HOLD ME TIGHT •Mafia Secret Agents•(Black Agents' Rain Clark)

Chapter Eleven

Nash's POV

"Rain!"

Tawag ko sa kanya ng makalabas ako ng kwarto ko. May pupuntahan kasi ako tapos sasama daw siya.

Hindi siya sumagot kaya pumunta ako sa kwarto niya. I saw her on the balcony, her phone is on her right ear.

"Fuck! Why!? You didn't asked us! Patay tayo kay Zumi nito tangina niyo!"

Oh...

May problema siya?

Damn, man. Ang hot namang magmura.

"We're talking about KZ right now! You know... Fucking shut up Karylle! You knew that I'm working on a special--- tangina mo oo!"

She's working on a special... What?

Alam kong galit na galit na siya ngayon dahil sa mga salitang lumalabas sa bibig niya. Sa loob dalawang buwang pagtira ko dito sa kanya, I already knew her attitude in every mood she has. At sa bawat oras na lumilipas na kasama ko siya, masasabi ko talagang mas lalo lang akong nagiging baliw para sa kanya.

Iba talaga ang epekto niya sa'kin.

"Pag ito nalaman ni Zumi, humanda kayo."

.

Rain's POV

"Nalaman lang din namin kan—"

"My question is, bakit hindi niyo namalayang umalis si KZ? Palagi naman kayong magkasama?"

Pilit kong ikinalma ang sarili ko at pinipigilang makapagsalita ng kahit na ano tungkol sa Mafia Town dahil alam kong nasa loob ng kwarto ko si Nash.

"Rain, sabi kasi niya maliligo lang siya sa beach tap—"

"For fuck's sake Samantha, dun pa lang sa pagpapa alam niya malalaman niyo na kung saan siya pupunta lalo na kung mag-isa siya! Kung gusto niyang maligo dun, she can ask you guys to come with her! Why are you being careless and clueless!? Ano Thea Lim? Observant ka bakit di mo nahalata yun?"

Narinig ko ang pagtikhim niya sa kabilang linya, tanda na wala siyang maisasagot sa'kin.

"You know very well that I can't defend you when Zumi's mad at you guys, especially if it's your fault. Fix this fucking mess before Zumi finds out everything." May diing sabi ko bago pinatay ang tawag.

I took a deep breath and faced Nash who's sitting on the couch while watching me with an amused expression.

Hindi talaga siya natatakot sa'kin.

Puchang pag-ibig yan, pati ako nahahawa na.

"May problema ba?" Tanong niya ng makapasok ako.

"Nah. It's nothing."

He pursed his lips and stood up, walking towards me.

Napatitig ako sa kanya ng hawakan niya ang mukha ko at inipit ang ligaw na hibla ng mga buhok ko sa likod tenga ko maya-maya.

"Wag kana lang kayang sumama? You look tired and stressed."

"Tch. Wala yun at tsaka, Nash bihis na bihis na ako oh." Kunot-noo kong saad at nginuso ang suot ko.

He chuckled, "You're so cute."

"Ano?"

He flicked my nose and laughed softly, "Ang cute mo 'kako. Tara na nga."

Hindi na ako nakapagsalita ng hilahin na niya ako palabas ng kwarto ko.

Napatingin ako sa magkasiklop naming mga kamay, I don't know why but it feels perfect to be held by him. Palagi na lang ganito ang nararamdaman ko tuwing hinahawakan niya ako.