හිස සම්පූර්ණයෙන්ම මුඩුව යද්දි සුදු වතින් සැරසී හිඳි සෙනෙහස් ලොකු ස්වාමීන් වහන්සේ ඉදිරියේ දණ නැමුවා...
"ඔකාසා: අහං භන්තෙ, පබ්බජ්ජං යාචාමි.
දුතියම්පි අහං භන්තේ, පබ්බජ්ජං යාචාමි.
තතියම්පි අහං භන්තේ, පබ්බජ්ජං යාචාමි.”සිදුරු පූජාවෙන් පසු තුන්වරක් පැවිද්ද ඉල්ලූ ඔහු ලොකු ස්වාමීන් වහන්සේ යටතේ ධම්මාරාම නමින් පැවිදි බිමට පිවිසුනා....
බුද්ධං සරණං ගච්ඡාමි.
ධම්මං සරණං ගච්ඡාමි.
සංඝං සරණං ගච්ඡාමි.දුතියම්පි බුද්ධං සරණං ගච්ඡාමි.
දුතියම්පි ධම්මං සරණං ගච්ඡාමි.
දුතියම්පි සංඝං සරණං ගච්ඡාමි.තතියම්පි බුද්ධං සරණං ගච්ඡාමි.
තතියම්පි ධම්මං සරණං ගච්ඡාමි.
තතියම්පි සංඝං සරණං ගච්ඡාමි.අද පටන් ධම්මාරාම හිමි සියලු සමාජීය බැඳීම් වලින් නිදහස්ව ආරාණ්ය වාසී දිවියක් ගත කරනු ඇත....සසර කෙටි කරන උතුම් නිර්වාණ මාර්ගයේ ගමන් කරනු ඇත....
සාධූ...සාධූ....සාධූ....
- The end -
නිරෝෂා විරාජිනීගේ සිනා තොටක් විය අහපු දා ඉදන්ම මට ඕනි උනා ඒ ඇසුරෙන් කතාවක් ගොඩනගන්න....දැන් ගොඩක් කලෙක ඉදන් මම උත්සාහ කරත් මට ඒක කරගන්න බැරි උනා....හැබැයි අද මම ඒක කරා කොහොමහරි....
මං දන්නෑ ඔයාලට මේක කොහොම දැනුනද කියල...
පුලුවන්නම් ඔයාලට දැනුන විදිහ අකුරු කරගෙන යන්න....
කතාවත් එක්ක එකතු උනු හැමෝටම ගොඩාරියක් ස්තූතියි...
ආදරෙයි ❤️❤️මං ඔයාලගෙ LYZ ලමයා...
YOU ARE READING
නොහිමි
Short Story"දේවා....හිතකට ආදරේ කියන එක දැනෙන්නෙ එකපාරයි....මට ඒක දැනුනා...මම පුරවල ආදරේ දුන්නා....තවමත් දෙනවා....ඒ ආදරේ මට තව කෙනෙක්ට බෙදන්න ඕනි නෑ ...." _______________________________________ නොහිමි සෙනෙහස් × විහාර Start - 2023.01.25 End - 2023.01.25