Adım Adım

38 5 7
                                    

4,5 Saat Sonra

Yol git git bitmiyordu. Hâlâ arabayı Mira kullanıyordu ve bizde Gülsu ile yer değiştirmiştik. Yaklaşık 1 saat kadar arkada uyumuştum. Uzun yolculuklar da uyumayı pek sevmiyordum. Bu yüzden şarkı açıp yolu izlemiştim çoğunlukla.

"Ya Zeynep acaba şu dertli şarkıları kapatabilir miyiz? Hayır olmayan eski sevgilime ağlıyorum ya."

"Gülsucum salak mısın yavrum bunlar dertli değil ki."

"Yok dertli. Gülsu'ya katılıyorum. Kapatalım artık be."

"Bu şarkıdan sonra kapatırız."

Bugün hayatından defoluyorum

Fark edilmiyor kahroluyorum

İçime attığım gibi kendimi çöpe atıyorum

Beni sevmediğini iyi biliyorum

Arkadaşlara henüz söylemiyorum

Her şeyden vazgeçtim gidiyorum

Sen bana nefes,ben sana herkes

Bir daha gelmem karşındayım son kez

Sen bana yara,ben sana merhem

Görmüyorsun hiç

Bakmadın zaten

(Emircan İğrek: Defoluyorum)

"Bitti mi depresyonun?"

"Bitti Mira bitti. Al açın ne istiyorsanız."

"Ay hayal mi kursak? Mesela Şırnak'ta ne yapabiliriz?"

"Gülsu bir sen iki Mira. Allah aşkına Şırnak lan Şırnak aaa. İlk bi gidelim hayali sonra kurarız."

"Noldu buna? Gelmiş yine negatif ruhsuzluk perileri."

"Valla Gülsu, Zeynep'e ne oldu bilemem ama yol bitmiyor ya!"

"Azıcık da ben kullanabilir miyim?"

"Olur! Gel hemen geç."

"Ula! La durun kenarda benzinlik var çek oraya da değişin. Yemin ederim manyaksınız ya."

Bu iki delinin arasında tek akıllı olmak da zor valla.
5 dakika sonra benzinliğe gelmiştik. İhtiyaçlarımızı giderip arabaya geçtik. Bu sefer arabayı Gülsu kullanacaktı. Ben ise öne geçtim Mira'da arkaya. Bütün yol değişimli kullanacaktık arabayı.

Anlık gelen depresyondan kendimi çıkartamıyordum. Arabada ki müzik de zaten beni çıkartacak gibi de değildi.

5,5 Saat Sonra

Son yaklaşık 1 saatlik yolumuz kalmıştı. Oturmaktan götüm düzleşti ya. Gülsu arabayı yolun sonuna kadar kullanmakta ısrar ediyordu o yüzden Mira ile ben rahattık.
Artık dinlediğimiz şarkılar bile baymıştı. Bunalmıştım. Sıkıldığım için Zoro'yu kucağıma almıştım. Tabi o da artık yol çok uzun olduğu için rahat durmuyordu. Luffy ise yayıla yayıla yatıyordu. Mira arkada yamulmuş bir şekilde uyuyordu.
Arabada ise Sezen Aksu'nun Ünzile şarkısı yankılanıyordu. Evet evet hâlâ dertli şarkılardan vazgeçmiyordum.

İmkansız Kalacak Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin