D:" Tatilimin 2. günüydü. Evde odun kalmadığı için dışarı çıkıp çalı çırpı toplamaya karar verdim. Fark etmeden fazla uzaklaşmışım. Arkamdan ses geldiğinde dönüp baktığımda, karşımda neredeyse boyum kadar büyük bir kurtla karşılaştım. Sonra zaten son gaz kaçtım. Peşimi bıraktığını düşündüğümde durup dinlendim fakat yine karşıma çıktı..." soluk alıp verdim ve devam ettim: "Ecelimin geldiğini düşündüm fakat sonrasında ondan çok daha büyük bir kurt geldi ve sanırsam onu öldürdü. Onlar didişirken ayaklandım ve tüm gücümle koşmaya başladım. Ne kadar koştuğumu bilmiyorum. 5 veya 10 saniye olabilir -emin değilim-. Bir anda başım dönmeye başladı ve olduğum yerde yere yığıldım. Gözlerimi açtığımda tanımadığım bir odadaydım. Klasik kaçırılma olayları gibi yani..."
-
Yarım saat geçti aradan. Her şeyi anlatıp bitirdiğimden beri ise 5 dakika... Sessizdik... İkimiz de tek kelime etmemiştik.
M:" Bak Diana, gerçekten şaka kaldıracak durumda değilim."
D:" Sence ben şaka yapacak durumda mıyım?"
Önce bana şaşkın şaşkın baktı ve sonra;
M:" Sen ciddisin?"
D:" Mağlesef."
M:" Şimdi bu seni kurtaran kurtla seni kaçıran adam aynı kişi yani? Ve siz birbirinize mühürlüsünüz?Hani şu fantasik hikayelerdeki gibi?"
Başımı salladım.
M:" Oha! Kızım ne güzel işte?"
D:" Kızım sen şaka mısın? Adam yaratık diyorum yaratık!"
M:" Eee şey pardon..."
D:" Ben ne yapıcam şimdi? Hemen gitmem lazım buralardan. Eğer anlattıkları gerçekse beni her an bulabilir. Ne bok yicem şimdi ben?"
M:" Saçmalama istersen? Arada 900-1000 km mesafe var?"
D:" He adamın kurt olduğuna inandın, beni bulabileceğine inanmadın öyle mi? Harbiden malsın kanka."
M:" Ne biliyim olum kafam çok karıştı." diyip mutfağa yöneldi. "Sen şunu bana baştan anlatsana?"
-
Bu sefer aradan 1 saat geçti. Herşeyi harfi harfine anlattım. Sonra kahve içtik ve ardından gitti zaten. Saat 12.58'di. O günün geri kalanında sadece araştırma yaptım. 15-20 sayfa yazı çıkardım ama hepsi gereksizdi. Efsane olduğundan falan bahsediliyordu işte. Ama ben efsane olmadığını biliyordum çünkü kendi gözlerimle görüp yaşamıştım... Tatilimin bitmesine 1 hafta kalmıştı. Acaba ara mı verseydim 1 yıl falan. Kendimi toparlamam lazımdı. Önce kendi psikolojimi düzeltmem gerekiyordu. Hem belki Minel de ara verirdi, gezerdik beraber?... Biz küçüklükten beri arkadaşız aslında. Babalarımız da çocukluk arkadaşıydı ve "bir zamanlar" aynı şirketi yönetiyorlardı. Onun annesiyle babası bir yangında hayatlarını kaybetmişlerdi. Benim durumum belli zaten. Annelerimiz de bu şirkette yüksek bir konumda çalışıyorlardı. Minel'in ailesinden kalan mirası vardı. Benim de annemden miras kalmıştı bana. Ama bu para öyle 1 milyon-2 milyon falan değildi. Gerçekten yüksek miktarda bir paraydı. Hayatımız boyunca o paraya hiç dokunmamıştık hep üstüne koya koya biriktirmiştik. "O benim param şu senin paran" yoktu aramızda. Para ikimiz içinde ortaktı. Yani aslında -oldukça- zenginiz. Ama bunu kimseye belli etmiyoruz. Çünkü birinin eline geçerse gerçekten batarız...
-
Ertesi gün saat 09.30'da uyandım. Rutin işlerimi halledip Minel'i aradım. Hemen açtı;
M:" Efendim aşkımm?"
D:" Kanki bugünkü randevularını iptal et! Bugün pazar ve hava çok güzel, hemen hazırlan dışarı çıkıyoruzz!"
M:" Ya kankam benim, mal kankam! Hanı bugün pazar ya hani evdeyim ya ben bugünn?"
D:" Ya ne biliyim kızım biliyon kafam çok dağınıkk!"
M:" Biliyorum biliyorum... Neyse tamam o zaman! Saat 11.00 gibi ben gelirim sana çıkarız?"
D:" Tamamm!"
M:" Görüşürüz aşkımmm!"
D:" Görüşürüzz!"
Telefonu kapattıktan sonra kahvaltımı yaptım ve hemen üstümü giyindim;
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Diana'nın kıyafeti)
Saat 10.45'ti. Şimdi birtek Minel'i beklemek kalmıştı...
-
10-15 dakika içinde gelmişti. Şöyle bir baktım, gerçekten çok güzel olmuştu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Minel'in kıyafeti)
M:" Hadi çıkalımm!"
D:" Çıkalım. Bugün çok eğlenicezz!"
Unutmaya çalışacaktım. Onu ve tüm yaşadıklarımı unutmaya çalışacaktım. Zaten başka ne yapabilirdim ki...?
10. Bölüm Sonu
-
Uzunnn bir aradan sonra merhabaa! Bölüm baya bir gecikti üzgünüm... Yeni bölümü ne zaman yayınlarım bilmiyorum bu aralar çok yoğunum gerçekten. Bu bölümü okulda matematik dersinde yazdım. Onun dışında derslerim bu aralar gerçekten çok yoğun. O kadar yoğun ki, defterin kapağını açacak zaman bulamıyorum. Bu yoğunluk yaklaşık 1-2 hafta için devam edecek. Bu yüzden 11. bölüm gecikecek. Kusura bakmayın lütfen bu gecikmeler için... Bu yoğunlukta bile size bölüm yazan yazarınız var kıymetini bilin😉. Neyse benim söyleyeceklerim bu kadar, kendinize iyi bakın, hoşça kalınn!
