"Ruhumun Eşi" (DÜZENLENİYOR)

Bölüm-5

Koltukta oturuyordum. Karşımda, daha adını bile bilmediğim bir adam vardı. Ama ben yüzüne bakmıyordum. Önce beni kaçır, sonra bir eve kapat, sonra da böyle karşımda aheste aheste otur! Stresten elimle oynamaya başlayıp, kıyametin kopması için dua ederken konuştu;

X:"Ben Erin. İstersen önce yemek yiyelim?" dediğinde başımı kaldırıp;

Diana:"Acaba önce beni neden kaçırdığını açıklayacak mısın?"

Erin:"Açıklayacağım ama önce biraz sakin ol."

Emir verir gibi konuştuğunda gerçekten sinirlendim ve ayaklandım.

Diana:"Siz nasıl hala sakin olmamı bekliyorsunuz benden ya? Önce kaçır, sonra eve kapat, sonra odaya da kapat ve hatta camları çivile sonra da "SAKİN OL" de! Siz iyi misiniz ya?! Veya ben mi kafayı yiyorum?!"

Erin:" Tamam haklısın ama şimdi sakin ol ve -lütfen- bana sesini yükseltme önce yemeğimizi yiyelim sonra sana herşeyi açıklayacağım tamam mı?"

Tam cevap verecekken Julia'nın kolumu dürtmesiyle irkildim. Baktığımda bana bir bardak su uzattığını gördüm. Sakinleşmek için suyu alıp içtim. İçtiğim anda sanki bedenim uyuşmaya başladı ve istemeden sakinleştim.

Erin:" Gel yemek yiyelim şimdi." diyip mutfağa yöneldi.

İstemeden arkasından gittim.
Yemek masasına oturduk ve yemeye başladık. Daha doğrusu başladı. Ben yemiyordum, çünkü aklımda bir ton soru vardı. Birini sordum;

Diana:" Dışarıdaki kurta ne oldu?"

Kafasını bana çevirip, değişik bir ifadeyle;

Erin:" Bu kadar saf olacağını düşünmemiştim."

Kaşlarımı çatıp;

Diana:" Düzgün konuş benimle!"

Julia:" Kes sesini sen nasıl lidere saygısızlık yapabilirsin?!"

Diana:" Pardon?!"

Erin:" Düzgün konuş onunla Julia!"

Olduğum yerde irkilip kafamı ona çevirdim Julia'ya öfkeli gözlerle bakıyordu. O kadar çok korkmuştum ki kulaklarım çınlamaya başlamıştı. Julia'yı düşünemiyordum.

Erin:" Şimdi çık dışarı ve uzun bir süre gözüme gözükme!"

Cevap vermeden kapıyı çarpıp çıktı. O an Julia'nın Erin'e aşık olabileceğini düşündüm.

-

O günün geri kalanı boyunca onunla hiç konuşmamaya çalıştım. Gerçekten
korkmuştum. Akşam o kendi odasında, bense bana ayrılan odada yatmıştım. Şuan saat 8'di ve ben yatakta öylece oturuyordum. Ne
yapabilirdim ki zaten? Çok sıkıldığım için aşağıya televizyon izlemeye gitmeye karar verdim. Kapıdan çıkıp merdivenlerden inmeye başladım. Burnuma değişik kokular gelmeye başlamıştı. Sessiz bir şekilde;

Diana:" Bu koku nerden geliyor böyle?"

Erin:" Niye çok mu kötü kokuyor?"

Bir saniye, o bana kahvaltı mı hazırlamış?

Diana:" Kötü koktuğu hakkında bir şey söylediğimi gerek hatırlamıyorum?"

Erin:" Tabi Dia Hanım tabi."

Diana:" Dia Hanım derken? Ya siz bana daha ne kadar Dia diyeceksiniz? Benim adım DİANA, Dia değil."

Erin:" Ama benim canım Dia demek istiyor."

Diana:" Ama benim canım istemiyor! Gerçi benim bundan önce burdan nasıl kaçacağımı düşünmem lazım ama neyse!"

Erin:" İstediğin kadar düşün, nasıl olsa burdan kaçamayacaksın."

Diana:" Var mısın iddiasına?"

Erin:" Varım, neyine?"

Diana:" Hiçbir şeyine. Bu arada sürem 2 gün."

Erin:" Sen istemiyorsan tamam, ama ben istiyorum."

Diana:" Ne istiyorsun para falan mı?"

Erin:" Hayır. Eğer 2 gün içinde bu evden kaçamazsan benimle evlenirsin."

Diana:" Saçmalama istersen?"

Erin:" Yoo, ben gayet ciddiyim."

Diana:" Peki tamam. Nasıl olsa kaçıcam."

Erin:" Görürüz."

Diana:" Görürüz."

Sonra kapı çaldı. Erin açmaya gitti. Gelen Julia'ydı.
Konuşmaya başladı;

Julia:" Efendim lütfen beni affedin. Kalacak başka hiçbir yerim yok."

Erin kapıyı kapatacakken;

Julia:" Ama-"

Erin:" Onu karıma saygısızlık yapmadan önce düşünecektin."

Diana:" Karım?"

5. Bölüm Sonu

-

Selam yeniden! Bu bölüm diğer bölümlere göre daha uzun oldu ve bitişi çok güzeldi -bence-. Bugün bir bölüm daha atabilirsem atarım. Atamassam da kusura bakmayın lütfen. Sizce Diana bu evden kaçabilecek mi? Yani iddiayı kazanan Erin mi, Diana mı olacak sizce? Yorum yapın ve oy verin lütfen. Bu beni daha çok umutlandırıyor ve bölüm yazma isteğim daha çok artıyor. Gelecek bölümlerde işler daha da kızışacak. İşin içine biraz gizem de katacağım. Şimdiden keyifli okumalar dilerimm...