20

67 6 22
                                    

Selammmm

Artık sık sık bölüm aticamm

Fic'e verdiğiniz ilgi için size minnettarımm

Seviliyorsunuzz okurlarimm🫀

Keyifli okumalarr ☕

•••

Jungkook sanki nefes almaktan vazgeçmişti...kendi hayatı kendi elindeyken şimdi hayatı avucunun içinden kayıp gitmişti...küçücük bir çocuktu,babası ona ilk hediyesini yüzündeki yaralar ile vermişti...geçer sanmıştı,biter sanmıştı fakat o her kendini kandırdığında yine gerçekler canını acıtmıştı...

Onun canını acıtan gerçek ise,o herifin oğlu olmasıydı...

Jungkook yere doğru hafifçe eğilip kafasını dizlerine gömdü.
Ağlıyordu...Taehyung'a git demişti, oysa ki en çok da ona ihtiyacı vardı.
Burnunu çeke çeke ağladığı sırada önünde bir hareketlenme hissetti.

"Amma da zırladın ha,o çocuk için değer mi?"

Jungkook sinirle başını kaldırıp önünde yeni yeni ayılmaya başlayan adama baktı.Dizleri hâlâ daha titriyordu.Sakin kalması gerekiyordu çünkü daha işin aslını bilmiyordu.Fakat aşık olduğu adama sövüp durması da Jungkook'un dişini sıkmasına sebep olmuştu.

"Gel de babana sarıl.Beni hiç özlemedin mi oğlum?"

"Kes!Sana sarılıp hasret gidermek için burada değilim."

"Öyleyse?"

"Bana en başından her şeyi anlatacaksın."

"Herşeyi?"

"Gerçekleri işte!Bilmemezlikten gelme."

Adam yüzündeki sinsi gülüşle hafifçe doğrulup ayağa kalktı.Elini Jungkook'un sağ omzuna doğru uzattı fakat jungkook anında kendini çekti.

"Peki oğlum,"dedi,"sana herşeyi anlatacağım.Şimdi beni iyi dinle..."

2 saat sonra...

Jungkook gelen ilk taksiye binip hastahaneye doğru yol aldı.Jimin'in yanına gitmeliydi.Taehyung da orada olmalıydı.Bir kaç dakika sonra araba hastahanenin önünde durdu.Jungkook hızlı bir şekilde arabadan inip hastaneye doğru koştu.

"Merhaba,Park Jimin için buradayım.Odası nerede acaba?"

"İkinci katta sağa dönün ilk oda efendim."

Jungkook kadına teşekkür edip hemen söylenen odaya doğru ilerledi.Odanın tam önüne geldiğinde ise duraksadı,Taehyung içeride olabilirdi...Daha iki saat önce silah dayadığı adam ile karşılaşması onu korkutuyordu.Başına vurmuştu...Acaba canı çok acımış mıydı?

Kapıyı açıp içeri girdi.Fakat odada Taehyung yoktu.Yatakta uyuklayan Jimin,hemen yanı başında ki koltukta oturan Jin ve Yoongi den başkası yoktu.

"Jungkook?"Yoonginin sesi titriyordu,yüzü solmuştu.Adeta bir ölü gibiydi.

"Durumu nasıl?"dedi jungkook jimini göstererek.

"Yeni çıktı ameliyattan,iki saattir uyuyor,"dedi jin."Doktor durumunun kritik olmadığını söyledi,silah sıyırmış ama,"Jin duraksadı burnunu çekti.İkisi de ağlamıştı.Gözlerindeki şişikler bunu açığa çıkartıyordu.

"Ama ne?"dedi jungkook korkarak.

"Hepsi benim yüzümden"dedi Yoongi bir anda ayağa kalkarak."Benim yüzümden lan!"

"Yine başladı,"dedi Jin Yoongiyi tutmaya çalışarak.

"Keşke onun yerine ben bu durumda olsam.Lanet olsun!Onu koruyamadım.Kim bilir şimdi canı nasıl acıyordur.O bana hep gülümsedi,onu tersledim,onu istemedim ama o...Sikeyim!Sikeyim lan ben böyle işi!"

"Tamam sakin ol,"jungkook da jine yardım ederek Yoongiyi tutmaya çalıştı fakat Yoongi elini yumruk yapmış bir şekilde kafasına vurmaktan vazgeçmiyordu.
"Neyi varmış Jin,neden böyle sinirlendi birden?"

"Doktor kalıcı bir hasar olabileceğini söyledi,bu da çıldırdı işte.Tam sakinleşti dedik yine başladı.Hemşire iki tane sakinleştirici verdi ama ne fayda?"

"Ne gibi kalıcı hasarlar?"

"Bilmiyorum.Doktor fiziksel, psikolojik kalıcı hasarlardan bahsetti ama ancak  jimin uyandığında bundan emin olabiliriz."

Jungkook ve Jin içeriye giren hemşire ile yoongiyi yatırdı.Hemşire Yoongiye bir sakinleştirici daha yaptığında yoongi jimini sayıklaya sayıklaya koltukta uyuya kaldı.

Jin ve Jungkook ise odadan sessizce çıkıp koridordaki oturaklardan birine oturdu.

"Senin yüzün niye böyle asık hem Taehyung nerede?O iyi mi?"

Jungkook Jin'in sorusuyla gerilip parmaklarıyla oynamaya başladı,başı ise eğikti."Kafasına odun ile vurdum...göğsüne silah dayadım."

"Hey!sana diyorum."

"Ah,dalmışım.Taehyung un nerede olduğunu bilmiyorum.Bende buraya gelir sanmıştım."

"Senin ile değil miydi?"

"Benimleydi ama...biraz tartıştık,çekip gitti."

"Niye tartışınız?"

"Uzun hikâye."

Nereye gitmiş olabilirdi?Kendine zarar vermiş olabilir miydi?Yoksa babasının mezarına mı gitmişti?
Ah doğru ya!Babasının mezarı,nasıl akıl edemedim?

"Jin?"

"Efendim Jungkook?"

"Taehyung'un babasının mezarı nerede?Biliyor musun?"

"Evet de ne yapacaksın?Orada olabilir mi?"

"Bilmiyorum,bana adresi atar mısın?"

"Tabii."

Jungkook Jin den adresi aldığı gibi hemen mezarlığın olduğu adrese doğru yol aldı.Daha fazla zaman kaybedemezdi... Tae'nin kendine zarar vermeyeceğinden emin olmalıydı...

Çünkü eğer Tae kendine bir zarar verirse kendini asla affedemezdi...

•••

-Okuduğunuz için teşekkürler,yeni bölüm yakında yayında olur.Lütfen bölüm hakkında düşüncelerinizi ve gelecek bölüm hakkında beklentilerinizi buraya yazın-

Bölüm nasıldııı!?!?

Okurken keyif aldınız mı?

Lütfen bölüm'e oy verip bol bol yorum yazın,fikirlerinizi aşırı merak ediyorum..

Eğer daha fazla ilgi gelirse bölümler daha erken gelir!!!

LOCKED DOOR || TAEKOOKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin