Bölüm 3

48 1 0
                                    

TUĞÇE'den

Ne demek 3 aydır tanıyorum neyden bahsediyordu ?
afallamış ve bir o kadar da şaşırmış bir şekilde yüzüne bakıyordum,daha az önce söylediklerini sindirememişken şimdi bu dedikleri de neyin nesiydi . En sonda kafamı sallayarak kendime gelmeye çalıştım ve nihayet bir şeyler söyledim .
-Ne demek seni 3 aydır tanıyorum ateş ben seninle bu sabah tanıştım ne saçmalıyorsun acaba ?
diye manalı bir şekilde sordum o ise benim aksime daha sakin bir şekilde
-sen bu sabah benimle tanıştın ama ben seninle 3 ay önce sudenin doğum günün de zaten tanışmıştım her ne kadar beni hatırlamasan da ben senin yüzünü bir saniye bile unutmadım.bu gün de arabana bilerek çarptım artık beni fark etmen için ,

dedi gözlerimin içine bakarak ne yani annemin sen bu çocuğa karşı bişiler hissediyorsun dediği çocuk 3 aydır sapık gibi benim peşimde miydi peki ya korumalar onlar hiç mi farkına varmamıştı,adeta şok için de ne diyeceğimi bilemeden sadece yüzüne bakabildim daha fazla duramazdım burada eve gitmeliydim anneme olanları anlatmalıydım annem bir çözüm yolu bulurdu belki dedeme ateşi sormuştur belki benim de elim de ona dair bir kaç bilgi olurdu,düşüncelerime ara verip tezgah üstünde olan telefonumu elime alıp
-daha fazla bu saçmalıkları dinlemek istemiyorum gidiyorum ben ...
diyerek yürümeye başladım arkam dan geliyordu adımı bağıra bağıra ama hiç dönmedim arkama hızlı adımlarla arabama doğru yürüdüm ilk defa ortamın kalabalık olması işime gelmişti ateş bana yetişene kadar ben çoktan arabaya binip çalıştırmıştım hareket edeceğim anda arabanın yanına geldi cama vurarak bişiler dedi ama hiç birini duymadım sadece eve gitmek istiyordum anneme sarılmak ve belki de ağlamak istiyordum ,neden bu kadar hüzünlü hissediyordum anlamış değildim ama tuhaf bir şeylerin olduğu belliydi ,kimseyi tınlamadan son gaz ilerledim sadece yola bakıyordum ve eve elimde olsa uçarak gitmek istiyor dum,bir şey olmuştu hissediyordum evet konu kesinlikle ateş değildi ilk defa gördüğüm bir adam için böyle hissetmezdim bu duygu çok farklıydı öyle bir şey di ki adeta kalbim sıkışıyordu .uzun bir aradan sonra nihayet evime gelmiştim ama bir terslik vardı kapıda ki korumalar neredeydi,kalbim ağzım da evin bahçesine doğru ilerledim ve gördüğüm manzarayla dondum kaldım resmen ...
kapı önünde olan bütün korumalarımız her yer kan olmuş bir şekilde yerde yatıyordu arabadan elim ağzımda indim ne yapacaktım bu kadar insan nasıl ölmüştü.O an aklıma hücum eden bir düşünceyle eve doğru koşarak gittim kapıyı vurmamla açılması bir oldu ''ne olur anneme bir şey olmasın ''diye salona doğru ilerledim ve her adım attığım da yerde çalışanlarımızdan birini ölü olarak görüyordum iyice korkmaya ve annem için dua etmeye başlamıştım ama ne yazınki gördüğüm manzara karşısında sadece öyle bakakaldım.Ayaklarım daha fazla taşıyamadı beni dizlerimin üstüne düştüm buğulu gözlerle gördüğüm manzaranın rüya olmasını istedim evet annem oradaydı ama her tarafın da kan vardı ve üstelik çıplaktı,olduğum yerden doğruldum ve koşarak annemin yanına gittim baktığım kişinin annem olmaması için canımı isteseler verirdim ama ne yazınki kollarıma aldığım cansız beden annemin di.

