0.5

115 29 18
                                    

"Hiçbir şey hak ettiğin falan yok!!"

Hareketsiz ve oldukça mimiksiz bir hâlde bekliyordum sadece. Alışılmış sahnelerin verdiği sıkkınlık içimde büyürken söylenenler de zihnimde dolaşıyordu yavaşça.

Hissediyordum...

Her bir kelimenin iğneden farksız şekilde kalbime batışı ve hızın artması nedeniyle oluşan acı. Hissediyordum, zihnime doğru yayılan bu acı gri dalgaların dönüşü olacaktı.

"Cevap versene!"

Bir anda koluma dolanan elin tüm vücudumu sarsması ile gizlenen yaşlarım da etkilenmişti bu sarsıntıdan.

Gün yüzüne çıkmaları isteyeceğim son şeydi belki de. Nefes alması bile yasaklanan birinin isteyebilmeye hakkı var mıydı ki şu anda bir şeyleri?

"İğrençsin... Sadece yapman gereken tek şey hayal kırıklığına uğratmamaktı ve sen bunu beceremedin! Şimdi ise oluşturduğun bu kırıklara bakarak gözyaşlarını koz olarak kullanacak kadar iğrençsin!"

Gözyaşları... Bir yalana kurban gidemeyecek kadar gerçeklerdir. Onları bir yalana yakıştırmak, gerçekleri göremeyecek kadar körsün demektir.

Çığlıklarım içimde büyür dururken bakıyordu iğrenir gözlerle. Bu yüzdendi duyulmayacağıma olan inancım belki de.

Gördüğü de söylemezdi ki. Yine her zamanki gibi esip gürleyip gitti. Kaldım ben de arkasında, baktım biraz ve eğdim başımı yere. Eğik bir baştı belki de bana emredilen. Emre itaatsizlikti bu cezamın sebebi de.

Bu ev içerisinde daha fazla durmak nefesim için iyi olmayacaktı bu yüzden karar verdim büründüğüm rengin yanına gitmeye.

Yolda zihnime dolan her sese biraz daha lanet ettim. Sayısızca...

Alışıyor muydum sanki artık? Birkaç yıl öncesine baktığımda verdiğim bu tepki... Minikti.

Böylesine nefret edilesi bir duyguya hapsettiğin ve buraya alışmamı sağladığın için nefret edeceğim senden!

•••

miniverse__

155 beğeni/ 0 yorum

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

155 beğeni/ 0 yorum

Gözlerinden süzülen yaşlar bulutların, üstüne çöktükçe nasıl da çırpınır dalgaların. Bağıran şimşeklere cevap vermeye çalışır gibi bir halin var. Derinden sarsan etkenlere karşı olan direncin yine çıkarmış o griyi gözler önüne. Kıyıya vurdukça sesin, sağır kesilir yine kulaklar. Yaşlarını gören bir çift göz umrunda olmadan senden kopar. Bırakır seni geriye, bir tokat gibi yapıştırır kötü durumda olduğunu yüzüne. İçinde fırtınalar koparken söylesene, bu yaşama direnci hâlâ niye?

•••
M
O gönderi de neydi?

S
Dayanamıyorum.

M
Yolculuğun daha başındaydık ama.

S
Bizim yolculuğumuz asla doğrudan devam edemez. Yolumdan geri döndürecek o kadar etken içerisinde ilerlemeye çalışmak saçmalık değil mi?

M
İhtiyaçlar saçmalık sayılmaz gri çocuk. Asıl saçmalığı ihtiyacın uğruna savaşmaz isen yapmış olursun.

S
İki ayağım birbirine bağlıyken yapamıyorum bunu.

M
Çözelim biz de iplerini.

S
Söylenen kadar kolay olsaydı yapamaz mıydım sence?

M
Yapabilirdin.
Hâlâ yapabilirsin, yolun başına dönmek devam edemeyeceğimiz anlamına gelmez.
Her dönüşümüzde bir eksiğimizi alırız, devam ederiz daha sonra.

S
Dönmek yoruyor ya hani
bekler miyiz biraz da?
Ben çok yorgunum.

M
Sen devam etmekten vazgeçmediğin sürece dinlenmek için saatleri de veririz.

S
İlk defa bu kadar ilerleyebilmenin mümkün olduğunu görmüşken vazgeçmek saçma olurdu değil mi?

M
Öyle olurdu gri çocuk öyle olurdu.

S
Eksiklerimiz ne? Ne alacağız tam olarak her geri dönüşümüzde?

M
Neye ihtiyaç duyarsan. Belki bir avuç mutluluk, belki minik bir huzur.

S
Zaten geride bırakmak için çıkmamış mıydık biz bu yolları?
Kurtulmak istediğim yerde
bu olumlu
duyguları nasıl bulabiliriz ki?

M
Hiç fark etmedin mi tüm güzellikler takip ediyor bizi.

S
Öyleyse onları almak için niye geri dönmeyi bekliyoruz? Yolda hafifçe dursak gelmezler mi yine?

M
İşte bu da bizim onlara karşı bir oyunumuz. Biz nasıl sonuca yaklaştıkça daha da umutlarımız büyüyorsa onlar da bize yaklaştıkça iki katlarına hatta üç, dört katlarına çıkacaklar.

S
Ya geri döndük diye üzülüp küçülürlerse?

M
Sordum.
Üzülmek ve küçülmek yokmuş onların kitaplarında.

S
Güldürüyorsun mavi çocuk.

M
Her daim gülmelisin zaten gri çocuk.
Çok çabuk getirdim seni kendine fark ettin mi?

S
Üzerimde bu kadar etkili olman beni de şaşırtıyor.

M
Grinin ilacı, mavi öyleyse?

S
Grinin çok büyük teşekkür etmesi gerekiyor...

M
Niye içtiğin ilaçlara teşekkür mü edersin hep?

S
Hayır sadece sana özeldi bu.

•••

_________________________

(Yazacak bir şey bulunamadı.)

2min çok güzel

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


2min çok güzel.

Mavi Bir Mucize |2min|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin