Bölüm 8: İtiraf

929 91 904
                                    

Hepiniz yepyeni bir bölüme hoşgeldiniz!!!

Yine yazarken gözlerimin kısıldığı tatlı bir bölüm sizi bekliyor!!

Şimdiden keyifli okumalar diliyorum...

Arif'in dilinden,

"Ama bana bakma öyle
Sakin olma bir şey söyle
Ölücem be hiç mi sevmedin?"

Vagon-Ama Bana Bakma Öyle şarkısının sona ermesiyle kulaklığımı kulağımdan çıkarıp okul binasına doğru ilerledim.

Tam vaktinde geldiğim için çok mutluydum, çünkü son günlerde okula hep geç kaldığım için azar yemekten sıkılmıştım.

Sınıfa geldiğimde Cenan'ın saçını okşayıp
"-Günaydın" Dedim.

Gülümseyerek karşılık verdi.

Emre yine her zamanki gibi uyuyor, Birsel ve Ezgi'de peteğin başında ellerini ısıtıyordu.

Çantamı sıraya koyduktan sonra Ezgi ve Birsel'in yanına gidip sohbetlerine dahil oldum.

"-Selam kızlar!! Ne dedikodusu yapıyorsunuz bakayım?"

Birsel gülerek yanıtladı.

"-Aşk olsun, biz ve dedikodu!"

"-Biz sadece fikir üretmeyi seviyoruz"Diye ekledi Ezgi.

Kahkaha atıp Ezgi'nin yanaklarını sıktıktan sonra sırama geçip dersin başlamasını bekledim.

Yaklaşık 10 dakika sonra içeriye Müdür girdi.

Üstelik yalnız değildi, yanında Poyraz ve Kıvanç'ta vardı.

Şaşkınlıkla kaşlarımı kaldırıp Cenan'ı dürttüm.

"-Bunlar ne alaka?" Diye fısıldadım.

"-Evet beni bir dinleyin gençler. Öncelikle hocanız izinli yani dersiniz boş. ikinci olarak sınıflarda düzenleme yapmaya karar verdiğimiz için Poyraz ve Kıvanç artık sizin sınıfınızda"

Sinirle saçımı kaşıdım, bir eksik şuan onlardı...

Müdür son sözünü bastıra bastıra söyleyip bize baktı.

"-Tek bir sorun istemiyorum, okulda olduğunuzu unutmayın!"

Müdür sınıftan sinirli bir şekilde çıktıktan sonra Poyraz ve Kıvanç en arkadaki boş masaya oturdu.

İkiside nedense sessiz ve uysal duruyordu...

Ders boş olduğundan doğruluk mu cesaretlik mi oynamak için ekipçe yuvarlak oluşturduk.

Su şişesini hızlıca döndürdükten sonra, mavi kapağı Birsel'e diğer tarafı da bana gelmişti...

"-Doğruluk mu Cesaretlik mi?" Diye sordu Birsel.

Dudaklarımı ısırıp düşündüm.

"-Doğruluk" Dedim.

Birsel gülerek parmağını ısırdı.

"-O zaman olmazsa olmaz o soruyu sorayım, hoşlandığın biri var mı...?"

Emre cevabını biliyormuş gibi gülmeye başladığında öksürüp dikkati üstüme çektim.

Cenan ona baktığımı görünce utanıp gözlerini şişeye dikti.

"-Biri var, evet..." Dedim.

Acaba dürüst olmasa mıydım?

Birsel kahkaha atıp ayağa kalktı.

*-Kim! Kim!" Dedi.

"-Tek soru hakkın vardı kabul etmiyorum..." Diyip Birsel'i yerine otturdum.

Kalp Melodisi | Arcen Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin