0.5

1.1K 63 9
                                    

Şenol Güneş, Burak Yılmaz, Rıza Çalımbay, Serdar Topraktepe ve en nihayetinde Fernando Santos

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Şenol Güneş, Burak Yılmaz, Rıza Çalımbay, Serdar Topraktepe ve en nihayetinde Fernando Santos.

Santos'un geleceğini kimseye, özellikle de Semih'e söyleyememek benim için çok zor olmuştu.

Aslında babam bana bile söylememişti. Ben kendim öğrenmiştim. Israrlarım sonucundaysa süreci tüm detaylarıyla anlatmak zorunda kalmıştı.

Bugün Türkiye'ye gelen Santos, Rizespor'la olan maçımızı tribünden izleyecekti. Bu da her şeyi daha heyecanlı yapıyordu. Ama beni asıl heyecanlandıran şey Semih'in bugün ilk 11'de olmasıydı.

Bunun şerefine sırtında Semih yazan 90 numaralı formayı giymiştim ve Semih'in bundan haberi yoktu. Gördüğünde çok şaşırıp sevineceğinden emindim.

İki haftadır doğru düzgün buluşamamıştık o yüzden geleceğimi söylediğimde bile çok mutlu olmuştu. Kim bilir bunu gördüğünde nasıl tepki verecekti.

Rıza Hoca varken daha fazla buluşabiliyorduk çünkü gençleri sıkmıyordu. Ama Serdar Hoca diğer teknik direktörlerden farklı olarak gençlere öncelik veriyordu bu yüzden de şimdiki antrenmanları gerçekten yoğundu.

Bu durum Semih için çok büyük bir şanstı ve o bu şansı en iyi şekilde değerlendirmeye çalışıyordu.

Çok yorulduğu zamanlar oluyordu ama kesinlikle bundan şikayetçi değildi. Aksine her antrenmana ayrı bir heyecan ayrı bir hırsla gidiyordu.

Onun adına gerçekten mutluydum. O da mutluydu. Beşiktaş'ın gidişatı dışında hayatımızda kötü bir şey yoktu. O da bugün itibarıyla düzelirdi umarım.

•⭐️•

Maçın başında Rashica topu ağlarla buluşturarak iyi bir giriş yapmamızı sağlamıştı. Sonrasındaysa 45. dakikada Semih gol atmış, durumu 2-0'a getirmişti.

İlk yarı bittiğinde beşiktaş tribününde yoğun bir sevinç hakimdi. Bu da kesinlikle son zamanlarda görmeyi özlediğimiz bir manzaraydı.

Hakemin düdüğüyle 2. yarı başladığında Semih neredeyse maç başlar başlamaz 2. golünü atmıştı bile.

Taraftarlar zıplıyor, bağırıyor, şarkı söylüyordu. Ben de bağırmaktan kısılmış sesimi biraz dinlendirmeye karar verdiğim için sadece dolu gözlerimle alkışlıyordum.

Semih takım arkadaşlarının tebriklerini kabul ettikten sonra tribünün önüne geldi.

Beni göremeyeceğini bile bile arkamı döndüm. Başparmaklarımı kaldırıp sırtımdaki yazıyı gösterdim. 90 Semih

Belki o an Semih bunu görememişti ama televizyonlarından maçı seyreden herkes görmüştü. Tabii ben bunu sonradan öğrenecektim. Bu olay yüzünden Semih'le gündeme düştüğüm zaman.

79. dakikada Semih'in asistiyle Cenk bir gol atmış, fark 4'e çıkmıştı. Tribünlerde kesinlikle kelimelerle anlatılamayacak bir atmosfer vardı.

İzlemeye geldiğim her maçı kazandığımıza ben de inanmaya başlamıştım. Ya da bunlar sadece tesadüftü. Bilemeyeceğim.

Hiç Görmedin | Semih KılıçsoyHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin