda ne olduğunu ben bile anlayamamıştım bir başkasına anlatabilsem.