gatito, hyunlix ✓

20

Chan-Felix

Felix: Yalvarırım söyle artık nereye gittiğini

Felix: Onun yanına gitmeliyim 😓

Chan: Dinlenmek istedi Felix

Chan: Söyleyemem

Felix: İki hafta oldu Chan

Felix: Koskoca iki hafta

Felix: On dört gün

Felix: Ve on dört gün dinlenmesi için uzun bir süre

Felix: Günlerdir yalvarıyorum

Felix: Söyle artık 😥😖

Chan: Bak

Chan: Yapma böyle

Chan: Sadece akışına bırak

Chan: Her şey düzelecektir

Felix: Hayır

Felix: Bu sefer olmaz

Felix: Akışına bırakamam

Felix: Hep böyle yaptım ve bu çok yanlış

Felix: Onun için çabalamalıyım

Felix: Şimdi söyle yerini

Felix: Gitmem gerekiyor 😑

Chan: Peki

Chan: Ama birbirinize daha fazla zarar vermeyin lütfen

Chan: Paris'e gitti

Chan: Otel bu 📌(Konum)

Felix: Tamamdır

Felix: Teşekkürler 🥰🥰

...

Bana attığı konumu gördüğüm gibi hazırladığım çantayı alıp odamdan çıktım. İlk önce Han'ın odasına uğramalıydım.

Han'ın odasına girdiğimde yatağında uzanmış olduğunu gördüm. Bbeni gördüğünde ayağa kalktı.

"Ohh! Söyledi mi?"

Şaşkınca konuştu. Yüzündeki sevinci görebiliyordum.

"Evet, gidiyorum."

Çok garipti, bu noktaya nasıl geldiğimizi anlayamıyordum. Tüm hatamı telafi edecektim, bu sefer her şey güzel olacaktı ve onu bir daha asla kaybetmeyecektim.

"Benden akıl almamalısın, içinden geldiği gibi davran ve onunla beraber dön Lix.."

Ağlamaklı ifadesi beni de üzerken üzgünce iç çektim. Ona doğru gidip kollarımı bedenine sardım.

"Umarım her şey yolunda gider.."

Birbirimize sıkıca sarıldıktan sonra ayrıldık. Onunla vedalaşıp çıktım. Yurtta kimseyle karşılaşmamak benim için iyiydi, beni suçlamıyorlardı Hyunjin'in gidişi için ama ben yine de suçluluk duygusunu içimden asla atamıyordum.