Ameliyat odasına girdiğimde camdan Eren'e baktım ve gülümsedim
kalbim hızla atmaya başladı ama buna aldırış etmeden kendimi doktorların eline teslim ettim
En son hatırladığım sol gözümden bir yaş akmasıydı.
Ameliyattan çıkttığımda karnımda dehşet bir ağrı vardı.Beni ayrı bir odaya aldıklarında yanımda Eren yoktu neredeydi beni bırakıp gittimi yoksa
"Ben geldim güzelim"
"Hoşgeldin Eren bir an gittin sandım"
"Benseni bırakıp gitmem Deniz bunu aklından çıkartma"
"Neredeydin ozaman"
"Doktorlarla konuştum Ömer beyde ordaydı hem sana iyi bir haberim de var"
"Ne,hemsn söyle nolur"içim içime sığmıyordu Eren bana gülerek cevap verdi
"Yaklaşık 1 saat sonra eve gidebileceksin"
"Eren ben nerede kalıcam hiç ev planım olmadı"
"Annenler bilmiyor değilmi"
"Evet,söylemeyeceğim de onlar artık ailem değil"
"Deniz bir süreliğine benim evimde kalabilirsin ben annemlerle kalıyorum annem biraz rahatsız olduğu için ama eğer birşey olursa eğer"
Sözünü kestim
"Tamam merak etme birşey olursa seni ararım"
Bu konu hakkında biraz daha konuştuktan sonra eşyalarımı topmaya başladım eşyalarımı tamamen topladığımda Ömer Beyle vedalaştım ve Suzan anlayla uzun uzun sarıldıktan sonra vedalaştık
Arabaya bindiğimizde önce markete girdik ve birkaç atıştırmalık aldık.
"Radyoyu açayım mı güzelim"
"Olur"
Eren radyoyu açtığında bizi Kaan Boşnak'ın Barbar şarkısı bizi karşıladı
Şarkı sözleri şöyle ilerliyordu;
Yolunuzdan geçmem
Ben bu boku para verden içmem
Dalarım derinden
Dalarım vazgeçmemEren elimi tuttu ve şarkıya eşlik etmeye başladı
Gülüşün bana oksijen
Göremessem deliricemŞarkıya bende eşlik etmeye başladım
Bebeğim gel bana sokul
Sana aşktan söz edicemŞarkıyı söyleye söyleye eve geldiğimizde daha doğrusu Eren'in kişisel evine gelince Eren beni yukarıya kadar çıkardı.
Kapıyı açtığımda ayakkabılarımızı çıkardıktan sonra eve girdik Eren elindeki poşetleri yere bıraktıktan sonra bana evi gezdirdi malzemelerin nerede olduğunu söyledi"Güzelim ekmek yokmuş almayı unuttuk marketten,bakkallarda kapalı bu saatte sabah ben kahvaltıya gelicem getiririm tamam mı"
"Tamam sorun yok"derin bir nefes aldım ve konuşmaya devam ettim
"Ya Eren gelirken açma alırmısın uzun zamandır yemiyorum ya canım çok çekti""Tamam güzelim açıklama yapmana gerek yok"
Eren sıkısıkı sarıldım ve "iyiki varsın"diye fıdıldadım
Uzun zamandır kimseye böyle sarılmıyordum zaten herkesim Eren'di 1yıldır sevdiğim adama 1 yıldır sarılamıyordum beni bu zorluklara rağmen seviyordu şimdi ise sevdiğim adamın kollarının altında güvendeydim
Bir yıl içerisinde tek değişen traş losyonh olmuş daha keskin kokulu traş losyonu almıştı tam kokusunu unutacakken bir mucize olmuştu ve bir ameliyatla iyileşmiştim şimdide o unuttuğum kokusunu yeniden içime çekmiştim uzun uzun yaklaşık 2 dakika mutfağın ortasında beraber sarıldık o benim kokumu uzun uzun içine çekti bende onun kokusunu uzun uzun içime çektim en sonunda kendimi Eren'in kollarından çektiğimde dudaklarımı aralayıp konuşmaya başladım"Sen git istersen Sevim teyzeyi daha fazla bekletme"
"Annemin isimini söyleyen en güzel kişisin Deniz"
"Sende bana hayatım boyunca duyamayacağım iltifatlar eden tek kişisin Eren"
Eren alnımı öptükten sonra dudaklarını aralayıp son birley söyledi
"Birşey olursa ara güzelim saat çok geç olsa bile"
Eren evden çıktıktan sonra hemen yatak odasına gittim çantamdan spidermanlı pijamalarımı çıkardığımda hızlıca giydim bunları bana Eren hediye etmişti yatağa yattığımda hemen uykuya daldım
Birkaç takırtı sesiyle uyandığımda saat 06.43tü ardından ayak sesleri ile çınladı kulaklarım ayak sesleri gitgide bana yaklatığında hem odanın kapısını hemde pencerelerini kilitledim
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
6.BÖLÜM BİRAZ KISA SÜRDÜ 7.BÖLÜM UZUN SÜRECEK 🫶🫶🫶
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BANA DOKUNMA/orjinal
Novela JuvenilYollarımız ayrı düşecekti ama biz ayak izlerimizden birbirimizi yolun tam ortasında bulacaktık o benim bende onun kaderiydim