"Ruhumun Eşi" (DÜZENLENİYOR)

Bölüm-1

Koşuyordum, koşuyordum ama nereye gideceğimi bilmiyordum -veya nerde olduğumu- Tek istediğim 2-3
hafta tatil yapmaktı. Ben bir psikologtum. Ve bu yılki yıllık iznimi yaşadığım yere oldukça uzak olan Antalya'daki bir ormandan yana kullanmıştım. Evet bir orman. Normalde İstanbul'da oturuyordum. Genellikle iş arkadaşlarım deniz kenarı veya otelleri tercih etmişlerdi. Fakat benim kişiliğim böyleydi. Herkesten uzak sessiz, sakin bir ortam. Tam benlikti. Zaten bu yüzden başıma böyle bir bela almıştım. Yaklaşık 15 dakikadır koşuyordum. Nasıl koştuğumu ya da ne hızla koştuğumu bilmiyordum. Tek bildiğim, arkamdaki canavarın peşimi bıraktığını düşünmemdi. Durup arkama baktım. Yoktu. Zaten nefes nefese kalmıştım. Yanımdaki büyük ağacın dibine oturdum. Biraz dinlenmek istiyordum. Düşündüm. Benim ne suçum vardı? 25 yaşındaydım ve küçüklüğümden bu yana bütün olumsuzluklar beni bulmuştu. Daha 5 yaşındayken annem trafik kazasında hayatını kaybetmişti. 1 yıl geçmeden babam başka kadınla evlenmişti. Çok sevdiğim bir ablam vardı fakat o, bu olanlara dayanamayıp intihar etmişti. Sonra babam beni yetimhaneye bırakıp gitmişti. Birdaha onu hiç görmemiştim. Yetimhanede büyümüştüm. Bana hep zorbalık yaparlardı. Ama onlar sayesinde dimdik ayakta durmayı öğrenmiştim. Büyüyüp yetimhaneden ayrıldığımda ise mesleğimi elime alana kadar öğrenci yurdunda kaldım. Mesleğimi elime aldığımda ise kendi evime çıktım. Bugün tatilimin 2. günüydü. Kış ayında olduğumuz için hava çok soğuktu ve kaldığım evde odun kalmamıştı. Ben de biraz çalı çırpı toplamak için dışarı çıkmıştım. Fakat kulübeden biraz fazla uzaklaşmışım. Sanırım bunu fark ettiğimde çok geç olmuştu çünkü arkamdan arkamdan çatır çutur sesler gelmeye başlamıştı. Arkamı döndüğümde normal bir insanın gördüğünde korkudan bayılabileceği büyüklükte bir kurtla karşılaştım. Tamam, ben de bir insandım ama dediğim gibi kişiliğim çok değişikti genellikle birçok şeyden korkmazdım. Yani aslında çok garip biriydim. Önce birkaç saniye bakıştık sonra beklemediği bir anda topukladım. Ve şuan da burdaydım işte. Ben bunları düşünürken kulağıma hırlama sesleri gelmeye başladı. Hemen gözlerimi açtım. Açmaz olaydım. Az önce kaçtığım kurt şuan karşımda duruyordu. Dişlerini göstermiş hırlıyordu. Sanırsam onu yorduğum için bana sinirliydi. Ve şuan üstüme atlayıp beni parçalamak için hazırlanıyordu. Kaçamazdım çünkü köşeye sıkışmıştım. Gözlerimi kapattım ve kendimi siper aldım. Şuan resmen ecelimi bekliyordum. Sonra bir anda boğuşma seslerine benzer sesler gelmeye başladı. Gözlerimi açtığımda ise herşey düşündüğüm gibiydi. Beni kovalayan kurta saldıran kurt, gözüme daha büyük gelmişti. Galiba alfa'ydı. Bunları düşünmemeye çalışarak ayaklandım ve tüm gücümle koşmaya başladım. Daha ne kadar koştuğumu bilmeden gözlerim karardı ve yere yığıldım. Gerisi zaten karanlık...

1. Bölüm Sonu

-

Selam! Bu benim ilk kurgum.
Anlam hataları ve yazım yanlışları olabilir. Bunları pek fazla takmamanızı rica ederim. Bu hikayeyi ve gelecekte yazacağım diğer hikayeleri yazma sebebim
-tamamen- kafa dağıtmak içindir. Kısa gelmiş olabilir kusura bakmayın. Zaten bu ve bundan sonra yayınlayacağım birkaç bölümü yaklaşık 3-4 ay önce yazmıştım. Aklımda kesinlikle bunları burda yayınlamak gibi bir düşünce yoktu. Bazı arkadaşlarımın düşünceleriyle bunu yazmaya karar verdim. Aslında bu hikayeyi yazmamda arkadaşlarım oldukça etkili olsada biraz da günlük hayattan kaçmak istemem de etkili oldu. Herhangi bir açığımı gördüğünüzde bunu kibar bir şekilde ifade edebilirsiniz bu benim yararıma olur. Fakat şunu söylemek istiyorum ki hikayeyi beğenmediginizde veya saçma bulduğunuzda lütfen beni -boş yere- linçlemeyiniz dediğim gibi ben buraya kafa dağıtmak için geldim canımı sıkmak için değil. Kaba konuştuysam kusura bakmayın. Bu ve bundan sonraki hikayelerde keyifli okumalar dilerim...