KORUMAM (Tamamlandı)

YARDIM

Bir süre ikimizde konuşmadık. Bu olayı kimseye anlatmamıştım kutay hariç. Ona hem yakın olmak istiyorum hemde olmak istemiyorum.

"Sana yardım edebilirim." Dedi ne konuda, kendime layık birini bulmak konusunda mı

"Sevgilini kim öldürmüş belki ufak araştırma yaparak bulabiliriz." Dedi gözlerim fal taşı gibi açıldı.

"Ben yıllar boyu aradım ama bulamadım birde sen bak bakalım." Dedim

Ve yine sessizlik odaya çıkıp kendimi yatağa attım aklıma kutay ile birlikte kaldığım aklıma geldi ama o odada yoktu.

Ona aşık olmuş olabilir miydim
Neden olmasın

Hayır ya daha tanıyalı kaç gün oldu hemen olmaz böyle şeyler
Ama oldu bile

Neden o Peki niye başkası değil
Neden diğerleri niye o değil

Sanırım şizofren oldum 5 dakikadır aynen böyle iç sesim ile kavga ediyorum. Aşık olmaktan korkuyordum ya da korkmuyordum kafam çok karışmıştı.

Kutay'ın odaya girmesi ile bütün düşüncelerim toz olup gitti

"Katili bulduk." Dedi nasıl olurda bulabilirdi ben yıllar boyu aradım yapmamam gereken şeyleri bile yaptım ama bulamadım

"Mehmet onun adamlarından biri öldürmüş." Dedi
"Normalde peşine adam takarım ama adam 2 yıl önce ölmüş." Dedi

Cevap vermedim veremedim şok olmuştum neden onu öldürsünler ki ne alacakları vardı.

"Neden öldürmüş Peki yani ne yapmış." Dedim
"Para almış." Dedi
"Sana bundan bahsettimi.'' Dedi
"Evet ama onlardan değil bankadan aldığını söyledi." Dedim gözlerim dolmuştu

"Parayı geciktirdiği için ve senin sayende babanı bulacaktı." Dedi
Neden bana söylemedi ona yardım ederdim böyle olmasına gerek yoktu

Aradan bir saat geçti yemek yiyip odalsra geri döndük.

"Ben koltukta yatarım." Dedi
"Tamam." Dedim ona yastık ve pike verip yatağa yattım. Kafamı yastığa koyar koymaz uyudum sanırım bir kaç günün acısını çıkaracaktım.

Sabah kutay'ın elinde valizler ile uyandım.

"Ya bir yerde artık kalsak olmaz mı sürekli yer değiştiriyoruz." Dedim

"Babam burda ev tutmuş ona gidiyoruz." Dedi
"Bunlardada amma para var ya." Dedim
"Efendim." Dedi
Sanırım bunu dışımdan söyledim
"Ne güzel." Dedim ve hemen lavaboya girdim elimi yüzümü yıkayıp üstümü giyindim.

Dışarıda abim ile karşılaştım
"Beni unuttun sanki." Dedim abime
"Seni ve unutmak yan yana gelmiyor." Dedi

Hep beraber arabaya binip eve gittik. İç sesim doğru demiş bunlarda para bol eve bak ev eve değil şato biraz abartmış olabilirim ama düşündüğümdem büyük çıktı.

Halit amca odalarımız yerini gösterdi. Gayet hoş bir odaydı hemen eşyalarımı yerleştirip Gayenin yanına gittim. Sanırım bu evde abimden sonra en yakın gördüğüm kişi  ilk geldiğim andan beri bana gayet iyi davranıyordu.

Bahçeye çıktım kutay elinde kahve ile yanıma geldi.

"Teşekkürler." Dedim
"Hem kahve hemde yardımın için." Dedim
"Görevimiz." Dedi kahvesini yudumlarken

Belkide iç sesim haklıydı ona aşık olmuştum. Peki o beni istermi yani sadece son zamanlarda yakınız ama daha öncelerde kavga ediyorduk.

Ya beni istemezse
Belki ister

Ya hala Ayça'yı seviyorsa
O çürüdü artık Hazal

Belkide yapmam gereken ona söylemekti. Aşık olmak utanılacak bir şey değildi sonuç olarak.

"Muhabbete doyum olmuyor gerçekten." Dedi
"Dimi çok güzel." Dedim
"Neyse ben biraz Gaye ile konuşacam gelirim yanına." Dedim ve hemen ordan çıktım.

Biraz akıl almam gerekti. Odasına girip kapıyı çaldım ve şansıma oradaydı.

"Gaye seninle bir şey konuşmak istiyorum." Dedim
"Tabii gel yanıma." Dedi
Yanına gidip oturdum.

''Ben aşık oldum ama kafam çok karışık." Dedim bi an duraksadı benden böyle bir şey beklemiyordu.

"Kime aşık oldun." Dedi
"Şey, kutaya." Dedim
"Ama bende emin değilim kafam çok karışık yardımına ihtiyacım var." Dedim

"Ağzını ararım." Dedi
"Dıştan sert dursa bile içinde hala küçük bir çocuk var." Dedi
"Teşekkürlerr." Dedim ve odadan çıktım

Bu benim hayatım iyi veya kötü ilerliyor eğer devam etmek istiyorsam engelleri aşmalıyım hiç bir şey zor değil önemli olan benim yapmam ve evet kutay'ı seviyorum buna artık emindim.

Bölüm sonuu
Bu bölümü yazarken biraz kıtlık çektim aklıma bir şey gelmedi. Ama güzel oldu sanki

Yorumlarınızı ve begenilerinizi bekliyorum öpüldünüzz