30|fark etmezler

113 21 14
                                    

Koko

(6 sene önce, 9 Mayıs)

Soğuktu.

Biraz soğuk.

Hayır, çok fazla soğuk.

"Neden buraya getirdiler ki seni? O aptal kadın olmasa sokaklarda sürünecektin!"

Göğüs kafesimde tekrar o sert tekmeyi hissettim. Nefes alamıyordum artık.

"Para kaybısın sadece, zararsın sen!"

Bir tekme daha.

Oturduğum yerden şişmiş gözlerimi yarım yamalak açarak üvey babama bakıyordum. O ise beni bırakıp duvara yaslanmış kendini sakinleştirmeye çalışıyordu.
Sonra ağrıyan boynumla uzaktan karşımda dikilen kardeşime baktım. Kollarını göğsünde birleştirmiş oturduğu sandalyeden ses çıkarmadan gözlerime bakıyordu, bana acıyor olabilir miydi?

Babam odadan çıkıp kapıyı sertçe arkamızdan kapattığında gözlerimi ondan kaçırdım. Her nefes aldığımda karnım tekrar bir tekme yemişim gibi acıyordu.
Duvarın arkasından annemin söylenişlerini duydum.

"Bu kadar ses çıkarmayı bırakmalısın. Komşulara ne diyeceğim ben?"

Tekrar Sanzu'ya döndüm.

Oturduğum yer soğuktu. Yaslandığım duvar soğuktu. Hava soğuktu. Bana bakan kardeşimin bakışları soğuktu.

Ama üşümüyordum.

Üşümeye hakkım yoktu.

"Ne yapmamı bekliyorsun? Bu cılız para kazanmayacak da ne yapacak? İsraf!"

Gözlerimi kapattım.

Bir sofra hayal ettim. Tahmin edileceği gibi mutlu bir ailenin oturduğu sofrayı değil, benim olmadığım, benim yenildiğim bir sofra.

Menüde ruhum olduğu yazıyordu.

Önlerine verilen tencerenin kapağını kaldırdılar.

Ve hiçlikle karşılaştılar.

İnui

Yaşamım boyunca her zaman pişmanlık duyuyordum. Hangi sorunum çözülse bir diğeri ekleniyordu, ya da karanlığa bürünen bir hatam diğerlerinin ortadan kalkmasıyla tekrar parlıyordu. Hepsinin biriktiği kötü kokulu karanlık bir oda vardı ve hiçbir zaman tükeneceklerini sanmıyordum.

Arkada çürümesine ramak kalan kötü anılar hayatım ne kadar iyiye giderse gitsin oradalardı.

Hafıza denen şey berattı.

Yağmur yağıyordu. Tekrar, sanki duygularım hava durumunu kontrol ediyormuş gibi yağmur yağıyordu ve şiddeti gözle görülür şekilde artıyordu.

Tekrar hızlı şekilde viraj yaptığımda tekerlekler ıslak yolda etrafa su sıçratıyordu ve kaldırımdan geçen iki adama duş aldırmıştım. Arkamdan içten küfürlerini saydırırlarken ben motorun aynasından siyah arabaya baktım. Mesafelerini korusalar da hala arkamdalardı.

Stray Soul | Kokonui ⚣ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin