Son Uyku

ilk gün

Sabah saat 06.08 berat alarmı kapatmak için elini uzatır,Hala gözleri kapalı bir halde telefonu aramaya başlar.Koca bir yaz tatili sonunda okula gidecektir.

Berat: Ağğağh! Ne ara bitti şu yaz tatili off sabahın altısı gece dört olduğunda yatmalıydım. Anne! Beni neden uyandırmadın?

Normalde her sabah Esin hanım oğlunu saat 5.46'da kaldırırdı fakat bu sabah uyandırmamışdı.Berat tekrar bağırdı; Anne nerdesin? Anne.. Uzun bir sessizlik kapladı her yeri.Çok geçmeden babasının ölüm yıldönümü olduğunu hatırladı. O bunu düşünürken saat çoktan 6.37 olmuştu. Berat: Demek babamın yanına gittin anne.Bir dakika saat kaç ? AAAAA geç kaldım! Hemde daha ilk günden! Ece hoca beni lime lime edicek! Trene yetişmeliyim!

Berat son hızla koştu ve sonunda yetişmeyi başardı trende babasını düşündü. Anılarını hatırladı okula tam vaktinde geldi . Kapıda arkadaş grubu onu bekliyordu bu sene 10. Sınıfa geçti ve mutlu hissediyordu .
Berat: Ben geldim!
Yiğit: Hoşgeldin Hoşgeldin de Biraz boş geldin sanki . Berat ne olduğunu anlamadı Halime gülerek Berat çantan nerede?
Berat : Elimd- NE! çantam nerede ?! Tuba: Tamam yeter bu kadar şaka verin çantasını.
Baran: hadi ama bir kere bozma güzelim.
Halime: Zaten bu şakaya hep kanıyor bir kere bozulsa bir şey olmaz. Yiğit ver hadi.
Yiğit: Al bitanem
Halime: Şimdi versem mi? Vermesem mi ?
Berat : Ah! Ver hadi
bu şakayı yapmayın.Artık çok ikonik geliyor.
Halime: Ama sende hep inanıyorsun,Neyse sınıfa gidelim. Tuba: Bu arada Sudeyi gören var mı ? Bu gün projeler teslim edilecek gelmesi gerekiyordu.
Halime: Bilmiyorum hiç konuşmadık.

Berat arkadaşlarına hep çok değer verir 9. Sınıfta dönem ortası geldiği için arkadaş edinmek de zorlanacağını düşünür. Fakat çabucak arkadaş olurlar. Tuba ile Baran ortaokuldan beri tanışıyorlar  9. Sınıfda sevgili oldular. Yiğit ile Halime 9. Sınıfda tanışdılar şuan sevgililer Sudeyi sorarsanız o sadece geleceğini düşünüyor ama dersleri kadar Arkadaşlarına önem veriyor.
Berat: Sudeyi bilmiyorum ama cidden şu çanta olayını yapmayın unutun gitsin.
Yiğit: nasıl unutalım okula geldiğin ilk gün çantanı unutmuşdun. Ne zaman bu şakayı yapsak inanıyorsun ama alınıyorsan yapmayız
Berat: Sence Alınmıyor muyum? Aman bende  inandım yarın gine yapıcaksınız. Ama ben kanmıcam. Baran: Tamam kızma yapmayız. 
O sırada arkadan bir ses gelir.

Sude: Arkadaşlar! Bekleyin geliyorum!
Tuba: kesin gelir demişdim!
Baran: Yalana bak az önce "gelmesi gerekiyordu' dedin.
Tuba : kapa çeneni.
Sude: Kanka ! Yetişemiyeceğim zanettim.
Yiğit: Sude bir şeyi unuttun sanki . Çantan nerede
Sude: yanımd- AA! ÇANTAM NEREDE!
Berat: verin kızın çantasını. Baran:Aferin Tuba bu sefer bozan sen olmadın
Tuba: Biraz susar mısın? Yoksa susturmasını bilirim.
Baran: Tamam tamam sustum. Berat: Ders başlıyor siz hala burada saçma sapan şeyler konuşuyorsunuz. Hadi yürüyün yoksa beklemem! Ağh tam çifte kumrular insanı yoruyorlar.

