BİLİNMEZLİK İÇİNDE KAYBOLUŞ

93 9 5
                                    

Kabustan kabusa koşuyor sürekli uyanıyordum kahretsin bi rahat uyuyamayacakmıyım ben.  yatağımdan kalktım fakat aklımda hala o kabuslar vardı bu aralar çok kabus görmemin nedenini sanırım birşeye bağlamalıydım;

 babamın ölümüne ,gerçi ben babamın ölümüne inanmıyordum babamın ölmediğini savunsamda annem kabullenmeye çalışıyordu.

babam bir askerdi  onu en son görüşüm 2 ay önceydi ve en son gittiği görev yerinden bir daha haber alamamıştık,ekipler her duruma hazırlıklı olmamız gerektiğini söylemişlerdi .

Geçen hafta aldığımız bu haber bizi her ne kadar yıkmış olsada ,annem ve babam için güçlü olmalıydım. Çünkü babam böyle isterdi zaman zaman bu konuları konuştuğumuzda benim bir asker kızı olduğumu ne olursa olsun dik durmam gerektiğini söylerdi.

Bende öyle yapacaktım babam gelene kadar kendime ve anneme sahip çıkacaktım. Onun yaşadığına o kadar umutluydumki bir yerlerde kalbinin attığını ve nefes alışverişlerini duyabiliyordum .

Annem bu olaylardan sonra her gün kabus görmeye başladı. Bana ne gördüğünü anlatmıyordu ama bana bişey olmasından korktuğu çok belliydi bunu üstüme titreyişinden anlamak mümkündü. 

Babamın arkadaşlarından rica etmişti ,beni gittiğim her yerde takip ediyor güvenliğimi sağlıyorlardı. Sürekli takip altında olup izlenmek artık canımı sıkmaya başlamıştı göz altına alınsam bu kadar olurdu diye düşünürken bir yandanda giyiniyordum. üstüme siyah örgü bir kazak altımada haki rengi bol bir pantolon giydim. Saçlarımı serbest bıraktım herhangi bir şey yapmadım çünkü geç kalacaktım ,yaklaşık 45 dakika sonra evden çıktığımda şu koruma bozuntuları yine peşime takılmıştı bir anlığına koşarak uzaklaşmayı düşünsemde yapamazdım. Çünkü ne kadar hızlı koşsamda ,onlar benden daha kondisyonluydu elbette bir yerde yakalarlardı.Koşamazdım ama adımlarımı hızlandırabilirdim ve öylede yaptım kulaklığımı kulağıma takıp hızlı adımlarla okuluma doğru yürüdüm.

(...)

Sonunda okula varmıştım ama okula varma saatim 40 dakika kadar gecikmişti bu gün çok fazla öğrenci yoktu çünkü okulun son haftasıydı normalde olsa her sınıftan bir ses çıkardı bunları düşünürken sınıfımın katına çıkmıştım bile gözlerim hemen onları buldu ekini ve yağızı onları sağ sağlim görmek içimi rahatlatmıştı .ekinin gözleriyle gözlerim buluştuğunda bana doğru koşmaya başladı ,yağızda arkasından sakin adımlarla geliyordu.

-hazırlıklı ol arya ekin koşarak geliyor kesin seni boğazlayacak bu sefer

-sanada günaydın iç ses bu gün geç kalkmışsın keşke hiç kalkmas-

-arya kafan hiç çalışmıyormu ben yoksam sen nasıl olacaksın?

-Allahım  iç sesler hep kişiden zeki olur benim iç sesimin  neden bu kadar IQ seviyesi düşük olmak zorunda ?

-en azından benim iç sesin olduğumun farkındasın iç sesini fark etmeyen kaç insan var biliyormusun sen?

-bilmiyorum ama keşke bende fark etmeyenlerden olsaydım iç ses

ekin yanıma ulaştığında öyle bir sarıldıki ,kemiklerim kırılmış gibi hissettim .Gözlerim yanıma ulaşan Yağız'a kaydı sinirLİ ve düşünür bir yüz ifadesiyle etrafı inceliyordu ekin sarılmayı bıraktığında bana baktı gözleri korku doluydu yağız da ise korkunun kırıntısı bile yoktu Tanrım bu çocuk hep böyleydi.

Arya:noldu neden gözlerin doldu senin

Ekin pekte duygulanan bir kız değildi. Gözünün dolduğunu çok nadir görürdüm .Yağız Ekin'in konuşamayacağını anlayınca öne çıkıp bana bişeyleri anlatmak için azını açtı

Yağız:Arya sabah Ekinle erken geldik ders çalışmak için dersten önce bişeyler yiyelim diye kafeteryaya indik ben siparişleri verirken cüzdanımın arabada kaldığını hatırladım ekine beklemesini söyledim ama siparişleri benim vermemi onun gidip arabadan cüzdanımı getireceğini söyledi bende onu onayladım ben siparişleri verdiğimde ekin hala gelmemişti sonrasında bahçeden bir çığılık sesi geldi duyar duymaz bahçeye koştum.çıktığımda ekin arabanın kapısına yaslanmış önündeki yanmış olan cesede bakıyordu ama zaten bilincide çok yerinde deildi ama anlattığına göre çatıdan aşşağıya;  yanmış,yüzü tanınamaz halde bir ceset atmışlar bu da ekinin önüne denk gelmiş.Ben yanına geldiğimde zaten bilincini kaybetmişti ne ceseti bırakabilirdim nede ekini zaten çığılık sesini duyan kişiler ön bahçeye çıkmıştı ama biz arka bahçedeydik polisi aradım sonrasında da polis geldi. Herkes başımıza toplandı sonrasında polisler geldi cesedi ordan aldılar ekini ve beni sorguladılar şimdide cinayeti kimin işlediğini ve kimin kurban edildiğini bulmaya çalışıyorlar ...

*son*

evet bölümü nasıl buldunuz?bir sonraki bölümde sizce neler olacak ?yaptığım yazım yanlışı varsa özür diliyorum ve oy vermeyi unutmayın ,seviliyorsunuz:)

SINIRLAR VE SIRLAR/ARA VERİLDİ/DÜZENLENECEKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin