I Am Mr. Mayor's Obsession

Chapter 9

CHAPTER 9

ANNALYN POV.

Naalimpungatan ako dahil sa kung ano mang mabigat na bagay na nakapatong sa aking tiyan. Ang aliwalas ngayon ng pakiramdam ko kesa dati.

Ayuko pa bumangon dahil tinatamad ako, aaminin ko na gusto ko pang matulog kaya naman tumagilid ako ng higa at hindi pinansin ang nakapatong sa aking tiyan dahil baka yung mahabang unan ko lamang ito.

Ini-unan ko ang aking ulo sa dalawang palad na mag kasilkop. Dinantay ko ang aking binti sa aking unan na katabi para maging mas kumpotable ako sa aking higa.

Nakakapag taka lang dahil medyo ma matigas yung unan saka bakit ang init. Ipinag sawalang bahala ko na lang ang mga iniisip ko dahil baka mawala pa yung antok ko, baka di na ako dalawin ulit.

Napamulat naman agad ako ng mata ng bigla na lang akong lumapit sa unan na dinadantayan ko, hindi naman ako umaabate so bakit ako biglang lalapit?

Sa aking pag mulat ay blurry ang aking nakita kaya kumusot-kusot muna ako sa mata ko para maalis naman yung muta. Halos kapusin anamn ako ng hangin nang mapagtanto na hindi pala unan ang aking katabi.

Bakit naan dito ang kuhog na 'to?

Hindi naman agad ako nakakilos dahil naninigas pa rin ang aking katawan dahil sa nakikita.

Napansin ko rin na wala siyang pang taas, saglit lang ano ba nangyari?

Saglit Lyn, self don't panick, hindi ka naman pap*tayin ng mommy mo if malaman n'ya.

"Good morning" he greeted me in his bedroom voice.

"Ang baho ng hininga mo, kindly layo-layo." Saad ko habang tinatakluban ko ang aking ilong.

Hindi naman mabaho talag I just want to annoy him.

Until now wala pa rin pinag bago, sanay pa rin ang katawan ko sa kanyang hawak.

"Do I?" He asked.

"Yes." I replied in serious.

"Alis nga." Saad ko habang pinipilit siya ilayo sa akin.

Masya do s'yang malapit at kanina pa ako kinakapos ng hininga.

Lalo pa nitong akong hinigit at hinigpitan ang pag kakayakap ng braso nito pero marahan lang. Kung siguro hindi magaan ang pag kahawak n'ya ay siguradong mamumula ang aking balat or even worse baka may kapasa.

Kung mangyayaring mag kapasa ako sisiguraduhin ko na may dûgong tutulo sa kanyang litid, cross my heart mamátay paman itong lalaking nasa harap ko.

"The time is three in the morning so come on..sleep." saad nito pag katapos ay pumikit ulit. Napatingin naman ako sa orasan na nakasabit sa ding-ding ng aking kwarto para kumpermahin ang siniasabi nito.

Tama nga s'ya alas tres palang.

Pero bago ulit ako matulog need ko munang makawala.

This is sh*t, hindi ko pweding gamitin sa kanya ang skills ko dahil baka mag duda ito. My mom doesn't allow me to learn some combat or even taekwondo dahil masyado daw maselan ang aking balat.

Totoo naman yon but I manage to keep my secret: being assassin. In my time that im on training to be an assassin, lagi akong may pasa so I need to hide it from wearing long sleeve and pants, bawal nilang makita ang pasa ko.

Sa sobrang selan ng aking balat, even kaunting diin lang ay namumula na.

So now what I can do para mapakawalan ako ng kumag na 'to?

"Wag kana mag isip kung panonkita papakawalan, mag sasayang ka lang ng oras. Sleep pochi, just sleep beside me." He said, pag katapos ay dahan-dahan nito ang inilapit sa kanya, kaya ngayon ay wala na kaming space sa isa't-isa.