Kar Beyazı

4. Bölüm

Elzem Asi Akıncı

***

Bölüm dört: O An

👁

Son iki gün...

Gelmesini hiç istemediğim günler hızlı bir şekilde geliyordu. Engelleyemiyordum. Yarın son günümdü ve bizim artık bir plan yapmamız lazımdı.

"Çağatay Ediz Alpuğan..." dedim dışımdan. "Nam-ı diğer Gulyabani." Dediğimde Hakan güldü. Hala bu isim ona komik geliyordu. Geçen gün istediği kadar gülemediği için bugün onun acısını çıkartıyordu.

"Evinin adresini bulmak fazlasıyla kolaydı. Zaten geçen sefer de vardı bilgilerin arasında. Ayrıca söylemeyi unutmuşum. Siz de pek ilgilenmezsiniz. Ben yine de söyleyeyim. İçimde kalmasın." Öylece baktım suratına. Söyleyecekse çabuk söyleyebilirdi. İki saattir ağzında dolandırıyordu. Gerçi bu bilginin çok da önemli bir bilgi olduğunu düşünmüyordum.

"Adam Ankaralıymış." Gülmeye başladım. Ağzında dolandırdığı bilgi bu muydu? Bu adamı gerçekten de iyi tanıyordum. En başından beri öenmli bir bilgi olduğunu düşünmeyerek iyi yapmıştım. "Ne yapalım Hakan? Adamı Ankara havası açıp mı öldürmemi istersin?"

"Aslında fena da değil. Hem gaza gelmiş olursun." Göz devirdim. "Ben gaza geleyim diye adamı gaza getirmeyelim de." Dediğimde Hakan bu fikri onayladı. Daha fazla bu boş sohbete dayanamayan Aker araya girdi. Bence tam zamanında girmişti. Biz eğer bunları konuşmaya devam etseydik büyük ihtimalle bugün de plan yapamayacaktık. Plansız programsız bir şekilde ben adamın evine gidecektim ve büyük ihtimalle de öldürülecektim. Bunlar yüksek bir ihtimaldi.

"Yeter bu kadar. Adamın Ankaralı olması bizi hiç ilgilendirmiyor. Asıl konumuza dönelim. Anlarayı da boş verin."  Birkaç kağıt uzattı.

"Adamın evi bu." Dediğinde evi gösteren bir kağıt vardı elimde. Ev çok güzeldi. Makine mühendisi olmak sanırım çok zengin olmaktı. "Ev kendinin değil. Babasından kalma." Sözü Hakan'a bıraktı. O araştırdığı için daha fazla bilgiye sahipti. Babadan kalma zenginliği vardı demek ki.

"Ev onun değil. Babasından kalma. Çoğu kişi babasının ölümünden Çağatay'ı sorumlu tutuyor. Ama bence öyle değil. Daha farklı bir hikaye var ortada. Neyse bu önemli değil." Bu baba- katil olayı ilgimi çekmişti ama şimdi sırası değildi. Şu an farklı şeylere odaklanmam gerekiyordu.

"Evin içinin resmi de orada olacak." Kağıtları karıştırıp evin içini buldum. "İkinci katta soldaki ikinci oda onun. Gecenin son saatlerinde odasında ya uyuyor olacak ya da uyumaya çalışıyor. Ama en önemlisi savunmasız olacak. O yüzden işin fazlasıyla kolay olacak."

Hakan bana güven verirken ben hala adamı öldürebileceğimi düşünmüyordum. Korkuyordum. İlk defa kendimden bağımsız birini bulmuştum. Bu zamana kadar sayamayacağım kadar çok kişi öldürmüştüm ama bu en zoruydu. Diğerlerini öldürmem için bir sebebim vardı. Bu adamın ise bana hiçbir zararı yoktu. Nasıl öldürecektim? Bilmiyordum.

"Korumaları evin dışında olacaktır büyük ihtimalle. Arka kapıda ve ön kapıda iki adam olacak. Yani toplamda dört adamla mücadele edeceğiz. Merak etme sen o adamlarla uğraşmayacaksın Asi. Senin hedefin her zaman Çağatay olacak. Yoluna biri çıkarsa öldürmekten çekinme. Beni biliyorsun. Temizlik işinde iyiyimdir."