Tekrardan hepiniz yeni bir bölüme hoşgeldiniz!!
Hepinize şimdiden keyifli okumalar diliyorum ve yorumlarınız için teşekkür etmek istiyorum...✨🤍
Cenan'ın dilinden,
Arif sinirle sınıftan çıktığında biraz bekleyip arkasından çıktım.
Yavaş yavaş merdivenlerden inerken tuvalet kapısına geldiğimde kapıyı açtım.
Tuvalette Poyraz ve Kıvanç, Arif'le konuşuyordu.
Poyraz ve Kıvanç'ın iğrenç bir insan olduğunu bildiğim için Arif 'le uğraştıklarını düşünüp ters bir bakış attım.
"-Hayırdır?" Dedim sorgulayıcı bir ton ile.
Arif cevap vermedi.
Poyraz ve Kıvanç birbirine bakıp kekeleyerek cevap verdi.
"-Hiç, öyle konuşuyorduk yeni çocukla"
Yavaş yavaş Arif'in önüne geçtim.
"-Tamam konuşmuşsunuzdur, şimdi bizi yalnız bırak..."
Poyraz ve Kıvanç itiraz etmeden stresli bir şekilde tuvaletten çıktı.
"-Sana bir şey yaptılar mı?" Diye sordum Arif'e .
Arif kafa salladı.
"-Emin misin?"
Tekrardan kafasını salladığında kendimi fayansa yaslayıp öylece Arif'i izledim.
Arif'in dilinden,
Cenan'a beni tehdit ettiklerini söyleseydim kesinlikle kavga çıkardı. Bu yüzden yalan söylemek zorundaydım.
Ellerim korkudan titriyordu.
"-Daha iyi misin?" Dedi Cenan
Sessizce başımı salladım.
"-Bak biliyorum, o tabloyu gözünün önünden silemiyorsun. Belki de her gözünü kapattığında o an aklına geliyor. Ama böyle yaşayamazsın"
Cenan'ın dediklerinden sonra kendimi tutamayıp ağlamaya başladım.
"-Yaşayamıyorum zaten Cenan, her uyuduğumda rüyalarımda o sahneyi görüyorum. Çıkan her sesi silah sesi sanıyorum"
Sesim titrek titrek çıkıyordu.
"-Ne kadar kötü olduğunu tahmin bile edemem. Ama artık güvendesin o günler geride kaldı..."
Yaşlarımı silip Cenan' baktım.
"-Cenan o sahneye çıkacak gücü kendimde bulamıyorum, lütfen anla beni..."
Soğuk ellerini titreyen ellerimin üstüne koydu.
"-O gücü bulmana yardımcı olacağım, bana güveniyor musun?" Dedi.
Elimi tutunca sanki şifa bulmuş gibi düzelmişti bedenim, huzur bulmuştu...
"-Bana biraz zaman ver olur mu, düşünmem gerekiyor..." Dedim.
Cenan gülümsedi ve elime götürdüğü elini tekrardan kolumda gezdirdi.
"-Tamam..."
Beraber tuvaletten çıktıktan sonra sınıfa geri döndük.
Kimseye bakmadan sırama oturup defterde bir şeyler karaladım...
Uzunca geçen sürenin ardından artık son derse girecektik.
Sınıfta Emre, Cenan ve ben vardık.
"-Arif, iyi misin sen?" Diye sordu Emre.
"-İyiyim merak etme" dedim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalp Melodisi | Arcen
Fiksi Remaja"Sevgiyi öldüremezsiniz, onu nefretle bile öldüremezsiniz" Arif, sahne korkusu olan liseli bir gençtir. Her seferinde sahneye çıkmak için bir adım atsa da geçmiş peşini bırakmaz. Bir gün yolu Cenan ile kesişir. Cenan, müzik tutkusunu ve yeteneklerin...
