Sino Ang Para Sa'kin?

Chapter 1: Babawi DAW

A/N: SORRY kng ngayon lng nkpag update..

Nica's POV

While having my last subject for today, di talaga ako mkapag concentrate sa class ko. Kasi nga iniisip ko kung saan ako dadalhin ng boyfie ko. Di na talaga ako mkpag hintay na makita siya.. Iniisip ko kung ano na nman kaya ang sorpresa nya sa'kin..

"Will you answer it Ms.Bernardo?"

(Daydreaming..)

"Hoy Nica", sabay siko ng katabi ko..
"Yes Ma'am", sabi ko. Buti na lng talaga nag a-advance study ako ng lessons ko.

As soon as im done answering our board work, pagkaupo ko sa upuan ko ay balik boyfie na nman ang nasa isip ko.

Bell Ringing..

Dali-dali ko ng niligpit ang mga gamit ko at lumabas ng classroom ng biglang tawagin ako ni Ann (Close friend ko)..

"Nica, di ka sasabay sa'min?"
"Guys, pass muna ako today. May lakad pa kami ni Boyet eh. Bye! bukas nlng.. :)", sabi ko sa 3 kong kaibigan na sinundan lamang ako ng tingin pagka labas ko ng classroom.

Pumunta muna ako sa locker ko at iniwan ang mga gamit ko. Kinuha ko na lng din yung pampaganda ko. Para nman maganda talaga ako sa paningin ng boyfie ko. So pagkatapos sa locker, pumunta na rin akong powder room para mag ayos ng konti.
"Ang ganda mo talaga Nica", sabi ko sa sarili ko habang nkatitig sa salamin. Ngunit habang tinititigan ko ang sarili ko, npaisip ako bigla kung anong mangyayari sa'kin kapag nawala c Boyet sa buhay ko.

"Aarrgghh.. ano ba. Nica and Boyet Forever talaga.. Wag ka ng mag isip ng negative Nica.", sabi ko sa sarili ko.

Pumunta na ako agad sa may Botanical garden ng school namin dahil dito kami magkikita ng boyfie ko. Wala pa si Boyet so umupo na lng muna ako on one of the benches there. Tinignan ko kng anong oras na and I am 10 minutes earlier sa pinag usapan naming time.

"Boyfie, here na'ko sa meeting place natin.. Sa'n ka na ba?", i txted him para nman alam niya na nag hihintay na ako sa kanya.

After 10 minutes wala pa talaga c Boyet. And di nman siya nag reply dun sa message ko. Kahit ganun pa man, I will still wait for him.

Until Boyet's 20 minutes late sa napagkasunduan namin.. Tinawagan ko na siya pru d nman nya sinasagot mga tawag ko.

"Saan na kaya siya, di man lng nag reply. He's not even answering my calls", kaya nman tumayo nlng ako and decided to went home. Medyo gumagabi na rin kaya tuluyan na talaga akong umalis ng school.

Pagdating ko sa bahay, di na ako nag luto ng hapunan dahil nawalan na ako ng gana. Nagbihis na lng ako at mag aaral ng lessons ko.

But while studying, di nman ako mkpag concentrate. Kasi nga iniisip ko kng bakit hindi ako sinipot ni Boyet. So i went to my room and decided to sleep since its already past 8pm.

I think I've had enough, might get a little drunk.
I say what's on my mind..

Nagising ako sa ringtone ko. Tumingin muna ako sa alarm clock and its almost 10pm na. Inabot ko yung phone ko to see who's the caller. Sinagot ko dali-dali ang tawag niya..

"Hello?"
"Nica, sorry."
"Ok lng yun."
"Hindi ok yun. Naghintay ka at hindi ako nkapunta. May pinuntahan kasi akong importante. Naiwan ko pa yung phone ko sa bahay kaya di kita na txt na di tayo matutuloy. Sorry talaga. Bawi na lng ako."
"Oo, alam ko. Di nman ako galit talaga. Inisip ko nman talaga na baka may importante kang ginagawa"
"Babawi ako sa'yo Nica. Promise ko yan"
"Medyo late na Boyet, cge m22log na ako"
"Tignan muna, galit ka talaga. Di mo ako tinawag na boyfie. Nica nman. Intindihin mo nman ako"

Naluluha na ako kasi tumaas ang boses nya. Ayaw ko sanang patulan ang init ng ulo niya..

"Nica, ano ba.?!"
"Ano ngayon?! Naghintay ako sa'yo Boyet pero hindi ka dumating. Kahit txt man lng, wala!"
"Sabi ko nman sa'yo dba na may pinuntahan ako at naiwan ko phone ko. Ano ba ang mahirap intindihin don. Babawi nga ako dba?!"
"Babawi? Ganon ka nman lge. Boyet, sawa na ako nyan. Cge, naiwan mo nga phone mo. Di ka man lng nag isip ng paraan para e.txt ako. Pwd ka nman cguro manghiram sa kung sino man ang kasama mo."

Siya nman ngayon ang npatahimik. Di nya sguro expected na papatulan ko ang init ng ulo nya.

"Oh ano Boyet?! Sasabihin mo nman ngayon d mo mtandaan number ko! diba? Ganun dba?! Boyet nman. Minsan talaga parang gs2 ko ng sumuko. Ang tanga ko na kasi. Parang ako lng yung lumalaban d2. Ganyan ka na lng lge. Alam mo ba yun! Ang hirap na", di na talaga ako nkpag timpi pa. Nasabi ko na ang gs2 kong sabihin sa kanya.

"Nica, sorry na nga dba. Mahal nman talaga kita", kumalma na ang boses nya.

Ayaw ko na talagang tumaas pa ang away nmin kaya binabaan ko na lng siya. Umiyak ako magdamag. Parang lahat ng maling ginawa nya sa'kin ay naaalala ko lahat. Lahat. Kung saan napapatawad ko siya agad. Mas umiyak ako sa isiping nagpapaka tanga na ako sa kanya..