ACI İNTİKAM

Bölüm 19 ❤️‍🔥

Denizin kenarında uzun süre bekledim, yattım kumsala kıyıya çarpan dalgalara bakarım, huzurun sesini dinledim, telefonum yaklaşık bir saattir aralıksız çalışıyordu ama umurumda değildi kimin aradığı, yalnız kalmak istiyordum, yattığım yerden doğruldum, etrafıma baktığım az ileride aynı benim gibi bir kızın da oturup aralıksız denize baktığını gördüm acaba onun nasıl bir derdi vardı, genel olarak sahil boş gibiydi tek tük insan vardı sağıma soluma bakmayı bırakıp artık çalan telefonuma baktım, çağrı kapandığında telefon ekranına baktım 158 cevapsız çağrı 694 adet msj vardı, merak ettikleri çok belliydi telefonu açıp tam arama yapacağım sırada yine telefonum çaldı arayan ateş ti açtım ve kükremesiyle adeta irkildim

"neredesin sen tuğçe kaç saattir seni arıyoruz" diye bağırdı

Onun aksine sakin bir sesle

"biraz yalnız kalmak istedim ateş ne bağırıyorsun" dedim

Ateş
"bağırırım, başına bir iş geldi sandım, başın belada sansım korktum, sana bir şey olacak diye korktum." dedi endişeli bir sesle

Ben
"başım zaten belada ateş ve korkmana gerek yok iyiyim"

Ateş
"neredesin yanına gelicem, itiraz kabul etmiyorum tuğçe hemen söyle"

Bende
"gün ışığı cafenin karşında ki sahildeyim"

Ateş
"tamam kapat geliyorum ben gelene kadar bir yere ayrılma"

Ben
"tamam ateş"

Dedim ve kapattım.

Korktuğu her halinden belli oluyordu ama beni anlaması lazımdı yalnız kalmaya ihtiyacım vardı, kendime biraz çeki düzen verdikten sonra yan tarafım da olan kıza gözüm kaydı ayağa kalkmıştı ve sanırım ağlıyordu, telefonla konuşuyordu sanırım ama daha çok karşı tarafı dinliyor gibiydi, beni ilgilendirmez deyip kendi önüme döndüm bir süre denize baktıktan sonra Bi ses duydum gibi oldu, yan tarafıma dönmemle şaşırmam bir oldu, o kız denize doğru yürüyordu ilk başta olayı anlamadım ama sonradan dank etti kız intihar etmek için gözden kaybolmaya çalışıyordu, hemen ayağa kalktım kızın olduğu tarafa doğru koştum ben o tarafa gelene kadar kız çoktan denizin dalgasına kendisini bırakmış çırpınıyordu hemen denize atladım yardım etmek için ama aynı zaman da bu tarafa doğru gelen bir kalabalık gördüm sanırım kızın ailesi yada arkadaşları idi umursamadan direkt daldım denize, ters akıntı vardı ve hafif bulanıktı deniz görüşüm azdı biraz sağa sola yüzdükten sonra denizin üstüne çıkıp sağa sola baktım kıyıda bir insan topluluğu vardı farkındaydım ama fazla vaktim yoktu yine derin bir nefes alarak daldım denize yine görüşüm azdı ama bu sefer bir şey gördüğüm kesindi o yöne doğru ilerledim ve hareketsiz duran bedeni tutup suyun yüzüne çıkardım.

Suyun verdiği kaldırma kuvveti sayesinde kıyıya ulaşmam kolay olmuştu ama deniz aşırı bulanıktı kızı bulmam Biraz zaman almıştı ama yine de kafasını yukarıda tutarak onu kıyıya çıkarmayı başardım direk kim olduklarını bilmediğim insanlara emir vererek 'ambulansı arayın' dedim ve ilk yardım uygulamaya başladım denizden dolayı kulaklarım uğultulu duyuyordu ama bağırışmalar olduğu kesindi kıza odaklandım, daha gençti 18 19 yaşında belkide daha küçük bir genç kızdı ne gibi sorunu olabilirdi de böyle bir şeye kalkışmıştı, son bir gayret gösterip suni teneffüs ederek yine ilk yardım uygulamaya çalıştım yaklaşık bir 5 10 dakika sonra çağıralarıma cevap verdi ve kusmaya başladı bu iyi bir şeydi hemen yan tarafına döndürüp rahatlıkla çıkartabilmesi için yardımcı oldum bir kaç öksürükten sonra gözlerini açtı ve derin bir oh çektim eğer farklı bir durum olsaydı gerçekten üzülürdüm gencecik kızdı.

Ben derin derin nefesler alıp kıza bakarken, gözleri önce beni buldu sonra ise yan tarafında olan topluluğu birine bakıp uzun uzan 'anne' dedi ağlamaklı ses tonuyla, biraz daha sakinleşince kim olduklarını görmek için insanlara baktım ve resmen kilitlendim, dünya gerçekten küçüktü, neye uğradığımı şaşırdım onlar bana ben onlara bakıyordum sonra bir ses duydum "Tuğçe iyi misin kendi misin beni duyuyor musun" diyordu, evet duyuyordum ama cevap veremiyordum kitlenmiştim resmen sonra gözüm bir anda kıza kaydı annesi ona sarılmaya çakılıyordu elimle durdurdum kadına bakarak