Arabada giderken Minho'nun nasıl hala çocukluk aşkım olduğunu düşünüyordum, çok yakışıklıydı ve ona karşı gıcık davransam da boş değildim.
Binanın önüne arabayı park ettikten sonra ikimizde aynı anda indik ve kapıya doğru yürümeye başladık. Minho hiç bir şeyi benim yapmamı istemiyordu binaya girerken kapıyı o açıyor asansöre ilk beni dindiriyordu.
Asansördeyken gözlerinin benim üzerimde olduğunu fark etmiştim, beni beğeniyormuş gibi bakıyor ve bakışlarını kaçırmıyordu. Asansörden indiğimizde kapı hemen solumuzdaydı.
Minho zili çaldı ve kapının açılmasını bekledik o sırada ikimizde ayakkabılarımızı çıkarmıştık. Kapı açıldığında annem ile göz göze geldik.
-Ah benim güzel kızım gelmiş hoşgeldin bebeğim.
Bana hafifçe sarıldı.
-Anne sakin ol daha yeni geldik.
-Sakinim ben kuzum hadi girin içeri.
Minho anneme baktığında annemin gözlerindeki ışıltı beni şaşırtmıştı sanki kayıp ikizime bakıyordu çok mutluydu.
-Oğlum! Uzun zaman oldu gel içeriye annem gel.
Annem az önce Minho'ya annem mi demişti?
-Geleyim teyzecim çok uzun zaman oldu bende sizi özledim.
Ben önde Minho arkada içeri girdik. Annem hemen Minho'ya yapıştı.
-Oyy benim yakışıklı oğlum kocaman olmuş gel öpeyim seni.
Annem Minho'nun yanaklarından tuttu ve öptü.
-Sizi çok özledim teyzecim bundan sonra sık sık görüşeceğiz merak etmeyin.
-Tamam oğluşum hadi geç içeriye.
Minho içeriye girip annesiyle selamlaşırken anneme yanaştım.
-Anne bi bismillah deseydin 40 yıllık çocuğun gibi sarıldın beni öpmedim öyle ya.
-Kızım uzun zaman oldu özlemişim hadi geç içeri.
İçeriye geçtikten sonra Minho'nun annesi hemen beni görüp ayağa kalktı o an mıncıklanacağımı hissedip içimden besmele çekmiştim bile.
-Ay benim güzel kızım gelmiş kocaman olmuş kız küçücüktün daha ya.
Utandım ve teyzenin yanına gidip sarıldım.
-Taş gibi olmuşsun kız kimlerin ilgisini çekersin senn.
Annesinin kimin ilgisini çekersin dediği sırada Minho'ya bir bakış attığını fark ettim. Pek önemsemedim ve teyzeye dönüp:
-Hoşgeldiniz teyzecim özlemişiz sizi.
-Hoşbulduk yavrum geç şöyle benim oğlanın yanına.
-Geçeyim teyzecim.
Minho'yla koltuğa oturduktan sonra olan sessizlik beni germişti çok gergin hissediyordum.
Annelerimiz kendi aralarında konuşmaya başladıklarında telefonumu elime aldım ve instagram postlarında gezinmeye başladım. Minho'nun bakışlarını üzerimde hissettiğimde bir şeyler söyleyeceğini anlamıştım.
-Uzun zaman oldu naber?
Yüzüne bakmadan yanıtladım:
-İyi senden?
-İyidir teşekkür ederim sorduğun için.
-Hıhı rica ederim.
Acaba onu mahcup mu etmiştim yüzündeki bakışlardan hayal kırıklığını görebiliyordum.
-Minho görmeyeli baya yakışıklı olmuşsun.
-Teşekkür ederim Jisung küçükkende güzeldin ama şimdi ayrı bir güzelsin.
İltifat etmem hoşuna gitmişti yüzündeki memnun ifade beni rahatlatıyordu.
Bir süre sonra annelerimizin bize baktığını fark ettim görünüşe göre Minho da fark etmişti.
-Minho bak baya bizim hakkımızda konuşuyorlar.
-Sanmam annemiz onlar bizim.
Annem ve Minho'nun annesi bize baktı ve içten bir sesle:
-Çifte kumrular çok yakışıyorsunuz!
Minho ile birbirimize baktıktan sonra ikimizde aynı şeyi söyledik.
-NE?
BEN BU BÖLÜMÜ NİYE BEĞENEMEDİİİİM💋
