Stronger

Chapter 6

Pagdating ko sa ospital agad kong tinungo ang banyo upang ayusin ang aking sarili.Sa huling pagkakataon pinagmasdan ko ang maganda kong mukha ang magandang mukhang nakaranas ng pait ng nakaraan.

---------

"Kath? Okay ka lang ba?"

Kahit hindi ko linguni alam kong si raph yun at bakit sa dinami dami ng tao sa school na to, siya pa ang nakakita sa akin sa ganitong sitwasyon.Nasisiguro kong lahat na ng tao sa mundo magpapagaan ng loob ko maliban sa kanya.

Pano ba papagaainin ng taong ito ang sakit na idinulot niya? Pano niya papatuyuin ang luhang siya ang dahilan ng pagtulo.

"Ah oo ayos lang ako at gusto ko sanang mapag isa" pigil ngunit puno ng gigil kong sambit.

"Sigurado ka ba ? okay ka lang ? you can talk to me you know" may bahid ng pag aalalang tanong niya.

"Siguro naman nakakaintindi ka ng.. gusto kong mapagisa diba?" mas may diing sambit ko habang masaganang tumutulo ang aking luha.

"Hindi ako aalis hanggat hindi ko nasisigurong okay ka lang" at unti unti siyang lumalapit mula sa aking likuran.

Sa hindi malamang dahlia Di ko napigilan ang sarili ko .. Nang gigigil ako at gusting gusto ko na siyang sigawan, kayat agad kong pinunas ang aking luha at humarap sa kanya

"Bakit ? bakit kailangan mong siguraduhing okay ako? " may pang uuyam at mataray na sagot ko.

"Because ... ahhm we are friends and that's what friends are right?" hindi siguradong sagot sagot niya habang nakakatitig sa aking mga mata.

Ang sarap pakinggan ng salitang friends kung sanang totoo pero hindi e.

" Friends ? o inutusan ka para gawin sakin to........ para mapataas yang pabagsak mong grades?.... Well I am not a charity case and I don't need help.Nabuhay ako ng ilang taon ng hindi umaasa sa awa ng iba.If I were you just reserve that pitty to someone who needs it. Now if you'll excuse me. " Punong puno ng ngunit pigil ang galit kong sambit.Habang pinipigilan ang luhang nagbabadya nanamang mahulog.Damn this eyes.

"Wait... kath! Its not what you think... I... I can explain please" sabi niya habang hinahabol ako.

Walang anu ano'y naramdaman ko ang kamay niya na nakahawak sa braso ko.

Lalo akong sinidhan ng galit dahil hindi ko lubos maisip na nakakaya niyang magpanggap ng ganito....at nasasaktan ako na pinaniwalaan ko ang kasinungalingan niya.Naniwala ako..

"I don't need explanation kaya bitiwan mo ako"Pigil ngunit buong buo kong sigaw

"Please kath just hear me out " he said pleading

Humarap ako sa kanya bago humugut ng isang malalim ng hinga upang masiguro kong hindi ako maubusan ng hininga sa haba ng sasabihin ko.

"Hear you? Or your lies? Kung sa tingin mo mapapagaan ng anumang sasabihin mo na pawang kasinugalingan lang, ang lahat ng sakit , well I'm telling you! You pick on the wrong girl mr. and no...." Biglang naputol ang sasabihin ko ng bigla kong maramdaman ang labi niya sa labi ko.Sa pagkakataong ito hindi ko maintindihan ang pakiramdam ko, at sigurado akong kung may speaker lang na nakakabit sa puso ko maririning ng buong mundo ang tibok ng puso ko.

Matagal ko ng crush si raph ngunit ni minsan kahit sa panaginip manlang hindi ko inisip na hahalikan niya ako... ngunit bigla ding nanumbalik ang katinuan ng aking pag iisip ko ng marinig ang sigawan ng mga tao at nasisiguro kong madami ng nakatingin sa amin. Inipon ko lahat ng natitira kong lakas at buong tapang na lumayo sa kanya tsaka ko siya binigyan ng isang malakas na sampal..