CHAPTER 20

20 3 0
                                    

ANGEL LOUISA NESS POV

Limang araw ang lumipas...

Nagmuni muni ako ngayon saaking opisina. Limang araw narin ang lumipas ay ganun parin ang pakikitungo saakin ni boss.

Oo, naninibaguhan talaga ako sa pinag gagawa niya, pero wala akong magagawa sa lalaking bastos nayon!

"Darling I brought some food for you," wika nito saakin na ginulo na naman ang buhok ko, laging ganito.
Dinadalhan niya ako ng pagkain kapag lunch break ko

"Busog ako!" Kahit gutom naman. Oo Hindi parin siya nagbabago bastos parin. Nangako pa siya, pero hindi manlang niya tinupad.

Paasa!

"Don't lie to me darling because I know if you're hungry, I brought you something you like, look!" Pakita nito saakin ng paborito kung pagkain.

Limang araw ang nagdaan ay minsan napaka caring niya saakin.

"Sabi ko nga diba! Hindi ako gutom," diin na usal ko sa kanya.
Nakita ko naman ang pagtayo nito  papunta saaking harapan.

"Why aren't you hungry darling? What did I do? I didn't do anything to upset you?" Sa totoo lang wala naman talaga siyang ginawa, ayaw kulang sa ginagawa niya.

Naninibaguhan ako as in!

"Ano kaba Kiel! sinabi ko na sayu wag mo akong tawaging darling. Hindi nga ako sa lingling! Tawagin mo akong Secretary  laging sinasabi mo noon. I  missed it the way you say that name." Titig ko sa kanyang namumungay na mata  habang  hinahaplos ang pisnge ko.

"I don't want to be cold to you darling. Don't you want to be like this? Who is always caressing you? This is the real me and that is just one of my creations." usal nito saakin  pilit pinapaintindi saakin, pero nasanay  kasi ako na ganun siya!

Hindi ko alam kung ano ang nararamdaman ko sa kanya? Mahal ko ba siya tulad ng pagmamahal niya saakin? Hindi ko alam, dahil hindi paako nagmahal!

Ang dyosang katulad ko ay hindi nakakaramdam ng pagmamahal.

"Don't push me away Louisa, you showed me happiness and then you want me to go back to what I was before. Who didn't care about my subordinates, always hurting employees, I changed! Because of you!,don't bring me back to the way I was before." malungkot nito sa kanyang mga mata.

Ganun naba ako kahalaga sa kanya para lang magbago siya?

"And now I will ask you, do you love me? if I'm the only one to ask I love you, but I'm still ready to wait for you to love me." dapat sasagot ako hindi, pero bakit hindi ko magalaw ang bibig ko e hindi nga ako nakapagsalita.

"Come on, let's eat! I know you're hungry, don't worry.  I won't insult you anymore just forget about it darling." hila nito sa kamay ko paupo  sa maliit kung sofa kaya kumain  nalang ako sa binili niya para saakin.

"Kumain ka narin,"usal ko sa kanya, nakatingin lang kasi saakin!

Nahihirapan akong lumunok sa kinakain ko.

"Eat well darling," gulo na naman nito sa buhok ko, lagi nalang ba buhok ko ang hahawakan niya, nasisira ehh.

Kumain nalang ako at hindi na siya pinansin.

Series1# MY LAST MISSION (COMPLETED)Where stories live. Discover now