Selam tekrardan. Günlük, ben kalbimdeki acıya dayanamıyorum. Üşüyorum, havanın soğukluğundan değil. Üşüyorum, üşüyorum çünkü içimi ısıtan Hyunjin yok.
İçtim, sonuna kadar. İçtim, belki acım geçer, iyi gelir, Hyunjin'i o kafayla yanımda hissederim, yaşadıgım bir süreyi unuturum ve acımıda unuturum diye. Olmadı. Her şey yerinde olarak kaldı.
Kıydı kendine. Unuttuğu bir şey vardı. O'nun acısı ne kadarsa, benim ki de o kadar. Öldüyse, benimle birlikte ölmüştür.
Hatırlıyor musun günlük? İlk gün sana "ölsek bile ayrı kalmayız çünkü ruhlarımız birlikte olur" gibi bir şey demiştim.
O'nun ruhu kaldı, benim ise bedenim var. Sence de haksızlık değil mi bu? Haksızlık sence de kötü değil mi? Haksızlığın sona ermesi gerek miyor mu? Bence gerekiyor.
Anlamışsındır belki de ne olacağını, ne yapacağımı.
Ruhlarımızın kavuşmasını sağlayacağım.
Sonumuzun böyle olucağını hic birimiz düşünmemiştik. Klasik mutlu aile tablosu olurdu sanardık. Hayat tabii, tahmin ettiğin olur mu hiç.
Üzülmüyorum, yine beraber olacağız.
Üzülüyorum, sonumuz arkadaşlarımızla, mutlu bir şekilde olmadı.
Bu gün Hyunjin'in doğum günü biliyor muydun? Şimdi hediyesinide vermiş olurum.
İyi uykular günlük. Elveda.
~~~
BITTI SANIYOSANIZ YANILDINIZ 1 bölum daha var
Evet cok buyuk haber biliyorum (!)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sen Günlüğüm'sün /// Hyunlix
FanficHyunjin ile Felix harika bir çiftti. Birbirilerine "Seni bırakmayacağim" diyerek söz bile vermişlerdi. İlişkileri çok güzel giderken tek bir gecede nasıl her şey yerle bir olmuştu? O gece neler olmuştu?
