O gün normal geçti (bana göre). İlk başta uyandığım odaya kapattım kendimi. Tüm gün kaçma planları kurdum. Kadın 10-15 dakikada bir beni kontrole geliyordu (ben öyle düşünüyordum). Gerçi mükemmel bir plan kurmuştum. Planım şöyleydi; Bu gece o kadın uyuyunca hiçbir ses çıkarmadan (inşallah) camdan atlayacaktım. Tabiki de odamın camından atlamayacaktım, biryerlerimi kırmak istemezdim. Aşağıdaki katlardaki camlardan sadece mutfaktaki camda demir parmaklık yoktu. Kapıdan çıkamazdım çünkü kilitliydi. Geceleyin kadının uyuduğundan emin olduğumda minik ve sessiz adımlarda odadan çıkıp aşağı kata mutfağa indim. Mutfağa girdiğimde camlara yöneldim. Buzdolabını açtım. Yanıma birkaç yiyecek alacaktım. Elim tam birşeye uzanmıştı ki;
Julia:"Dia Hanım?"
Diana:"Adım Diana, Dia değil."
Julia:"Peki Dia Hanım."
Diana:"Ya sabırr! Kızım sen benle kafamı buluyorsun?
Julia:"Pardon Diana Hanım, acaba burada ne yapıyordunuz?
Aha şimdi sıçtık. Ne dicem ben buna şimdi?
Diana:"Çok susamıştım. Bu yüzden dolaptan soğuk su alacaktım."
Valla çok güzel yalan uydurdum. Ödül vermeliler bana.
Julia:"Maalesef efendim. Sizin soğuk birşeyler tüketmeniz yasak daha doğrusu, size zarar verecek birşey yapmanız yasak."
Diana:"Pardon da bundan sanane?"
Julia:"Evet banane. Beni ilgilendirmez. Zaten bu emir benim değil liderimizin emri."
Diana:"Aa yeter be! Başlıcam liderinize ne işi var bu liderin benimle!?"
Julia:"Onu onun size anlatması daha uygun Diana Hanım."
Hiç birşey demeden sadece somurta somurta çıktım yukarıya. Ne yapacaktım şimdi ben? Öylece susup ne olacağını mı bekleyecektim yoksa saksıyı çalıştırıp daha mantıklı kaçma planları mı kuracaktım?
3. Bölüm Sonu
-
Yeniden merhabaa! Yine kısa oldu biliyorum ama bundan sonraki bölüm daha uzun olucak. 4. Bölümü atabilirsem yine bugün atıcam. Birde karakter tanıtımı yapmamı ister misiniz? Yorumlarınızı bekliyorumm...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
"Ruhumun Eşi" (DÜZENLENİYOR)
Hombres Lobo"Sadece 2-3 haftalığına tatil için ormana gelen bir kız ve yıllardır mühürlüsünü bekleyen kurtun hikayesi..." - YAYINDA
