Να μ' αγαπώ

Εγώ , το μαξιλάρι μου και όλα τα κρυμμένα «θέλω» μου

Θα σου πω ένα μυστικό. Μου αρέσει να γίνομαι ένα με την νύχτα, επιτρέποντας στον εαυτό μου να χαθεί μέσα της.
Και θα με ρωτήσεις; Λουλούδι του ήλιου δεν είσαι; Κάτσε και μελετα την ημέρα, άσε τη νύχτα για το φεγγαρολουλουδο.  Η δουλειά σου είναι να δίνεις λάμψη στη Γη την ημέρα,ζέστη στους ανθρώπους, η παρουσία σου θα τους κάνει όλους πιο ευτυχισμένους.

Εγώ όμως θα είμαι ευτυχισμένη;

Πάντα λάτρευα την Σελήνη, διότι φώτιζε τα βράδια μας και μάγευε τους ερωτευμένους. 

Το φεγγάρι είναι ο εαυτός μας, άλλοτε φωτεινός, άλλοτε μισός κι άλλοτε ανύπαρκτος. Απεικονίζει τη μοναδικότητά μας μπροστά στον ατέρμονο ουρανό. Διότι είμαστε μοναδικοί σε σχέση με όλους τους υπόλοιπους ανθρώπους, όπως κι εκείνοι είναι μοναδικοί σε σχέση με τους ομοίους τους. Κι όπως το φεγγάρι αλλάζει μορφολογικά, έτσι αλλάζει κι ο εαυτός μας με το πέρασμα των χρόνων.

Τα αστέρια αποτελούν απεικονίσεις των ονείρων μας. Λάμπουν και μας υπενθυμίζουν την ύπαρξή τους -όπως τα όνειρα κι οι προσδοκίες μας. Το κεφάλι μας είναι γεμάτο από αστέρια που προσμένουν να λάμψουν όλο και περισσότερο. Εμείς το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να τα ικανοποιήσουμε και να ορίσουμε λόγο ύπαρξης σε αυτές τις φωτεινές ιδέες.

Από τις σκέψεις μου με βγάζει η φωνή του. « Ώστε Ηλίανθος »  Στέκεται λίγα μέτρα μακριά μου και ανάβει το τσιγάρο του. Από την λάμψη της φωτιάς διακρίνω τα καταγάλανα μάτια του, που ανυπομονώ να γράψω κάποια μέρα για αυτά.

« Είχα ρωτήσει τον πατέρα μου γιατί έχεις τόση εμμονή με την κοντούλα λεμόνια και μου εξήγησε »

Η νύχτα έχει τη δική της ομορφιά και γοητεία αδιαμφισβήτητα· κρύβει όμως και τον βαθύτερο αναστεναγμό.
Βλέπεις η μέρα έχει χρώματα, φωνές, φώτα, αυτοκίνητα, υποχρεώσεις, δραστηριότητες κι ασχολίες που μπορούν να κοροϊδέψουν το μυαλό.

Η νύχτα όμως έχει σκοτάδι και σιωπή κι είναι πάντα εκεί περιμένοντας απαντήσεις. Τις απαιτεί σαν κακομαθημένο παιδί που δε σ’ αφήνει να ησυχάσεις.

Είναι εκεί έτοιμη να πάρει εκδίκηση για όλα εκείνα τα πρόσωπα, τις σκέψεις και τα συναισθήματα που πάσχιζες να θάψεις όλη μέρα,  πηγαίνοντας για ψώνια, για καφέ, σινεμά, πλένοντας πιάτα· πείθοντας τον εαυτό σου πως δεν έχεις χρόνο για τέτοιες έγνοιες.

Η νύχτα όμως έρχεται πάντα, συνεπής στο ραντεβού της και με το δυνατότερο σύμμαχό της, τις αϋπνίες, σε ανακρίνει βασανιστικά. Θέλει να μάθει τα πάντα κι εσύ είσαι πλέον ανήμπορος να της αντισταθείς.