BANA DOKUNMA/orjinal

17.Bölüm/Bar

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayınnn

•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
*İyi geceler dünyanın en güzel kızı*

Canım çok sıkılmıştı son 8 aydır hep evdeydim.Biraz yürüyüş yapacaktım bu bana iyi gelecekti Suzan ablanın yanına gidip konuşmaya başladım

"Suzan ablacım ben çıkıcam birazdan"

"A ah kızım nereye bu saatte" o sorada gözüm duvardaki saate kaydı saat
20.34 dü 
"Bilmem yürüyüş yapıcam biraz hava almış olurum hep biliyorsun son zamanlarda canım çok sıkkın"

"Tamam güzel kızım sen çık istersen gelebilirim"

"Yok yok seni kırmak istemem ama biraz tek kalmak istiyorum buna ihityacım var seninle sonra çıkarız"

"Tamamdır kuzum"diyip gülümsedi Suzan abla bana ardından Suzan ablanın benim için hazırladığı mükemmel odama geldim odamın heryerinde ışıklar vardı yatağımın baş ucunda küçük ledler çalışma masamın orada birsürü mum ve küp şekilinde ledler odamın balkonunda dinlenme alanında bile şekilli led lambalar vardı

Dolabımın kapağını açtım üzerime bana Eren'imin hediye ettiği elbiseyi geçirdim ardından saçlarımı taradım bu sefer salık saçla gidecektim üzerime siyah kot ceket geçirdikten sonra hafif bir ruj sürdüm yüzüm bembeyaz olmuştu o an hafif bir allık sürmeye karar verdim.Allığımı sürdükten sonra beyaz spor ayakkabılarımı giydim ve çantamı alıp çıktım elimde telefonum kafamda kulaklığım rastkele son ses şarkılar çalıyor ve hiç birini duymuyordum çünkü aklım hâlâ Eren'deydi aklım Eren'de olduğu sürece ben kimseyi duymayacaktım denizin yanından geçerken durdum uzun bir nefes aldım ve bir banka oturdum

Acaba bende bu deniz gibi dalgalanacakmıydım,bende bu deniz gibi özgür olacakmıydım,bende bu deniz gibi bir Deniz olmayı başarabilecekmiydim

Artık dinlenme vaktim gelmiştikendi şarkıya verdim şöyle diyordu şarkı sözleri;

Senden bir hatıra bana bu şarkı
Bir gün gitsen bile hatıran yeter
Unutmak mümkünmü böyle bir aşkı
Birgün gitsen bile hatıran yeter

Hayır hatıralar yetmiyordu Unutmak mümkün değildi böyle bir aşkı bir gün gitse bile hayırası yetmezdi....

"Gitti...o bir gün geldi ve gitti ama hatırası yetmedi"dedim mırıldana mırıldana banktan kalktım ve yürüdüm okadar çok yürüdüm ki belkide onu bulmuştum gözüme çarpan ışıklı bir yer gördüm gözlerimi kısarak baktım küçüklüğümden beri ışıklara bir ilgim vardı biraz inceledikten sonra oradının bir bar olduğunu gördüm herkes çok mutluydu herkes birbiri ile konuşup eğelebiyodu sadece birkaç kişi mutsuzdu bara doğru ilerledim boş biryere oturdum ve bekledim neyi bekledim diye sormayın ben bile bilmiyordum neyi beklediğimi.Ben girdiğim gibi barda çalan müzik değişmiş ve farklı bir müzik başlamıştı bu başlayan müzik dertli bir müziğe benziyordu ben girdiğim heryeri mahvediyorsum işte müzik başladı ve önüme bir alkol konuldu alkolü içmeye başladım ilk defa içiyordum be tadı iğrençti ama içtim içtikçe rahatladım çünkü,içtikçe kendimi kaybetsemde bedenime sahip çıkamasamda içtim sonra şarkıya odaklandım şöyleydi şarkı;