bir orman yangınıydı dudakların

249 54 40
                                    

15, aşka dair nesirler

"verdiğin her kederin yüreğimde yeri var
hangi kitabı açtıysam seni okudum yıllardır
hangi aynaya baktıysam seni gördüm
gel desen gelemem
git desen gidemem
öl desen kanım akmaz
anladım artık seni sevmek yüce bir şey
anladım seni sevmek tanrı'ya yaklaşmak gibi

insanlar içinde bir sana inandım
bir seni sevdim kendimden başka uykularımın bölündüğü saatlerde
sendin düşündüğüm soluk soluk
sivri bıçaklar gibiydin karanlığımda gözümü yumsam seni görüyordum oynak türkülere benzeyen yürüyüşünle sen çıkıyordun karşıma
karanlığımda
iki yıldızdı ellerin görülmedik karanlığımda
bir orman yangınıydı dudakların."

kiraz - park

siz:
nefret ettim|
neden bilmiyorum ama|
onun yanında duruyor olmandan ölesiye nefret ettim|
ona gülümsemenden|
onun elinin vücudunda gezinmesinden|
ona bakmandan bile nefret ettim|
niye böyle oldu anlamadım|
böyle olmazdı bana|
saçmaladım gibi|
neden seni başkasıyla görmeye dayanamıyorum kiraz?|
niye geceleri rüyalarımdasın?|
ve niye sabahları başkalarının cenneti olurken benim kabusum oluyorsun?|
cennetsin biliyorum|
sen görüp görebileceğim en güzel insansın|
alışagelmedik bir durumla karşı karşıya kaldığımda ne yapacağımı şaşırırım ben|
yıllardır rutinim bir gün olsa bile değişmez benim|
doğum günlerimi tek, yılbaşlarını yalnız kutlarım|
yağmurlu günler dışarı çıkar, güneşli günler eve kapanırım|
yazarım, çizerim kendime saklarım|
ağlarım bir de|
roman okurken çok ağlarım|
yine de pek alışamadım bu hayata|
sanki bu benim yaratılışımın özünde var|
çoğu şeyde berbatım ve aklıma gitmekten başka bir şey sokmakta zorlanıyorum|
beni kalmaya ikna etmenden ölesiyle korkuyorum|
ölememekten korkuyorum|
ve biliyorsun|
ben ölmek için doğdum|
ben ölmek için doğdum

kiraz:
hepimiz ölmek için doğduk
senin acelen ne peki
bin tane şey yazdın ve hepsini sildin|

siz:
bilmem
düşünceleri kafamdan atmak
yok etmek gibi
sebeplerden olabilir

kiraz:
ya öldüğünde bile kaybolmazlarsa

siz:
bu kötü olurdu
ama
sanırım son zamanlarda
artık daha farklı ve korkutucu düşüncelerim var
bu yüzden

kiraz:
öldürdüğü kadar yaşatan

siz:
yaşattığı kadar öldüren derdim

kiraz:
daha çok yaşatıyor yani seni

siz:
bu
rahatsız edici
ve garip

kiraz:
yaşamak için nedene ihtiyacın vardı

siz:
yaşamak
garip
anlamsız
ve boşluktan ibaret

kiraz:
ağlamaktan beter oldum|
konuşmaya bile gücüm yok|
belki

siz:
senin anlamsızlığın nerede başlıyor

kiraz:
her aynaya baktığımda

siz:
ne görüyorsun orada

giyotin | jwHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin