16

131 12 11
                                    

Yorum ve oy verin
Hiç söylemiyorum ama bunu fırsat bilip yapmıyorsunuz

İyi okumalar

LİSADAN

jennie ile beraber okulda içerisinde düşünceleri umursamadan beraber yürüyorduk. İlk ders başlamak üzereydi fakat halâ okuldaki andavallar  bize bakıyordu.

"Başka işleri yok bizi izliyorlar hayır götumuz başımızda açık değil" bu düşüncemin ardından  jennienin kıkırdamasını duymuştum.

"Yani Lisa sencede beklediğimiz bir durum değil mi senin yanında kanlı canlı bir kişi okulun koridorlarında sınıfına doğru gidiyor hemde bu kişi -okuldaki kişilerin hitabıyla- 'popiler girl' "Demesiyle daha yeni söylediğim şeyin sesli bir şekilde dile getirmiş olduğumu anlamamın ardından şaşırmıştım.

"tüm karizma gitti
hâlâ yürüyen karizmayım sus sen 

böyle dudak büzerek mi karizmayım diyorsun  lan öyle mi yapıyorum

İç sesin bunu demesiyle kendime çeki düzen verip jennieye hitaben konuştum

"başka kime karşı konuşacaksın"  biraz susarmısın canım iç sesim

"Öyle... öyle de yinede her zaman bu davranışları anlamsız buluyorum. Hayır yani sanırsın ayı oynatıyoruz sirk gösterisindelermiş  gibi bizi izliyorlar" bunu dememle jennie daha bir gülmeye başladı.

"Doğru ayı oynatmıyoruz ama gereksiz yere çok dikkat çekiyoruz"  ayı oynatıyoruz lafını duyar duymaz ona baktım

"Ya bunudamı dışımdan söyledim git gide karizmam bozuluyor. Okulda böyle biri değildim ben ya" biraz duraksadım bir farkındalıkla  hevesle konuşmaya başladım.

"iyiki seninle tanışmışım jennie bu söylediklerimi içimden söylemek yerine artık okulda dışa vurabaleceğim  yeni bir arkadaşım var"

Bunu söylememle kırık bir gülümsemeyle bana baktı "bende iyiki seni tanıdım Lisa gerçi hâlâ tanışıyoruz ama yinede sana karşı olan ön yagıları seninle tanıştıktan sonra kırabilmek beni çok mutlu etti. Bunu önceden söyledim mi bilmiyorum ama bu davranışları haketmiyorsun"

"Bu düşüncelerin çok hoş jennie keşke çoğu kişi senin gibi düşünebilse gerçi bu düşünceler sadece okul sınırlarında" son cümlemi kısık sesle söylemiştim.

"Okulun dışında bamabaşka birisin Lisa" bunu çok emin bir şekilde söylemişti. Aslında hayır aynı bendim fakat ortam değişince insan dışta çok değisik biri gibi algılanıyor.

"Hayır aynı benim sadece yerine göre davranıyorum ve okulda muhattab olacağım bir insan göremiyorum" çok haklı bir şekilde cevap vermiştim. Jennie ise gözlerinde bir ışıltıyla:

"seni okul sınırları haricinde daha çok görmeliyim. Lisa seni hiç sosyal biri olarak düşünemiyorum" haklıydı aslında bu zamana kadar okulda sadece sıranın başında uyuyarak geçirmiştim. Sitem dolu bir sesle:

"Heey ben aşırı sosyal bir insanım, okul harici  tabiki, mesela okul sınırları dışında çok sevdiğim insanlar arkadaşlarım var sevdiğim mekanlar cafeler var ve  hobilerim, eğlence anlayışım var"

"Seni çok merak ediyorum Lisa seninle hep konuşmak istiyorum bu isteğim bugünden sonda hep gerçekleşecek mi? Yoksa aynı mesafeyi bana karşı tekrar mı kuracaksın"

bunu sormasınını çok iyi anlıyordum zaten ondan kaçarak büyük bir hata yapmıştım bu  hatayı  bir daha yapmayı düşünmüyorum.

"O isteğini gerçekleştireceğim jennie. Bir daha senden uzak durmayacağım. Sencede zaten buraya seninle beraber gelmem buna bir kanıt değil mi? Bana kırgınlığın geçti mi jennie?" Jennienin kalbini bir daha kırmak istemiyorum.

Ön yargı JENLİSA Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin