Bir süre onları izledik, birbirlerine sıkı sıkı sarıldılar ve ağladılar ama gizem çok daha kötü görünüyordu, bayılacağım her halinden belliydi, ki zaten öyle de oldu bir anda arda ve gizem yere yığıldı, ardanın kollarında baygın bir şekilde yatıyordu gizem umut panik ve telaş halinde
"gizem, güzelim aç gözlerini yavrum ne olur kendine gel" deyip hafif hafif yanaklarına vuruyordu. Sonra bana bakarak
"Tuğçe lütfen, lütfen bir şey yap" dedi, o ana kadar kitlendiğimi farkında değildim sanırım kısa bir şoka girmiştim, hemen kendimi toplayıp sude ye döndüm,
"sude tansiyon aletini getir çabuk, ateş sende umutla arda ya yardım et düz bir şekilde yatırın gizemi kafası hafif yukarıda kalsın" deyip eğilip gizemin nabzını ölçtüm, atıyordu ama biraz olduğundan fazla sanırım ya tansiyonu düşmüştü yada çıkmıştı, anın verdiği gelirim ve stresi de sayarsak gün boyunda doğru düzgün bir şey yememişti bu şekilde olması beklenen bir durumdu.
Sude elinde tansiyon aleti ile birlikte gelince, hemen elinden alıp ölçtüm ve dediğim gibi tansiyonu düşmüştü, sanırım ondan böyle olmuştu, kolonya ile bileklerini övup bir süre kendisine gelmesini bekledik bu süre zarfında,
"Ateş, ya dışarıdan yemek söyleyelim yada yardımcılara söyle de sofra kursunlar hiçbirimiz doğru düzgün bir şey yemedik saat kaça geliyor" dedim tedirgin bir sesle gerçekten yorucu bir gün daha geçiriyorduk
Ateş
"saat 20:00 geliyor, yemek hazırlatmasına hazırlatayım ama arda lara gidiceksek geç kalırız '" dedi
Ben
"yok Olmaz bu gece olmaz, gizem yeterince yıprandı bu gece dinlensin yarın kahvaltıdan sonra gideriz arda lara" dedim sonra arda ya dönüp
"arda gizem bu şekildeyken olmaz, sen şimdi evine git sakin ol tamam mı annene babana istersen anlat olmaları istersen yarın biz gelince beraber anlatalım bunu sen bilirsin ama bu gece sende gizem de dinlenin olur mu, farkında olmadam yıprandınız dinlenmeniz lazım "dedim
Arda bitkin ve yorgun Bir şekilde bana bakıp
Arda
" haklısın tuğçe kendimi iyi hissetmiyorum zaten ben en iyi eve gidip direkt yatayım, yarın bekliyorum mutlaka gelin barış evi biliyor "dedi bitkin bir şekilde
Ateş
" Sen araba kullanma bu şekilde, yarın getiririz arabanı bizimkiler bıraksın seni yada barış sen bırak sonra gelirsin "
Barış
" Olur olur, sıkıntı yok ben bırakırım hem içim rahat eder, hadi kalk arda "
Arda ayağa kalkarken hepimize bakıp
"çok teşekkür ederim her şey için beni dinlediniz, yardımcı oldunuz, gizem kendine gelince beni de haberdar edin olur mu "dedi üzgün bir şekilde
Sude
" merak etme ben sana durumunu msj atarım, sende kendine iyi bak eve geçince hemen yat dinlen "
Arda
" öyle yapacağım, iyi akşamlar hepinize "
Deyip yürümeye başladı, oda çok yorgun ve tükenmiş görünüyordu
Gizeme baktığım ise, arda dan farkı yoktu, bazen böyle şeyler olurdu hiç beklemediğimiz bir anda her şey değişirdi ve biz buna engel olamazdık.
Bir süre baygın kaldıktan sonra gizem kendine gelmeye başladı, yavaş yavaş gözlerini açtı ve etrafa bakındı sonra yanında duran umut a dönüp
"umut ben çok kötü bir rüya gördüm sanırım, benim bir ailem varmış umut, ben rüya gördüm dimi"
Ben
"gizem canım arkadaşım, rüya değildi gerçekti onlar, hadi kalk elini yüzünü yıkayalım sonra bişiler yiyelim ondan sonra yat dinlen olur mu"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ACI İNTİKAM
Roman pour AdolescentsUsulca dalıp gittim denizin en uçsuz bucaksız yerlerine kumsal da otururken... Oysa 1 hafta önce hayatım ne kadar da normal ve sıradandı her şey olması gerektiği gibiydi ama şimdi öyle değil şimdi nasıl başa çıkacağımı bilmediğim bir sürü derdim ol...
