4.bölüm/Kar

32 6 0
                                    

Hani size ilk başta annem ilebabamım konuşmalarını duyduğumu söylemiştim ya hatta konuşmaları da böyleydi;
"Ben kızıma dokunamıyorum sarılamıyorum öpemiyorum canım kızım diye bağrıma basamıyorum"sonra annemin ağladığını duyduğum için bende ağlamıştam ama artık yok artık ağlamak yok

~ne anneme nede babama öfke ve nefretten başka hiç bir duygum kalmamıştı

Gözlerimi yavaş yavaş açtığımda Eren karşımdaki koltukta oturuyordu belliki ameliyattan sonra beni bir odaya almışlardı ve yanımda 1 hafta duracak kişi Eren'di okadar mutlu olmuştum ki dudaklarımı aralayıp konuşmaya başladım

"Ameliyat bittiğine göre elini tutarsam ölmessin değil mi"

Eren sesimi duyunca endişe,korku,mutluluk hissiyle yüzüme baktı

"Ameliyat olmasan bile elimi tutabilrdin Deniz bunu sen istemdin"

"Ama tutarsam canım yanıcaktı veya"

"Senin ellerin ellerimde gözlerin gözlerimde olsun ben acı hissimi kaybederim hatta oracıkta ölürsem son sözüm elimi bırakma olur"

Gözlerim onun gözlerinde ellerim onun ellerindeyken konuşmaya başladım

"Ama artık canın yanmayacak"dedim gülerek

"Ah"

"Eren iyi misin özür dilerim ameliyat olduktan sonra birşey olmayacak diye biliyordum" ben telaşla Erene açıklama yaparken o gülüyordu

"Şaka yaptım güzelim......üzülmedin dimi"

"Üzülmeyi bırak seninle konuşmuyorum bile,ne kadar korktum farkındamısın"

"Özür dilerim,bunu tahmin etmemiştim"

"Tamam"dedim gülümsiyerek"affettim"

"Güzelim yat sen yorulma yeni çıktın ameliyattan"

"Ama uykum yok hem canımda sıkılıyor"

"Ne yapalım canım dışarı çıkıp karların üzerine yatıp kelebek mi yapalım"

"Aslında olur"

"Deniz saçmalama"

"Ya Eren son 1yıldır ilk defa bukadar mutluyum sen yanımdasın dışarıda kar yağıyor senin ellerini tutabiliyorum nolur beni kırma yoksa daha deminki gibi affetmem"

"İyi ama sadece"

"Off tamam sadece 15 dakika"

"Ben 5 dakika diyecektim ama neyse"

"Bak sen beni kaçıracaksın"

"Nasıl yani"

"Dışarıya çıkacaz beni kaçır işte"

"Tamam güzelim sakin ol"

Eren beni elimden turup güya kaçırdıktan sonra dizlerimize kadar kar karşıladı bizi uzun zamandır hiç dışarıya çıkmamıştım kafamı yıldızları görebilecek şekilde arkaya attıktan sonra gözlerimi kapattım derin bir nefes alıp verdim ve yavaşça kendi etrafımda dönmeye başladım sonra Erende yanıma geldi ve sadece durdu ben onun etrafımda dönerken kolumdan tuttu ve durdurdu elleriyle iki elimide kavradıktan sonra dudaklarını aralayarak konuşmaya başladı

"Daha demin etrafımda dönüyordun değilmi"

"Evet..etrafında dönüyordum"

"İşte sen benim dünyamsın Deniz"

"Ozaman sende benim güneşim oluyorsun ama biraz saçma oldu "
Eren kahkaha attığı sırada ben hayran gözler  ve küçük bir tebessumle onu izliyordum

"Ne oldu neden beni izliyorsun"

Erene sarıldım oda bana karşılık verdi

"Cevap yokmu küçük hanım neden beni izliyordun öyle"

"Eren okadar mutluyum ki"

"Bu sorumun cevabı değil ama"

"Çok inatçısın biliyormusun tam bir keçi gibi"

"Buna inatçılık değilde kararlılık deniyor ama sorumun cevabını vericek misin yoksa doktora gidip hastanız kaçmış deli bu diyeyim mi?" O bana gülerek bakarken cevap verdim

"Bu işte.....o kadar güzel gülüyorsun ki Eren gözlerimi senden alamıyorum"

Eren bir elini ile belimi bir eli ilede elimi tutarken kendini yere attı tabi onun yere düşüşüyle bende düştüm

Bu sefer canım acımamıştı bu sefer tek başıma kalkmama gerek yoktu hatta sabaha kadar burda kalabilirdim belkide kışın bitmesini karların erimesini beklemeliydim oradan kalkmak için

"Hadi güzelim hadi kalk"

Erenin elinden destek alarak kalktım ve odaya yeniden gittik Eren cebinden zarf çıkarttı

"Hadi açalım"

Eren yavaşça zarfı açarken ben ise acaba ne tepki verecek diye düşünüyordum bu Erenin en sevdiği şarkının sözleriydi

Eren nottakileri okurken sağ gözünden bir damla yaş aktı ki gülmeye başladı büyük ihtimalle

Dokunmadı ellerim asla başkasına(istesemde dokunamam)

Kısımını okumuştu ve benim ellerimi tuttu ve şöyle dedi;

"Nefesini boşuna yorma güzelim ben gözlerinden anlayabiliyorum ne demek istediğini şimdi söyle o nefesine anlatmasın kimseye"

Biran kapı çaldı ikimizde doğrulduk ÖmerBey içeriye girdi ve birkaç birşey söyledi sonrada
"2.ameliyatı yarına alabiliriz Deniz bunu kaldırabilir misin"
"Evet kesinlikle evet"

Ömer bey odadan çıktıktansonra saatin 01.18 olduğunu gördüm yaklaşık yarım saatir Ömer beyle konuşuyorduk

Eren biran misafir koltuğunu hasta yatğına yanaştırdı ve
"Uyu Deniz Uyu güzelim"

Yatağa yattığımda elimi yataktan aşşağı sarkıttım ve Erenin elimi tutmasını sağladım Eren elimi tuttuğu an oturdu herşey

Zihinimdeki kötü şeylerin hepsini attım ruhum temizlendi terapi tapılmış gibi hissettim onca şeyden sonra bedenim çok yük kaldırmıştı ve uzun zaman rahatlamaz zannediyordum ama bedenimde rahatladı Eren benim için bir terapi gibiydi birgece böyle geçti sabah olduğunda sadece Eren'i izledim

——————————————————
Dördüncü bölümün sonuna geldik oy vermeyi ve yorum yapmayı unuymayınn sevilirsunuz 🫶

BANA DOKUNMA/orjinalHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin