SHİFTİNG | Taekook

5.

1 ay sonra..

•
•
•
•
•
•
•

"Ahh, hadi jungkook. Henüz hazır değil misin?" Taehyung'un içeriye bi anda dalmasından sonra sorduğu soruyla bedenimi ona döndürdüm. Benim aksime o kısa sürede hazırlanmıştı.

Giydiği lacivert sweat'ini, siyah kumaş pantolonunun içine sokmuş ve çok şık duruyordu. Sweatin içine giydiği beyaz gömleğin sadece yaka kısımlarının belli olması, tarzının harika olduğunu açığa çıkarıyordu resmen. Bense tamamen siyahlara bürünmüştüm. Kombinimden çantama kadar siyah evet.

"Geldim, işte. Sende ne kadar sabırsız çıktın." Diyerek bavulumu ve çantamı elime aldım. Aynada son bir kez daha kendime bakıp odadan çıktığım sırada Taehyung'un sesini duydum.

"Bebeğim, sırf bizi görmek için gelen insanların her dakika arttığının farkında mısın?". Bir dakika ne!? O kadar mı seviliyoruz. Aman tanrım, hayal gücüm..

"Tamam be çıktım" diyerek onun yanına gittim. Birkaç saniye gözlerine bakıp yanağına hızlıca bir öpücük bırakıp çekildim. Artık çıkmamız gerekiyordu, yoksa uçağı kaçıracaktık. Konuk olduğumuz bir davet vardı. Pek birşey yapmamıza gerek yoktu açıkçası. Birkaç poz vermemiz ve bazı saygın kişilerle sohbet ettiğimiz bir kaç kare çekilmesi yeterliydi. Sıkıcı olmamasını diliyordum. Gerçi Taehyung yanımdaydı, sıkılmazdım.  Düşünceli ve gergin bir şekilde kapıya doğru adımladık. Ayakkabı olarak siyah botlarımdan birini alarak ayağıma geçirdim. Kapıyı açıp, bavulumu sürükleyerek kapıdan çıkardım. Ben bavulla uğraşırken, Taehyung cebinden çıkardığı anahtar ile kapıyı bir kaç kez kilitledi. Buralarda pek hırsızlar olmazdı ama neden açık bırakalım ki? Sasaeng fanlar birçok yerdeydi sonuçta.

Sikik piçler.

İnsanı rahat bırakmayan bu kişiler cidden kendine fan diyordu ve gerçek fanlar ile aynı kategoriye girdikleri için sinirim bozuluyordu. Rahatça hareket etmemiz için uğraşan bir hayran ile bütün özel hayatımızı öğrenip yaymaya çalışan piçlerin  aynı görülmesi inanılmaz saçmaydı. Belli bir saygınlık ve popüleriteniz olduğu için de bu kişilere bir cevap veremiyor olmanız ise en sinir bozucu şeydi. Ceza dahi alabiliyorsunuz. Evet, hadlerini bildirginiz için.

Sasaeng fanların olmamasını umarak, bizi almaya gelen arabaya doğru ilerledim. Araçtan inen menajerim, bavulumu alıp yerleştirirken aynı zamanda saygıyla eğilip selam vermişti. Bende aynısını yaparak araca bindim. Sonunda rahatlamış hissediyordum fakat havaalanında neler olacağını tahmin etmek beni biraz geriyordu. Daha önce kalabalık ortamlarda elbette bulundum. Dans ettim, şarkı söyledim fakat bu bambaşka bir boyuttu.

•

Havaalanına vardığımızda, gelen çığlıkları duymam ile gerilmeye başlamıştım. Ellerimi istemeden birbirine sürtüyordum. Derin nefes almaya başladım. Taehyung fark etmiş olacak ki, "Güzelim iyi misin?" Demişti.
Konuşmadan önce nefes alıp verdim.
"Gerginim, şu çığlıklara baksana".
Taehyung varla yok arası gülüp ellerimi tuttu. Araç sonunda dururken yanağıma öpücük bıraktı Taehyung. "Her zaman böyle, gerilme. Ben yanındayım, kötü hissedersen söyle bebeğim." Beni bu kadar sevip, ilgi göstermesi benim yaptığım birşeydi evet. Çok hoşuma gidiyordu ama bir yandan da garip hissediyordum. Fazla güzel ve gerçekti.
Keşke gerçekten gerçek olsaydı...

Arabanın kapısını açılırken göz ucuyla dışarıya baktım. Bune kalabalık amına koyayım. Sakin olsanıza Tanrı aşkına?!

Taehyung inmeden önce kendime gelmem için elimi sıkmıştı. Onun ardından bende arabadan indim. İndigim anda yüzümüze patlayan flashlar yüzünden kör olacağımı düşündüm bir an. Menajerim bana bu yüzden flashlar dan koruyan lens getirmişti. Kameralara bakıp Tatlıca gülümsedim. Farklı farklı kalp yaparken bir yandan ilerliyordum. Aklıma çantam gelince, panikle arkama döndüm. Menajerim çantam ile bavulumu koşa koşa getiriyordu. Cidden komik bir görüntüydü. Gülmeden edemedim. Menajerim yanıma gelmiş olmasına rağmen güldüğüm için çantamı almadım.
Taehyung, bizi gördüğü sırada gülüp seri adımlarla yanımıza geldi. Menajer den çantamı alıp, kendi omzuna geçirdi ve gitmek için beni dürtükledi. Kafamı kaldırıp ona baktım, ona gülümseyeceğim sırada kolumda hissettiğim el ile panikle arkama döndüm. Yüzlerce telefon bizi çekerken, bir fan beni tutup kendine çekmeye çalışıyordu. Korumalar fanları, Taehyung beni uzaklaşırken yüzünde oluşan siniri gördüm. Beni tutup kendine çekmeye çalışan fana öldürücü bakışlar atıyordu. Gözlerinden resmen alevler çıkıyordu. Bunu aptal olan biri dahi anlayabilirdi.
Eğer bakışlar ile birini öldürmek mümkün olsaydı, bu fanın vücut parçalarını ayrılmış bir şekilde görürdük