New York'un yeraltı dünyasının karanlık sularında Jimin'in kardeşinin, Jeon Jungkook ile evlenmesine karar verilmiştir. Bu adam bir mafya, bir patron ve mafya standartlarına göre bile bir hilekârdır. Siyah takım elbise ve kravatlarından daha karanlı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Beni kimse öldürmeyecek. Buna cesaret edemezler."
Jungkook
Benim için CosaNostra'nın kalbinden daha iyi bir yer yoktu. Bir yapbozun son parçası gibi, varlığım mükemmel bir şekilde uyuyordu.
Bir avukatın, bir doktorun ya da bir hademenin oğlu bile olsam yapmayı sevdiğim tek şeyi yaparak yasanın yanlış tarafında yolumu bulurdum: Yasadışı kazanç elde ederek.
Ben Jeon Jaehyun'un oğluydum, başka kimsenin oğlu değildim ve bu nedenle yaptığım işte çok iyiydim. Babamın bir sözü vardı: Non ha il dolce a caro, chi provatonon ha l'amaro.
Bu dünyada pişmanlıklara yer olmadığını, bir insanın tatlıyı tatmadan önce acıyı tatması gerektiğini söylerdi bana. Yedi yaşında, gördüğüm ilk ölü adama bakarken duymuştum bunu. Adamın gözleri açıktı, bodrum zemininde bir kan birikintisi oluşmuştu.
Benim mesleğimde pişmanlıklar daima olurdu. Birikirlerdi ve her biri bir adamın kararlılığını zayıflatırdı. Çok pişmanlık yaşamamıştım ve yakın zamana kadar peşimi bırakmayan sadece bir tane vardı. Momo'yu hâlâ babamla evliyken becerdiğime pişman olmuştum.
Son zamanlardaysa... Her şeyden daha çok, Hanni için sözleşme imzaladığıma pişman oldum.
Tatlı Mochi'yi istiyordum.
Yatağımda.
Duvara karşı.
Dizlerinin üzerinde.
İstemsizce sözleşmeden çıkmak için ne yapmam gerektiğini düşündüm, tam olarak ne yapacağımı biliyordum. Ailem anlaşmaları bozmasıyla tanınırdı, aslında babamı öldüren de buydu. En iyi teşvik değildi ama Parklardan korkmuyordum. Dürüst olmak gerekirse, hiçbir şeyden korkmuyordum ve muhtemelen benim nihai ölümümün nedeni bu olacaktı.
Park Jimin'i istiyordum ve sırf ona sahip olabilmek için bir kan davası başlatmak, o her yaklaştığında kulağa gitgide daha az kötü bir fikir gibi gelmeye başlıyordu. Ama yoluma, aklımın yarattığı çarpık planla devam etmeyecektim.
