Breathe for me, Nine (Vital Signs Series)

Chapter 62

Tahimik kaming pumasok sa kotse, niisa ay walang nagsalita sa aming dalawa. Kairos was still in rage, I noticed it when his chest was moving harshly. I still cannot process everything. Sobrang bilis ng pangyayari sa loob ng opisina.

Nagalit siya. Tinakot niya. Nagdesisyon na ipalabas ako ng doctor. Nakalabas ako at ngayon ay nasa loob na ng kotse niya.

I bit my bottom lip when I heard him closing the door. I looked at him, he was leaning on his chair as if he was calming himself.

"Ka-"

I was cut off by the impact of his warm embrace. Napaatras ako sa kinauupuan ng niyakap niya ako. I swallowed. I was speechless, but I felt my heart pounding fast. Iyong tipong kaba na hindi takot.

"I love you so much, Nine!" Kairos said then kissed my head, "ilang taon kang nawala sa' kin."

"I'm sorry, Kai" nababasag kong sabi, "kung sana nakinig ako sa'yo, kung sana hindi na ako umalis 'non, kung-"

"Shh. . ." Humiwalay siya sa' kin saka hinawakan ang magkabila kong balikat, "what's matter the most is, you're finally here. You're back in my arms, Nine. Hindi ka na mawawala sa' kin."

"Pero 'yong tito ko, Kai? Hahabulin nila ako, lalo na ngayon na nakalabas na ako. Natatakot ako," pag-amin ko. Ngayong nakalabas na ako ay iisipin ni Tito na kukuhanin ko na ang lahat ng ari-arian na iniwan ni Lolo para sa akin, tiyak na gagawa siya ng paraan para hindi ko magawa 'yon. Natatakot ako sa gagawin niya, baka idamay niya pa si Kairos.

Kairos slowly massaged my arms as if he was calming me. He took a deep breath, "your tito is under investigation right now. I filed a complain. Murder."

I swallowed.

"Murder?" Kunot-noong pagbalik ko sa sinabi niya

"Kahapon ng sinuot ko ulit ang damit ko kahapon ay nagtaka ako kung bakit may maliit na flash drive. Naalala ko na sinauli mo ang polo na 'yon bago ka nawala. When I got home from yesterday, I was so desperate to legalized our marriage. Nakita ko ulit ang flash drive kaya pinanood ko," wika niya

"W-what did you see?" I stuttered

"Let's go home first," he mumbled. "Sa oras na 'to ay alam na ng tito mo na nakalabas ka na. Your psychiatrist will call him. You're not safe yet, but the Martinez clan will protect you."

Habang nasa loob kami ng biyahe pauwi ay hindi ako mapakali. Hindi nawala sa isip ko ang takot.

"Nine?" Kairos called

Tumingin ako sa kanya kaagad.

He slowly reached for my hand and interlace it to his fingers, "I know you're worried but let me handle this problem. Ako na ang bahala."

I smiled to him and nodded, "i'm just scared, Kai. Natatakot ako sa pwedeng gawin ni tito."

Kairos massaged my hand gently using his thumb, "I will make sure he will not harm you again."

I swallowed hard then nodded to him.

Pagdating namin sa mansion nila ay binuksan kaagad ang guwardiya ang malaking gate. Napansin ko na may pagbabago na sa kanilang mansion.

"Dito na muna tayo titira hanggang hindi pa natatapos ang construction ng bahay natin, Misis ko." Inalalayan niya akong lumabas

"Huh?" Nagtatakang sabi ko, "bahay?"

He nodded, "why? Ayaw mo ba? Mas maganda kung may sariling bahay tayo," nagtaas-baba siya ng kilay, "para ma solo kita," pabulong niyang sabi.

Napangiti ako sa sinabi niya saka sinapak na lang siya.