dünya bir anda karardı benim için ne kadar süre anneme o şekilde sarılarak durdum bilmiyorum şok geçiriyordum sonradan kendime gelmiş olucam ki ''anne hadi aç gözlerini bak ben geldim '' diyebildim ama bana ses vermedi sarstım kafasını kaldırdım ''anne''diye bağırdım ama açmadı gözlerini ''annem ay çiçeğim ne olur aç gözlerini bak sana sarılmaya ihtiyacım var ne olur aç kollarını aç gözlerini de bana sarıl''diye anneme söylendim ama hiç hareket etmedi.Sonra içim de öyle bir yumru belirdi ki kendimi ''annneeee''diyerek feryad ederken buldum hem anneme sesleniyor hemde çıplak bedenine sarılıyor dum,ama hiç karşılık alamadım öylece ananeme sarılarak ağladım, ne kadar süre ağladım bilmiyorum ama kapının önünde bir araba sesi duydum kimin geldiği çokta umrumda değildi çünkü annem kollarım da ve ölmüştü adımı söyleyen bir erkek sesi duydum kapıya doğru baktığım da buğulu gözlerim de netleştiğin gelenin ateş suğde ve gizem olduğunu gördüm ateş önde diğerleri ağızlarını kapatmış etrafa bakıyorlardı ateş ise sadece bana bakıyordu o an sadece şunu diyebildim ''Ateş annem öldü '' bunu dememle yanıma hızlı adımlarla gelip beni sakinleştirmeye çalışması bir oldu saçlarımı geriye atıyor kafamı göğsüne yaslıyordu ''geçti güzelim bana bak ne olur tuğçe bana bak kendine gel bir tepki ver '' diyordu sürekli,bende istediği tepkiyi verdim anneme daha fazla sıkı sarılarak ''annem ''diye ağlamaya başladım kızlarda artık yanıma gelmişler di bana hep bir ağızdan bir şeyler diyorlardı ama ben hiçbirini duymuyordum.
Bundan sonra nasıl olacaktım nasıl nefes alacaktım hiç bir fikrim yoktu sadece bir gecede bütün hayatım değişmişti şimdi ben annem olmada nasıl yaşayacaktım nasıl kendime gelecektim sabah canlı kanlı anneme sarılıyorken şimdi kanlar içinde cansız bir şekilde yatan anneme sımsıkı sarılıyordum, ne kadar süre öyle durdum ne kadar süre ağladım hiç bilmiyorum ama kafamı kaldırıp yan tarafıma doğru baktığm da babamı gördüm...babamm bizi yıllar önce bir kadın yüzüne terk eden babamı gördüm oda aynı şekilde yerde yatıyordu kanlar içerisin de annem kucağım da ona doğru kaydım ateş te ne yaptığımı merak edecek olacak ki bana kaymam için yardım etti ve ben sadece elimi onun elini tutarak ''babam ''diyebildim belkide son kez affetmicez seni demiştik babama annemle beraber ama her zaman bir yanımda baba özlemim vardı bunu yok sayamıyordum ama şimdi hem annem i hemde babamı kaybetmiştim kolum kanadım kırılmıştı artık tek başımaydım.Ateş suğde ve gizem birbirlerine şaşkınlıkla bakıyorlardı ne yapacaklarını bilmeden o an dilimden şunları dedim ''şimdi annem kaldı her gün sımsıkı sarılabileceğim ne de babam kaldı ona karşı hem nefret hemde sevgi besleyebileceğim yapayalnızım artık ben artık eski tuğçe olamam gülemem mutlu olamam güvenemem,anne baba neden bıraktınız beni neden gittiniz lütfen açın gözlerinizi lütfen sana şaka yaptık diyin lavla kızmıcam söz yada bu bir rüya deyin ne olur ama ne olur açın gözlerinizi beni nu koca dünyada yalnız başıma bırakmayın ne olur kalkın anne baba ''diyebildim sarsılarak ağlarken ama onlardan hiç tepki gelmiyordu ve bu daha çok ağlamama sebeb oldu.Etrafım daki sesler artmaya başlamıştı bi anda ateşin annesi babası ve dedesi gelmişti peki benim dedem neredey di ? aklıma gelen bu soruyla ağlamayı bırakıp direkt ateşe döndüm oda ağlamışta gözleri kırmızı kırmızı olmuştu ona baktığımı görünce ''söyle güzelim '' dedi

ACI İNTİKAM Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin