2. BÖLÜM

483 10 7
                                    

~

Okul bitmişti. İkinci derste hiç bir şey olmamıştı. Zaten bu adamın akıl yetmezliği olduğu başından belliydi. Bir de özür bekliyordu. Sanki ben hayvan gibi motorla yanından geçtim.

‘Böyöklerine saygolo olmoloson’ diye kendi kendime onun ağzına ükendim.

Daha sonra göz devirip, sıcacık yatağımla buluştum. Tam güzel bir uyku çekecek iken bir bildirim sesi duydum.

Ah, evet. Bu benim telefonumdan geliyordu. Oflaya puflaya telefonumu elime aldım.

Bilinmeyen Numara

053**: Hâlâ özür dilemedin.

TANRI'M! BU ADAM CİDDİ MİYDİ? Birde utanmadan numaramı bulup yazmış. O olduğundan iyice emin olmak için yazdım.

Siz: Kimsiniz? Ayrıca ne hadsizlik bu?

053**: Büyüğüne karşı saygılı olmalısın, minik.

BU GERÇEKTEN O'YDU.. MOTORCU HERİF!

Siz: Bakın, sevgili hocacığım. Ben sizden özür dileyecek bir şey yapmadım. Aksine sizin benden özür dilemeniz gerekiyor. Ama ben pervane gibi dolaşmıyorum etrafınızda.

yazıyor..
çevrimiçi

yazıyor..
çevrimiçi

Biraz daha böyle yapmaya devam edeceğini anladığımda, numarayı engelleme kararı almıştım ki.. O anda mesaj attı.

053**: Beni engellemeyi aklından bile geçirme.

053**: Benim sana bir zararım yok. Dile özrünü gideyim.

O inatsa ben daha inattım!

Bir şey demeden telefonu kapattım ve uçak moduna aldım. Derin bir uykuya ihtiyacım vardı. Yarın ilk iş, hocam olacak o serseriden atkımı almaktı..

🏀🏀🏀

Yine her zamanki gibi otobüsü durağına yürüyorum. Bir saat uğraştığım saçlarımı, rüzgar iki salisede yok etmişti!

Baskın bir ara gaz sesi duyunca arkamı döndüm. Yine orada olduğunu görünce sol gözümün seyirdiğini hissedebiliyordum.

Ne var dermişcesine bakıyordum. Siyah kaskının arasından buğulu bir ses çıktı. Aynı zamanda motorun sesinden sesi duyulmadığı için biraz bağırıyordu.

“Atla, minik.”

Kaşlarımı çattım.

Bu ne cürret? dercesine bakışlarıma karşılık motordan indi ve yanıma geldi. Aval aval ona bakarken ikinci hamlesini bekledim.

Hiç beklemediğim bir şey yaptı!

Kolumdan tutup motora doğru çekiştirdi beni.

“Bin şuna!”

Sinirlendiğimde kimse beni durduramazdı. O yüzden sakin kalmaya çalışıyordum.

“Bırak, gerizekalı!”

Israrla beni çekiştirmesine dayanamayıp bacak arasına bir tekme savurdum ve hızla otobüs durağına koştum.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Feb 03 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Beden Hocam | +18 |Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin