MY FAMILY HATES ME

KABANATA 4

Miracle's POV...

Kanina pa ako nakatayo dito sa labas ng gate namin. I was scared to enter cause I don't want to be beat up and be scolded again lalong lalo na kay mommy, napaka harsh pa naman non magsalita na talagang matatamaan ka gaya ng arrow ni cupid kaso "love" yun sa kanya, Kay mommy naman "hate" kahit hindi ko alam ang dahilan kung bakit ba ganito ang trato ni mommy sakin pati ni daddy and also sa apat ko na kuya. Gan'to ang buhay ko...puno ng sakit at pagdurusa.

I was immune na naman sa pinagsasalita nila sa akin kaso masakit parin eh. Kung sa utak ay kaya kong limutin lahat lahat ng ginawa nila sa akin ngunit my heart won't forget the pain that it suffered. Just a little bit na lang and it will shattered into pieces but still I'll fight for myself and for them. D'ba?! ganun ko sila ka mahal kahit hindi nila kayang suklian ako

"Okey Miracle, wala namang magbabago kung papasok ako o hindi, Kaya better na lang na pumili kana Kung papasok kaba or you'll stay outside forever" nag aaway ngayon ang aking isip at damdamin. "Hindi pala forever na mag s-stay kundi ilang oras lang Naman seguro mga 6hours" ang init pa naman dito sa labas, tirik na tirik na ang araw. Salamat nalang at pinagdalhan ako ni manong ng food kundi magugutom talaga ako. Kainin ko nalang ito at mag isip ng plano.

Ang sarappppp,,,yummmy naman

Nom..

Nom..
Nomm..

Nakapagdecide narin ako at binuksan kona ang pinto, bago pa jan dumaan mona ako sa gate mga besh HAHAHA baka akalain niyong nag teleport ako. So here na nga ako at I feel relieved na walang tao sa bahay, si manang lang ang nakita kong may inaasikaso sa kitchen.

Nakakastress at nakakapuyat palang mag isip kung anong magiging decision mo pagkatapos si Manang lang pala ang nandito Hahayyy kinabahan ako sa wala and I was thankful naman hehe.

"Pero nasan kaya sila?!" wika ko sabay tingin sa paligid.

"Si madame po ba ang hinahanap mo ija?"

"Ay saklolo!!" napasigaw ako sa gulat.

wt.. uso naba tong gulatan ngayon!? seguro mamatay ako ng maaga dahil sa heart attack....

Umayos naman ako kaagad at ibinalin Kay Manang ang aking atensiyon...

"Uhm Manang... Nasan po pala sila mommy tsaka sina kuya?" tanong ko kay Manang.

May dala dala itong trapo at pawis na pawis. Napaka sipag talaga nitong si Manang. Ginagampanan talaga niya ang kanyang tungkulin rito sa bahay. Pamilya narin ang turing ko kay Manang, siya rin ang nag iisang taong nakakaalam sa aking mga pinagdaraanan.

"Sabi ni madame ija na may lakad daw sila.. hindi naman sinabi ni madame kung saan sila pupunta basta may lalakarin lang daw sila kasama ang mga kuya't daddy mo ija.." Manang answered.

Napatango Lang ako, maybe mayroong importante lakad dahil kasama si daddy eh. Sana kasama rin ako no? Para buo hehe kaso napaka imposible eh HAHAHA

"Ija..Miracle, nasan ka pala nitong nakaraang gabi? Hindi ka kase umuwi." Manang asked suddenly.

"U-uhmm sa bahay ng friend ko po, we need to finish the project kase Manang as soon as possible kaya napag desisyunan ko na doon nalang matulog." I answered.
Naiilang akong sumagot kay Manang dahil baka malaman niyang may nangyari sa akin at mag worry sa'kin na idudulot na hindi na niya pagka focus sa trabaho. Ayaw pa naman ni mommy ang mga taong tatanga tanga. Baka pagalitan pa si Manang ng dahil sa akin, ayoko talagang mangyari iyon.

Tahimik lang si Manang. I know na nag dududa ito sa akin but I can't say to Manang what really did happened. Mas lalong mag aalala lang kase ito.

"Ba't mo po pala natanong Manang? Hinanap ba ako nina mommy?!" Kumawala ang tanong na iyon sa bibig ko seguro I was hoping na they'll miss me o sana mag aalala sa'king pagkawala. I was hopeful....