2.Bölüm

46 5 1
                                    

Annem ve babam aylar önce beraber Londra'ya taşınma kararı almıştılar.Ben başlarda itiraz etmiştim.Annem orada daha güzel bir hayatımın olacağını defalarca söylemişti.

Babam ise hiç üstüme gelmemişti.İlk itirazımda "Bizimle gelmek zorunda değilsin burada okul hayatın ve arkadaşların var."demişti.

Ama benim üç yıldır hiç arkadaşım yoktu ki.Sen bunu bile bilmiyorsun baba.Anneme gelirsek benim de onlarla birlikte gelmemi istiyor ama beni düşündüğünden değil onun gözünün önünde olmamı istiyor.Zaten onun için bu kadar.Alena onun gözünün önünde olsun ama nasıl olursa olsun.

Ama bana hiçbir zaman sevgilerini göstermemiştiler.

Okuldan sonra eve dönmek istemediğim için sahil kenarında biraz yürümek istedim.Sahil kenarında dalgın bir şekilde yürürken birden sert birşeye çarptım.Kafamı kaldırdığımda gördüğüm yüzle gözlerimi devirdim.

"Naber güzellik."

"Offf çekil Meriç ya."

"Tamam kızım ne kızıyorsun.Hem ne işin var senin burda evin bu tarafta değil ki."

"SANANE"diye çemkirdim.

"Kızma hemen güzelim.Hem istersen seni evine bırakabilirim."

Bana fazla yaklaştığı için bir adım geriledim.

"Yok sağol istemez."

"Ohooo Alena sende epey naz yaptın.Kızım geçen seneden beridir peşinden köpek gibi koşturuyorum.Bir kere yüz vermedin."

Dediğinde tam karşısına geçip "Aynen Meriç benim peşimden köpek gibi koştururken kaç kızında peşinde olduğunu unutuyorsun sanırım."dediğimde gözlerini kaçırdı.

"Her neyse zaten kimin peşinde olup olmaman umrumda değil."Tam ağzını aralayıp bişey söyleyeceği sırada hızla yanından geçtim.

Meriç geçen seneden beri peşimdeydi.Okulun tüm kızlarını ayartmış sıra bana gelince ona yüz vermediğimi anladığı için peşime takılmıştı.Böylelerini çok iyi bilirdim her kızı tavlamaya çalışırlardı.O kızla oyuncak gibi oynarlardı.

Ta ki başka bir kız bulana kadar.

Eve geldiğimde anahtarlığımı çıkarıp kapıyı açtım.Ayakkabılarımı çıkarıp hiçbiryere uğramadan odama doğru çıktım.Zaten genelde bu saatte evde Beste abla dışında kimse olmazdı.Sıcak bir duş aldıktan sonra üstüme gri kapüşonlu bol bir swet ve siyah bir eşofman geçirdim.Aşağı inip Beste ablayla beraber sofrayı kurmuştuk.Annemi aradığımda bu akşam eve gelemeyeceğini söylemişti alışmıştım artık.Babam zaten işi dolayısıyla Londradaydı.

Yemeğimi yedikten sonra Beste ablayla beraber sofrayı toplamıştık.Evi biraz toparladıktan sonra Beste abla da çıkmıştı.Evde tek olduğum için çıkıp biraz ders çalıştım.Bugün ki konuları tekrar ettim.Yaz tatilinde epey çalışmıştım sayısaldan eşit ağırlığa geçtiğim için ve birçok konuyu hemen kavramıştım.

Çalışmamı bitirdiğimde saat on bire geliyordu.Masamdan kalkıp pencereden yan eve doğru baktım.

Evet Ege yan evde oturuyordu.Ama yan komşumuz olmasına rağmen onu çok az görüyordum.Eve pek sık gelmiyordu beyfendi.Tam perdeyi çekip içeri girecekken sokağa siyah audinin girdiğini gördüm.Kalbim yerinden çıkarcasına atmaya başlamıştı.Arabasından inip evin bahçesine doğru ilerledi.Üstünda hala okul forması vardı.Bu saate kadar nerdeydi ki acaba?

Dışarıya eğlenmeye çıksaydı üstünü değiştirirdi.Bahçe kapısından içeri girince gözden kayboldu.Perdeyi çekip yatağıma doğru ilerledim.Yatağa girip yorganın altına girdim.

KALP KIRIKLARIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin