Bazen hayat size beklemeyi öğretir bazen de acele etmeyi. Bazen koşmak gerekir bazen de durmak.
Bunlara karar vermek ise en zorudur. Çünkü neyi seçerseniz seçin sonuçları çok ağır olur. Oracıkta kalmak isteriz bazen,oracıkta yok olmayı. Bir anda kalbinize bıçak girer orada beklemediğiniz kişiden,nefes alamazsınız. O duruma geliyorum yavaş yavaş fark etmeden,fark ettirmeden.27.04.2005
"Zeynep evcilik her zaman güzel sonla bitmeli!"
"Hayır her zaman sonda erkek kızı sevmediği ortaya çıkar ve kötü sonla biter oyun!"
"Ooff! Ne biçim çocuksun sen!? Biraz mutlu hayaller kur!"
"Hayaller gerçek değildir salak niye kurmayla uğraşim! Zülal abla sen benden nasıl büyüksün ben biraz şüpheleniyorum küçük olmandan."
Küçük Zeynep,yaşı küçük ruhu büyük Zeynep. Hiç bir zaman gerçek olmayan şeyleri hayal etmez aklından bile geçirmezdi. Saçma şeylere inanıp mutlu olanlarla da görüşmeyi keserdi. Diyoruz ya yaşı küçük ruhu büyük.
Zülal ablası ise öz olmayan tek ablasıydı. Her gün her an beraberlerdi fakat didişmeden duramıyorlardı.
Zülal ablası onun bu tarz gerçeğe bağımlı olmasına karşıydı. Eğlenmesi gereken yaşlarda sorgulayıp eğlenmiyordu. Belki de aile bireylerinin yetiştirmesi ile alakalıydı.
Yapma Zeynep
Dur Zeynep
Saçma şeyler izleme Zeynep
Gerçeğe dön Zeynep
Daha neler neler. Belki de etkilemişti bu sözler Zeynep'i. Bilemiyoruz, bilemeyeceğiz. Zeynep göstermeden asla bilemeyeceğiz.04.05.2024 (GÜNÜMÜZ)
Her yer kapkaranlıktı. Etrafımda bir kaç kişi konuşuyordu fakat sesleri tanımakta zorlanıyordum. Tanıyor muyum onu bile bilmiyordum.
"Komutanım kız ölmüş olmasın?"
"He gerizekalı nabzı atıyor,nefes alıyor ama öldü dimi te Allah'ım ya."
"Ama 40-45 dakika geçti neden uyanmıyor?"
"Bayıldı çünkü."
"Ama baygınken 5-10 dakika içinde uyanması gerekirdi."
"Enes! Al şu Recep'i yanımdan. Vallahi boğaldum!."
"Koca koca askerler ne yapıyorsunuz az rahat durun!"
Zorlukla yutkundum ve gözümü açmadan konuşmaya başladım.
"Ve lütfen susun."
"Şükür uyandın bacım. Öldün sandık."
"Ölsem nabzım atmaz biliyorsun dimi?"
"Gördün mü Enes sana sağlık öğretiyor kadın utan lan utan."
"Susar mısınız?"
"Abi kadın doğru söylüyor."
"Zeynep."
Hepsi suratıma aval aval bakıyorlardı.
"Adım Zeynep."
"Hee bacım başta desene. Bizde bizim aramızdan birinin adı sandık."
"Bu beyinle nasıl asker oldunuz?"
"Allah bilir."
"Bu arada hepinizi bir tanısam iyi olur."
"Niye?"
"Seslenmek için. Yoksa ne yapıcam adını."
"Ne bilim ben. Ben söylemem gizli ajan da olabilir."
"Tabi işim gücüm yok ajanlık ile uğraşacam aynen.'
"Ne bilicez belki uğraşcan."
"Tamam yeter. Sende uyandın iyisin git artık."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İmkansız Kalacak
Ficção AdolescenteHayat her zaman mutlu sonla sonlanmaz. Hiç bir zaman her şey yolunda gitmez. Hiç bir zaman kader hayallere aşık olmaz. İmkansızlıklar her zaman peşimizden gelir. Bunlarla savaşmak her zaman yenilgi ortaya çıkarır. Zeynep, adı gibi güzel dimdik duran...