3 Kız 1 Hayat

~6. Bölüm~ Yok Artık

Medya: Ayaz

Nur'un ağzından:

Kendime son kez boy aynasından bakıp aşağıya indim. Bugün çok heycanlıydım çünkü arabamız tamirden çıkıyordu!

Merdivenlerden ne kadar çok aşağıya insem, o kadar çok ses geliyordu. Esra ile Su ablanın sesleriydi.

"Ya abla! Hadi ya lütfen! " Diyordu Esra. Ne için bu kadar yalvardığını tahmin edebiliyordum.

"Esra! Olmaz diyorsam olmaz" dedi Su abla. Ben yanlarına ulaşınca, kendimi tekli koltuklardan birine atıp oturdum.

"Ağlayacam ya! " Deyince Esra, gerçekten gözleri dolmuştu.

"Ne oluyor abla? " Dedim en sonunda.

"Esra Hanım arabayı bozduğu yetmiyormuş gibi şimdi de arabayı tamirden kendisi almak istiyor" dediğinde Su abla, tahminlerim doğru çıkmıştı.

Esra 1 ay falan önce araba ile gezerken yanlışlıkla kaza yaparak arabayı bozmuştu. Su abla da bir daha kaza yapar korkusu ile arabayı Esra'ya emanet edemiyordu. Arabayı üçümüz paramızı biriktirerek almıştık, bazen üç kişi ile bir arabayı paylaşmak çok zordu. Hele Esra ile girdiğimiz inatla 'arabayı ben kullanacam' tartışmalarımız!

"Abla ben arabayı alabilir miyim? " Dedim. Gerçekten özlemiştim arabamızı ve ben almak istiyordum.

"Olur ama bir şartla-" şartını bildiğim için direkt sözünü bölerek konuştum.

"Tamam abla, çok dikkat edecem" dedim.

"İyi o zaman" dediğinde, Esra kıpkırmızı olmuştu. Zoruna gitmişti ve Esra zoruna giden en ufak bir şeye hüngür hüngür ağlayan biriydi.

"Ya abla ben sabahın köründe senden bunu istiyorum yok diyorsun ama Nur isteyince direkt tamam! " Diye yerinden kalktı.

"Esra-" diyordu Su abla ama Esra'nın terslemesi ile lafı bölündü.

"Ya bırak Allah'ını seversen" deyip yukarıya doğru çıktı. Fazla tepki vermişti ama bu hâlerine artık alışmıştık. Büyük ihtimalle şuan sinirden odasında volta atıyordu.

"Off" dedi sıkıntı ile Su abla.

"Bazen fazla çocukça davranıyor" dedim. Düşüncem bu yöndeydi gerçekten.

"Evet ama sinirlenince ikinizde böylesiniz" dediğinde Su abla, şaşırmıştım. Esra ile bazı huyalarımız benziyordu ama Su abladan duymamıştım hiç.

"Nasıl? " Dedim merakla.

"Küçücük bir şeye sinirleniyorsunuz, saçma sapan davranıp kırılıyorsunuz ama sonra siniriniz geçince pişman oluyorsunuz" deyince hakklı olduğunı anladım.

"Bende mi öyleyim yani? " Dedim. Kafa saladı sadece. Saatte baktığımda arabanın şimdi çıktığını fark ettim. "Neyse ben çıktım. Sonra görüşürüz" deyip yanağına küçük bir öpücük kondurdum.

"Tamam ablacığım, dikkat et" dediğinde ona dönüp

"Tamam, ederim" diyerek çıktım evden.

***

Siyah ve gri karışımı olan arabamıza hayranlıktan baktım. Eskisinden daha iyi ve güzel duruyordu. Şöför koltuğuna oturup elimi direksiyona doğru mutlulukla gezdirdim, araba hastası biri olarak bu kadar süre ayrı kalmak zor gelmişti bana.

Arabayı çalıştırıp otoparktan çıkınca uzak olan bir yere doğru sürmeye başladım. Radyodan en sevdiğim hip-hop şarkılarından birini açıp sesi son sese verdim.