Sınıfa çıkınca herkes yaptığı projeyi masaya koyar ve hocayı bekler. Ece hoca sınıfa girince derin bir sessizlik oluşur.
Berat fısıldayarak 0.7 ucun var mı?
Derken Beratın telefonu çalar acale ettiğinden telefonu sessize almayı unutmuşdur.
Ece hoca: Berat! Çabuk o telefonunu bana getir! Berat telefonuna bakar annesi arıyordur annesi bu saatte okulda olduğunu bildiğinden hiç bir zaman bu saatte aramazdı. İlkdefa bunu yapıyordu.
Berat: hocam annem arıyor acil bir durum olmalı. Müsaade edin lütfen. Ece hoca ne kadar sinirlense 'de baskılar üzerine izin verir olacaklardan habersiz bir şekilde telefonu açmak için sınıftan çıkar ve telefonu açar berat: Anne beni neden bu saatte aradın? Anne Anne! Anne iyi misin?! Ne oluyor!? Anne cevap ver ! Esin hanım ağlamaklı bir ses tonuyla; Abin.. Abin bir kaza geçirmiş ve.. Berat: Anne ! Nasıl bir kaza? Abime ne oldu !? Cevap ver Anne ! Esin hanım: abin hayatını kaybetti h-hemde babanın yıl dönümünde Berat:ne! Nasıl olabilir hayır! Olamaz ! Anne neredesin? yanına geliyorum konum at. Berat çantasını alır ve hocanın bağarmalarını dinlemeden sınıfdan çıkar. Arkadaşları hiç düşünmeden peşinden gider. Berat: Siz neden geliyorsunuz? Baran: bu soruyu sorman yerine koşmanı tercih ederim. Berat: projelerinizi teslim etmeliydiniz. Bu gün sondu! Yiğit: Senden daha önemli değil ! Sude: tren birazdan gelicek daha hızlı olmalıyız. Tartışmayı bırakın da koşun! Berat: Sude sende mi? Sude : iki dakika susar mısın? kafam şişti!

Sonunda trene varırlar. Sude: Bir durak sonra oradayız sorun yok. Berat: Tamam berat kafasını (öne eğer) . Daha fazla dayanamayıp ağlamaya başlar baran: sakin ol biz yanındayız. Bir durak sonra inerler. Hızlıca hastaneye giderler. Esin hanım bahçede onları bekliyordur. Ama çok ağladığı için tam önünü göremiyordur. Göz yaşları buna izin vermiyordur berat: Anne ! Burdayız . Berat annesini o halde görünce dayanamayıp yere yığılır. Annesi ile beraber hıçkıra hıçkıra ağlar . Beraber içeri girerler ve berat abisinin ölü bedenini görür. Abisine sarılır ve ona annesini koruyacağına dair söz verir. O günden sonra arkadaşları daha çok beratın yanında olmaya çalışırlar. Aradan 1 ay geçer berat bir aydır okula hiç gitmemişdir. Sabah alarm çalar ama berat zaten hiç uyumamışdır. Erkenden okula gider baran: Bakın berat geliyor !
Halime: Sonunda! Berat : günaydın sizi endişelendirdiğim için özür dilerim yiğit: Özür dilemene gerek yok son zamanlarda çok fazla olay yaşandı. Seni suçlamıyorum

Berat her zaman normal bir hayat yaşayacağını zannediyordu . Hayatın önüne koyduğu zorluklara karşı çok dayanıksızdı. Daha çocuk sayılırdı.

Sude: Berat annen nasıl? Berat: daha iyi gibi ama toparlanması için daha erken. Sude : Peki ya sen? Berat : Bilmiyorum iyi olmaya çalışıyorum. Ama son zamanlarda hiç uyumadım. Hatta direk abim öldüğünden beri hiç uyumadım .
Sude: Anlıyorum. Bu senin için sorun sağlığına önem vermelisin. Halime: Sude haklı kendine bakmalısın . Dünyanın sonu değil. Ama biz hep ergence davrandık. Saçma haraketler yaptık Ama souçlarını hiç düşünmedik . Kaybetince anlıyor insan ama son pişmanlık fayda etmez.

Berat sağlıklı olmak istiyordu. Annesine sahip çıkmak istiyordu. Ama ne yaparsa yapsın uyuyamıyordu. Bu onun için bı problem'di . Sanki uyursa bir daha asla uyanamayacakmış gibi hissediyordu bu hissin doğru olmadığını düşünsede buna engel olamıyordu. Arkadaşlarının yanında mutluymuş gibi davranmaya karar verdi. Bu sayede kimse onun için üzülmeyecekdi. Aradan 1 hafta geçti.

Baran: Sizce berat iyi mi? Bu gün gine gelmemiş Tuba: olanlar ağır geldi. Ama son zamanlarda mutluymuş gibiydi. Halime: Evet nedense mutluydu. Yiğit: umarım iyidir.

O sırada berat evde annesi ile konuşuyordu esin hanım: sen gine okula gitmedin. Oğlum bana bakma artık. Hem okul ile uğraşıyorsun hemde benimle olmaz böyle yavrum . Berat: haklısın anne aslında okuldan ayrılmayı düşünüyorum. Esin hanım : Hayır ! Olmaz buna izin veremem asla! Eğer böyle bir şey yaparsan hakkımı helal etmem. Berat: tamam tamam yapmayacağım ama ilaçların bitmiş. Gidip yenilerini almalıyım. Esin hanım : dikkatli ol oğlum! Berat : tamam !

Berat yolda okuldan ayrılmak için annesini nasıl ikna ediceğini düşünür. O sırada bir telefon gelir. Arayanın yiğit olduğunu fark eder. Hızlıca telefonu açar. Yiğit: berat nasılsın? Halime ve diğerleri de burada berat : iyiyim arkadaşlar benim için endişelenmeyin yiğit: Şuan sahil kenarındaki kafede seni bekliyoruz. Lütfen gel sadece biraz konuşacağız. Berat : Tamam geliyorum.

Berat ne kadar okuldan ayrılmak istese'de hala arkadaşları ile konuşmak istiyordu. Acele edip onların yanına gitti.
Yiğit: işde berat geldi! Baran: ne zamandır seni görmüyoruz gel otur  . Yiğit: ne içersiniz halime: bana bı çay alır mısın? Canım. Yiğit: hemen gülüm. Peki sizde mı çay istersiniz . Herkes : olur!

Berat okuldan ayrılmak istediğinden bahseder ve arkadaşlarıyla sohbet ederken annesinin ilacını unutur .
Sude: Okumaktan vazgeçmek mi ? Okumazsan ne yapacaksın? İş bulamazsın annene de bakamazsın. Okumak zorundasın.  Annende  istemiş ne diye uzatıyorsun. Halime : Sude sakin. Açıkçası Sude biraz sert konuştu ama haklı . Berat okumalısın. Okuyup annene bakmalısın. Çünk- Berat: telefonum çalıyor. Annem arıyor of ilaç almayı unuttum! Kesin merak etti! Halime: aç hadi!
Berat : Alo anne! Özür dilerim hemen ilacını alıp geliyorum bekle beni! Herhangi kadın: Merhaba sanırım siz oğlusunuz. Berat : Bir dakika sizde kimsiniz!? Herhangi kadın : Sanırım anneniz sizi dışarıda bekliyordu. Ben yoldan geçerken bir anda kalp krizi geçirdi. Ambulans çağırdım şuan hastaneye gidiyoruz. Berat : Ne hayır! Hangi hastane hayır hayır annem de beni bırakmaz! Olmaz! Kabul edemem! Hepsi hepsi benim suçum keşke gelmeseydim hepsi benim suçum! Ne yapacağım? Annemsiz ne yaparım!? Kimsesizim ben hayır hayır olmaz olamaz ! Tuba: Ne oluyor!? Berat nereye ? Hey ! Nereye? Halime : Hadi peşinden gidelim ! Berat : Gelmeyin! Yalnız bırakın beni!

Berat hızlıca kafeden ayrıldı. Annesinin yanına olabildiğince hızlı varmaya çalışıyordu . Trenden iner inmez hastaneye doğru koşmaya başladı . O sırada bir arabanın geldiğini fark etti elinde bebeği olan bir kadın tam arabanın önündeydi kadını itti ve kendisi arabanın önüne atladı . İki metre sürüklendi ve annem diyerek gözlerini kapattı.