01

1K 105 9
                                    

"තවමත් උඹ ජීවත් වෙන්නෙ එතනමද බන්....උඹට ගොඩඑන්න ඕනිකමක් ඇත්තෙම නැද්ද....උඹට කියලත් ජීවිතයක් තියෙන්න ඕනි නේද.....මං මේ තරහකට කියනවා කියල හිතන්න එපා සෙනෙහස්....ඒත් බන් මේ අහපන්....තේරුම් ගනින් කොල්ලො....උඹ ඔය දුවන්නෙ තනිකරම මිරිඟුවක් පස්සෙ....මචන් ලැබෙන්න දශමෙකවත් ඉඩක් තියෙන දෙයක් පස්සෙ උඹ දිව්වා නම් මම උනත් නිකන් ඉන්නෙ නෑ උඹට උදවු කරනවා දෙපාරක් නොහිතා...මේ අහපන් කොල්ලො....දැන්වත්....දැන්වත් උඹ ඔතනින් අඩියක් ඉස්සරහට තියල උඹ ගැන හිතපන්....හැමදාම තනියෙන් ඉන්න පුලුවන්ද....උඹට කියලත් මේ ලෝකෙ කවුරුහරි ඉන්න ඕනි නේද....උඹට රූපෙන් කියල අඩුවක්ද....අපි හොඳ කෙල්ලෙක් බලමු....මම බලන්නම්...."

"දේවා.... "

"හරි හරි මම දන්නවා උඹ දැන් කියන්න යන්නෙ...මට කවුරුත් ඕන්නෑ....මට පුලුවන් තනියෙන් ඉන්න....එකම තැටිය....එකම තැටිය..."

"දේවා....හිතකට ආදරේ කියන එක දැනෙන්නෙ එකපාරයි....මට ඒක දැනුනා...මම පුරවල ආදරේ දුන්නා....තවමත් දෙනවා....ඒ ආදරේ මට තව කෙනෙක්ට බෙදන්න ඕනි නෑ බන්...."

රවන්න පුලුවන් උපරිමෙන් රවපු දේවා යන්න ගියා....පුලුවන් නම් ඌ මට පෙරලන් ගහයි....

උඹ රවයි පුප්පයි දේවා....ඒත් මං....මං විතරයි දන්නෙ මේ හිත ඇතුලෙ පත්තුවෙන ගින්න....මං විතරයි දන්නෙ බන්....මං විතරයි....

ඇස් වලින් ගලපු කඳුලු බිංදුවක් කම්මුල් තෙමාගෙන පල්ලම් බහිද්දි එහෙමම උලුවස්සට මගෙ බර දරාගන්න දුන්න මං ඈතින් පේන වෙල් යාය දිහා බැලුවා....ගොයම් පැල පීදීගෙන එන කාලෙ....යායට කොල පාට විතරයි....අතරින් පතර පනුවෙක් අහුලන්න ආව කොකෙක් දෙන්නෙක්....

සෙනෙහස්....මං දන්නෑ කවුරු මට ඒ නම දැම්මද කියල....සෙනෙහස් මන්දිර....ආදරේ පිරුණු  මාලිගාවක්.....ඇත්ත....මගෙ හිත ආදරෙන් පිරිලා ඉතිරෙනවා....

හැබැයි....

ඒ ආදරේ බෙදාගන්න....බෙදාදෙන වරම මගෙන් ගිලිහිලා....






𝓣𝓸 𝓫𝓮  𝓬𝓸𝓷𝓽𝓲𝓷𝓾𝓮𝓭

නොහිමිWhere stories live. Discover now