LOCKED DOOR || TAEKOOK

19

Selammmm

Bu fic eskisi kadar değer görmüyor

Bu fic hakkında çok planım vardı

Erken bitebilir haberiniz olsun

Keyifli okumalarr☕

•••

Taehyung güvenmişti,yıllar sonra ilk defa birine sığınmıştı ve tüm kalbi ile güvenmişti.Fakat güvendiği kişi bütün hayatını mahveden kişinin oğluydu.Taehyung o kadar çaresiz hissediyordu ki...kalbi jungkook için atarken sanki şuan durduğunu hissediyordu...

Sanki girdiği savaşta silah tutan o iken kendi kafasına sıkmıştı... çünkü asıl silah gerçeklerdi.

Ve Taehyung gerçekler karşısında yenik düşmüştü...

Taehyung geriye doğru iki adım atıp karşısında birbirine bakan iki kişiye baktı.Maskesini çıkaran adam Jungkook'a doğru yaklaşıp kollarını açtı ve jungkook şaşkınlıktan hareket bile edemezken ona sarıldı.

Taehyung kaşlarını çattı ve gözünden akan yaşla başını iki yana salladı"Yok ya,ben bu görüntüye daha fazla dayanamayacağım,"dedi ve hızla ikisini arkasında bırakıp kapıya doğru ilerledi.

Jungkook hâlâ daha şokta olduğu için hareket edemiyordu ve kendisine sarılan adama bile tepki verememişti.Fakat az önce babası olduğunu öğrendiği kişi  kendisine sarılırken kapıya doğru ilerleyen Taehyung'a seslendi."İşte bu çocuk,gerçekler acıtır.Şimdi git ve o şerefsiz babanın mezarının başında ağla,"dedi.

Taehyung sinirle yumruğunu sıktı ve tekrar aynı noktaya doğru koştu jungkooku adamdan ayırıp maskeli adamı yumruklamaya başladı.Yıkık dökük binanın içinde sadece maskeli adamın kahkahaları ve Taehyungun sinirle karışık küfürleri duyuluyordu.
Jungkook sessizliğini korumuştu.

Taehyung üst üste sertçe yere yatırdığı adamı yumrukluyordu.Yerde kanlar içinde olan adam ise gülmeye devam ediyordu ve Taehyung onun sesine tahammül bile edemiyordu.

"Kes lan kes!Sus sus artık,geber!Geber piç kurusu!"

"Şerefsiz babanın şerefsiz oğlu."

Adam yumruk yemesine rağmen halâ daha üstündeki çocukla uğraşmaya devam ediyordu.Taehyung ise kafası kandan gözükmeyen adamı sinrile yumruklamaya devam ediyordu fakat o dakika kafasında hissettiği darbeyle kendini yerde bulaması bir oldu geriye dönüp baktığında ise odunu elinde tutan jungkook ile karşılaştı.

"Dur artık,onu öldüreceksin,"dedi Jungkook.Fakat Taehyung Jungkook'a hayal kırıklığı ile bakıyordu.O dakika kafasına yediği darbe yüzünden akan kanlar umrunda bile değildi.

Çünkü en büyük darbeyi aşık olduğu çocuktan yemişti...

Taehyung yerde baygın olan adamı bırakıp ayağa kalktı ve yüzüne doğru akmaya başlayan kanları umursamayıp kendisine vuran çocuğa baktı.Gözünde akan yaş bile kurumuştu,sanki nefes bile almıyordu o dakika.Jungkook ise kendisine doğru yaklaşan Taehyung'u yine hayal kırıklığına uğratarak yerdeki silahı aldı ve bu sefer silahı Taehyungun göğsüne doğru tuttu.

Taehyung gözünden akan yaşla dudaklarını araladı ve silahı göğsüne doğru tutan çocuğa hayal kırıklığı ile fısıldadı"Ne zamandan beridir bana silah çeker oldun jungkook?"

Jungkook kaşlarını çatıp silahı daha sert bir şekilde tuttu,amacı Taehyungun canını acıtmak değildi fakat karşısındaki adamın sinriden gözü döndüğü için başka çaresi yoktu.

Onu kendinden uzaklaştırmalıydı...

"Gerçekleri öğrenene kadar,"dedi jungkook kendinden emin bir sesle.

Fakat Taehyung silahı tutup bir anda göğsüne daha sert bir şekilde yasladı.
"Vur o zaman çocuk,ölümüm senin elinden olsun!"

Jungkook başını omzuna yaslayıp çaresizce Taehyung'a baktı.Silahı tutan eli ise öylesine titriyordu ki her an düşürebilirdi.

Halsizdi,bitkindi,solmuştu,ama hâlâ aşıktı...

"Hadi!"

Jungkook kendisine doğru bağıran adama bakıp sesli bir şekilde ağlamaya başladı.Dudakları titreye titreye konuşmaya çalıştı."Yalvarırım git Taehyung,git buradan.Hayatımdan çık,lütfen."

Oysa ki hayatı zaten tam karşısında göğsüne silah dayadığı adamdı...

Taehyung Jungkook'un ağlamasına dayanamıyordu.İlk defa onunda eli titremeye başlamaştı.

jungkook'a "Senin hayatından çıkmak benim intaharım olur,"demek istiyordu fakat o dakika ağzından çıkan cümle...

"Seni sikik hayatın ile baş başa bırakıyorum tamam mı,ne haliniz varsa görün lan!"olmuştu.

Jungkook silahı indirmişti ve Taehyung ona bir an bile bakmadan hızla kapıdan çıkıp onu terk etmişti.Bir arkasındaki onu terk eden hayatı olan adama bir de önünde hâlâ daha baygın olan gerçeklerine bakıyordu.

Dili başka söylüyor du,kalbi ise bambaşka..

•••

-Okuduğunuz için teşekkürler,yeni bölüm yakında yayında olur.Lütfen bölüm hakkında düşüncelerinizi ve gelecek bölüm hakkında beklentilerinizi buraya yazın-

Bölüm nasıldı asklarrrr!

Lütfen fikrinizi yazın da fic erken bitmesin:(((