Ben Derya Aktan 25 yaşında yım annem Zeynep Aktan 45 ev hanımıdır. kardeşim Elif 9 yaşında küçüğüm benim biz Ankaralı üç kişilik küçük bir aileyiz.
Canım babam Metin Aktan 40 yaşında ben 15 yaşındayken Şırnak'ta sınır köylerden birinde görev yaptığı sırada pusuya düşüp şehit düşmüştü benim babam Uzman çavuş Metin Aktan 12 yıl bu tur görevlerdeydi, ben kendimi bildim bileli gönüllü olarak göreve giderdi canım babam.
Nasıl desem annemin okul müdürünü aramasıyla müdür bey sınıfa girip öğretmenime durumu anlatmıştı,beni alıp evime bile bırakmıştı.
Ne olduğunu anlatamamıştı sormama rağmen annemin anlatmasının daha doğru olacağını söylemişti çocuk aklıyla acaba annem hastamı diye düşünmüştüm babam aklıma bile gelmemişti, benim annem iki aylık hamileydi o yüzden ona birşey oldu sandım.
Evin kapısını açmak için anahtarını çıkardığım da annem erken davranıp kapıyı açmıştı,içeri girdiğimde annemin gözlerinin ağlamaktan şiştiğini gördüm beti benzi atmıştı hiç iyi görünmüyordu.
-anne iyi misin,neyin var.
-derya kızım geç içeri anlatıcam.
sesi çatlamış tı ağlamaktan
Ben onun dediğini yapıp oturma odasına geçtim çantamı koltuğun kenarına yere koydum annemin oturduğu koltuğa yanına oturdum.
Merak ve korkuyla ne olduğunu anlatmasını bekledim bir süre.
-anne hadi söyle ne oldu,korkutma beni hastamısın sancınmı var.
dediğimde annem ağlamaya başladı.
-anne ağlama annem neyin var iyi misin.
- kızım şey Metin
dedi ağlayarak.
-babam ne oldu babama anne bir şey mi oldu babama.
dediğimde farkında olmadan gözlerim dolmuştu bile.
Birşey olmuş babama diye düşünmemiştim ki
-kuzum baban operasyona gitmişti ya hani,pusu kurmuşlar,ve.
Biz Ankara daydık babam görev yerim biraz tehlikeli sınıra yakın olduğu için oraya taşınmamıza izin vermiyordu çoğunlukla ayda birkaç gün gelir ve giderdi.
Neyse .
Annem elleriyle yüzünü kapatmış ağlıyordu göz yaşları sicim gibi akıyordu bende ağlamaya başlamıştım.
-anne yoksa babam... babam ona bir şeymi oldu,anne söylesene.
-giti ..giti kızım baban bizi bırakıp giti yavrum,onu bizden aldılar yavrum.
dedi bana sarılarak annemin kucağında ağlıyordum.
-gidemez anne,anne benim babam beni bırakmaz bizi bırakmaz anne..o hep giderdi göreve ve hep gelirdi.
-kuzum yarın getirecekler bitanem.
-anne ben onsuz ne yapıcam ,anne ben babama doyamadım ki onu nasıl toprağa vericem şimdi,anne için yanıyor.
-kızım bir tanem bizim bizden başka kimsemiz kalmadı annem güçlü olmamız gerekiyor,annen senden biraz güçlü olmanı istiyor bitanem bırakma kendini.
daha fazla konuşamadım inana mıyordum zaten benim babam beni annemi bırakmazdı helede annem hamileyken.
annemin haline baktım göz yaşlarımı sildim onu teseli etmeye çalışıyordum artık kardeşimi de kaybedemezdim.
O gece sabaha kadar ağladık durduk inanması zor bir durumdu bir sevdiğinizi bir anda kaybetmek çok zordu.
Sabah duyan konu komşu geldi evimize, dua edip yasin fan okunmaya başlamıştı babam öğleye doğru ancak gelicekti cenaze nakil aracıyla göndermişlerdi .
