𝐓𝐑𝐔𝐓𝐇 𝐎𝐑 𝐃𝐀𝐑𝐄? | Tom Riddle

2, köklü değişim

Ertesi sabah yatakhanede ilk uyanan Blair oldu. Bir süre yattığı yerden kalkmadan, dört direkli karyolasının perde aralığından gelen güneş ışığını izledi.

Uykulu sessizliğe ve güneş ışığının taptaze görünüşüne bakılırsa, şafak henüz sökmüş olmalıydı. Blair yatağın çevresindeki perdeleri açtı, kalktı ve giyinmeye başladı. Okul çantasını dikkatle açtı, içine parşömen ve tüy kalemini yerleştirdi.

Tom Riddle'ın dikkatini çekmenin sadece bir yolu olduğunu çok iyi biliyordu; zekasıyla onu yenmek. Blair çok çalışkan bir öğrenci değildi ve geleceği de parlak sayılmazdı ama Tom'u etkilemesi için bundan fazlası olmalıydı. Bu yüzden bir yerden başlamaya karar verdi.

Yatakhaneden çıktı, sessiz koridorda yürüdü. Mahzenlere inen soğuk merdivenlerden geçti, üzerine kabanını aldığı için şükrediyordu, burası her zaman çok soğuk olurdu.

İksir sınıfının aralık kapısını ittirdi, kapı gıcırtıyla açıldı. Profesör Slughorn, bugünkü iksir dersi için hazırlanıyor olmalıydı. Arkasını dönmeden önündeki bitkilerle uğraşmaya devam etti, "İçeri gelin lütfen." dedi.

Blair kabana sıkıca sarıldı ve içeri girdikten sonra kapıyı kapattı, "Profesör, müsaitseniz sizinle konuşmak istediğim birkaç konu var." dedi.

Profesör kızın gelmesini beklemiyor olacak ki şaşkın bir yüz ifadesi ile arkasını döndü, "Bayan Rosier?" dedi. "Sizi bu kadar erken... daha doğrusu sınıfta görmeyi beklemiyordum."

Kız suratına en mahcup ifadesini yerleştirdi, "Profesör Slughorn, biliyorum ki notlarım berbat ve ben düzeltmek istiyorum." dedi.

Profesör iskemleyi işaret etti, "Otur lütfen." dedi ve eline bir kitap aldı. "Bayan Rosier biliyorsunuz ki notlarınızı berbat kelimesi ile tasvir etmeniz sizin için az kalacaktır, bunu düzeltmeniz çok zor. Derslere gelmiyor ve kaçıyorsunuz, bir sürü uyarınız olmasına rağmen. Bu iş artık şakaya gelecek değil."

Blair onun gösterdiği iskemleye oturdu ve ellerini utançla önünde birleştirdi. "Çok pişmanım Profesör Slughorn, lütfen yardım edin! Size yemin ederim ki çok çalışacağım ve bütün kötü notlarım için telafi sınavlarına gireceğim!"

Slughorn elindeki kitabı kapattı, "Bayan Rosier size yardım etmeyi çok isterim ama elimden bir şey gelmez." dedi ve kalbimin olduğu yeri işaret parmağı ile gösterdi. "Sadece burayı dinle."

Blair içinden "Yaşlı bunak!" diye sayısız küfürler savuruyordu. Ders çalışmayı da gerçekten istemiyordu, aklında sadece iddia vardı. Kurnazca bir plan kurmuştu ve onu devam ettirmeye de istekliydi, sadece ders çalışması gerekiyordu o kadar.

Kız gözlerini kocaman açarak adama üzgün bir şekilde baktı, "Belki bana yardım edebilecek birileri vardır?" dedi.

Slughorn gözlerini kıstı, "Seni ders çalıştırması için birini mi istiyorsun?" dedi.

Blair hemen ellerini hayır anlamında salladı, "Evet yani hayır!.. hayır. Ben sadece başımda beni yönlendirebilecek birisi olursa çok daha iyi olacağını düşünüyorum, hem benim gelişmelerimi size rapor edebilir. Böylece dersten geçip geçmeme siz karar verebilirsiniz. Tarafsız birisi olmalı ve dersleri iyi." dedi.

Profesör işaret parmağını burun köprüsünde gezdirdi, "Peki, düşüneceğim. Bugün haber veririm Bayan Rosier, şimdi çıkabilirsiniz. Ayrıca bu çalışma azmini dönem boyunca hiç yitirmeyin." dedi.

Kız ona sahte bir şekilde gülümsedikten sonra eşyalarını toplayıp dışarı çıktı ve büyük salona ilerledi, kahvaltı hazırlanmıştı. Tek başına kahvaltısını yaparken düşünmeye başladı, planı kusursuz ilerliyordu. Profesör Slughorn'dan yardım istemesinin sebebi Tom ile yakınlaşmaktı çünkü Slughorn'un en sevdiği öğrencisi olduğunu biliyordu. Profesör, Tom'dan başkasını seçmeyecekti.