BANA DOKUNMA/orjinal

8.Bölüm/Konser

Konser alanına girdiğimizde aklıma ilk tanıştığımız an geldi

(1 YIL ÖNCE )

Telefonum elimde sosyal medyada gezinirken telefonum çaldı

* EN SEVDİĞİM KUZENİMM KİŞİSİ SİZİ ARIYOR*

Bu Ecem'di espirisine birbirimizi böyle kaydetmiştik hemen telefonu açtım

Alo Deniz

Efendim

Ya bugün yedincievin konseri vardıya

Evett

Babam annemle kendine bilet almış ama babam iş gezisinde olduğu için gidemiyolar ikimiz gidelim mi yoksa Mert ve Koray gidicekler ya nolur gel bunlar gitmesin

Tamam gelirim Mert ve Koray'ın inadına gelicdm zaten sıkılıyodum

Telefonu kapattığımda hızlıca dolabıma yöneldim ne giyecektim nasıl bir ortamdı

Mert ve Koray bizim ortak kuzenimizdi daha doğrusu Ecem ve Mert ikizdi Koray'da hepimizin ortak kuzeniydi Mert ve Koray kuzenler arasında en çok birbirlerini severken Ecem ve bende aynı durumdaydım ve dörtlü grupumuz bile vardı

Telefonum ardarda 3 kere titredi telefonuma yöneldiğimde bahsettiğim gruptan mesaj gelmişti

*4x4 GRUBUNDAN 3 YENİ MESAJ*

Mert:ya Deniz ya biz gidecektik Korayla

Koray:evet nolur vazgeç hadi yalvarıyorum

Ecem:Deniz bunlara uyma hadi hazırlan
1saate gelicem

Deniz:Valla Mert ve Koray'ın bana yalvarması çok güzel bir his aslında gelmeyecektim kıyafet bulamadığım içim vazgeçecektim ama gidicem sırf sizin inadınıza

Ecem:kimin kuzeni bes

Koray:hepimizin

Telefonumu kapatım yatağa koyduktan sonra dolapıma yeniden ilerledim ve sanki mağzadan kıyafet seçermiş gibi inceledim en sonunda siyah bol pantolon bol krem rengi arkasında emoji önünde,yazı yazan bol kısakollu t-shirt giydim

Yaz mevsiminde olduğumuz için üstüme birşey almadım sadece yanıma ek olarak siyah bir kol çantası aldım hafif bir ruj ve rimel sürüp evden çıktım Ecem'i aradığımda 2.çalışında telefonu açtı

Efendim

Ecem nerdesiniz çıktım ben

Marketin ordayım gel

Telefonu kapattıktan 4 dakika sonra marketin oradaydım Ecem ile bir otobüse bindikten sonra konserin olacağı yere gelmiştik

Konser başladı ve 15-20dakika geçti Ecem bana dönüp dudaklarını araladı ve konuşmaya başladı

"Deniz şurdaki marketten su alsana"

Sesiniz duyulmadığı için bağıra bağıra konuşuyorduk

"Tamam"dedim ve karşı yolda olan markete yöneldim kasada konserden çıkan çocuğu bekledikten sonra işimi halledip çıktım yoldan karşı karşıya geçtiğimizde ah pardon geçtiğimde kafamı yere eğe eğe konserin yolunu tuttum o sırada birine çarptığımı hissettim sırtı çok sertti ve kafam acımıştı elimdeki suların yere düşmesiyle ikimizde eğilmesi bir oldu

Kafamı yüzünü görmek için kaldırdığımda bu oydu okukdaki çocuktu

"Merhaba"elime suları verirken tek bunu söyledi sesini ilk defa duymuştum

Kekeliyerek karşılık verdim

"Merhaba sen okuldaki çocuksun isimin Eren değilmi"

"Evet isimim Eren Deniz"ne isimimi nerden biliyordu

"İsimimi nerden biliyorsun"

"Sen benimkini nerden biliyorsun"

"Sen okulda çok popülersin bunu biliyorsun değilmi bütün kızların dilindesin"

"Sende çok zekisin biliyormusun"yüzüne anlamsız birşekilde bakarken sözüne devam etti

"Matematikle alakalı birşeyden dolayı kürsiye davet edilmiştin madalya almıştın ya ordan biliyorum"

"Ah doğruya hiç akılıma gelmedi"sözüme devam ettim

"Benim gitmem lazım"

Kolumdan tutu ona doğru döndüğümde hala sıkıca tutuyordu

"Nereye"

"Kuzenimle geldim buraya onun yanına ve gerçi sana açıklama yapmak zorunda değilim"

"Zorundasın belki şimdi değil ama ileride zorunda olacaksın sana iyi eğelenceler"

(ŞİMDİKİ ZAMAN)

Eren ile aklımıza bu geldiğinde hep gülüyoruz anlamsızca okadar komik geliyor ki

"Bak senin en sevdiğin şarkı"

Elinden geliyorsa
Azıcık sevsene beni
İçinden geliyorsa
Tutup öpsene beni

Konser boyu bütün şarkılara eşlik ettik ve gülüşüp eğelendik akılım hala annemin bana ülkeden gitmesi hakkında söylediklerindeydi biryandanda babam ben yokmuşum gibi devam dediği için kafam iyice karışmıştı acaba bunları Eren'e anlatsamıydım

Arabaya bindiğimizde Eren yüzüme uzun uzunbaktı

"Ne oldu niye öyle bakıyorsun"

"O güzel kahverengi gözlerinin içinde mavi gözlerin denizinde boğuluyormuş,ela gözlerin sahilinde dinleniyormuş gibi hissediyorum Deniz"

Utancımdan yüzüm kıpkırmızı olmuştu iyi ki sabah sürdüğüm allığın etkisi gitmişti yoksa şuan burda dometes gibi gözükürdüm

"Sağol"dedim gülerek

Eren söylediklerime gülümsedikten sonra arabayı çalıştırdı yüzümde tedirginlik aklımda annem ve babamın dediği şeyler vardı Eren konuşmaya başladı

"Deniz anlat"

"Nasıl yani"

"Ne oldu anlat"

Anlatmalımıydım yoksa anlatmamalımıydım kafam çok karışmıştı...